Dagblaðið - 19.11.1977, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 1977.
MEISTARIJAKOB - TÆPLEGA EFNI
VIÐ BARNA HÆFI
Brynja Baldursdóttir
kennari sendir okkur langt
bréf um sýningu Leikbrúðu-
lands á Meistara Jakob sunnu-
daginn 6. nóvember. Ræðir
Brynja um efni leiksins urri
meistara Jakob, sem vinnur 5
þúsund kr. í happdrætti. Hanni
skuldar húseiganda þessa
upphæð í leigu en þykist ekkert
eiga þegar húseigandinn kemur
og krefur hann um leiguna.
Þegar húseigandinn kemur í
annað sinn að innheimta
leiguna þykist Jakob vera
dauður en eftir nokkurt þóf
myrðir meistari Jakob hús--
eigandann og grefur hann i
húsagarði. Þetta var allt gert til
þess að hægt væri að fara með
alla fjölskylduna í brúðuleik-
hús og kaupa pylsur.
Síðan segir Bry-nja: „Þegar
við komum út af sýningunni
sagði sonur minn: Þetta var
ljótt. Það á að borga leigu ef
maður er i húsi annars manns.
Mig langar til að spyrja
aðstandendur Leikbrúðulands
fáeinna spurninga:
í fyrsta lagi: Hvað starfa þeir
að aðalstarfi?
1 öðru lagi: Hver semur
þættina, og þá sérstaklega
þennan nýjasta um meistara
Jakob?
í þriðja lagi: Hvers vegna
gengur nýja'sti leikþátturinn
um þennan mikla mann út á
lygar og samvizkulaust morð?
í fjórða lagi: Gætu þættirnir
ekki fjallað um eitthvað sem
höfðar til barnanna, t.d. umferð
og umferðarreglur?
Það er margt í daglegu lífi,
sem hægt er að setja skemmti-
lega fram. Það hlýtur að vera
hægt að sýna börnum eitthvað
annað en morð og lygar. Ég
minnist ekki á aðra leikþætti
Leikbrúðulands, þeir voru
sæmilegir.“
Svar:
Bryndis Gunnarsdóttir
svarar fyrir hönd Leikbrúðu-
lands.
,,Ég vil gjarna svara starfs-
systur minni, Brynju, fyrir
hönd okkar í Leikbrúðulandi.
Við erum fjórar, allar hús-
mæður og mæður, sem stöndum
að Leikbrúðulandi. Tvær okkar
eru kennarar og efni það sem
við flytjum er bæði frumsamið
og þýtt.
Þættirnir um meistara Jakob
eru þýddir úr dönsku og ekki
ætla ég mér þá dul að verja
hinn óprúttna Jakob. Hann
hefur sitt fram með illu eða
góðu. Það bætir ef til vill ekki
umdeilanlega framkomu hans,
þó ég minni á ævintýrin og
ýmsar þjóðsögur, þar sem hetj-
urnar beita öllum brögðum til
að ná settu marki.
Meistara Jakob á ekki að
taka alvarlega en sé það hins
vegar gert, þá er hann gott víti
til varnaðar. Meistari Jakob er
börnum engu að síður kær
vegna þess hve kátur og
úrræðagóður hann er. Þá fá
börnin að taka þátt í ráðabruggi
hans.
Þetta leiðir hugann að því
hversu erfitt það er fyrir okkur
í Leikbrúðulandi að komast
yfir leikrit, sem henta í brúðu-
leikhúsi. Hér á landi eru fáir
sem kunna til verka, bæði hvað
uppsetningu og texta snertir.
Leikrit flutt í brúðuleikhúsi
þurfa fyrst og fremst að miðast
við aðstæður, það er flutning í
brúðuleikhúsi, að flytjendur
eru brúður en ekki mann-
eskjur. Þá þarf efnið að vera
skemmtilegt, fróðlegt og flytja
góðan boðskap. Þættirnir um
meistara Jakob uppfylla að
Meistari Jakob og bróðir hans Kaper — ekki við hæfi barna?
minnsta kosti tvö af þessum
atriðum, þ.e. þeir eru skrifaðir
fyrir brúður og börn kunna að
meta skemmtanagildi þeirra.
Raunar eru nú síðustu forvöð
á sjá vin okkar meistara Jakob,
því á morgun lýkur sýningum
Meistara Jakobs og við taka
Grýla, Leppalúði og synir
þeirra, jólasveinarnir.
Að lokum. Ekki er laust við
þá áráttu í okkur uppalendum,
að börnin komi heim full af
speki af skemmtun. Af hverju
mega börn ekki fara út til þess
eins að skemmta sér?
HVERS VEGNA ÞESSI „HYSTERIA"?
VElTINQAtíÚSLÐ
1^06022 1
ÁRMÚIA 21
Eins og segir í upphafi
þessara orða, þá hef ég undrazt,
hvað valdið hafi öllum látunum
gegn þessum eina frambjóð-
anda, þegar hinir fá að vera í
friði. Ég hef líka velt þvi fyrir
mér af hverju þeir menn, sem
líklega saklausir, hafa með ein-
hverjum hætti tengzt óhróðurs-
skrifunum, annaðhvort vegna
þess að óhróðurinn hefur verið
tengdur hóli um þá sjálfa, eða
þeir á einhvern hátt verið í
tengslum við óhróðurs-
meistarana, hafa ekki opinber-
lega þvegið hendur sínar af
óhróðursmeisturunum og
óhróðrinum.
Ég hef ekki komizt að neinni
óyggjandi vissu'pm orsakir, en
einhver hræðilegur ótti virðist
hafa náð tökum á miirgum
mikilsmegandi öflum, ótti vió
vinsældir þessa eina frambjóð-
anda, Alberts Guðmundssonar.
í grein eftir einn meðframbjóð-
anda hans, Björgu Einars-
dóttur, i Dagblaðinu í dag (16.
nóv). felst sterk vísbending
um, hvað liggi að baki og til
hvers refirnir séu skornir.
Það eru sjálfsagt fleiri en ég,
sem undrazt hafa þann mikla
hamagang, sem verið hefur að
undanförnu í sambandi við
Albert Guðmundsson alþingis-
mann. Mér skilst að milli 40 og
ðO.manns bjóði sig fram eða séu
boðnir fram í prófkjör um það
hverjir eigi að vera í framboði
fyrir Sjálfstæðisflokkinn í
alþingiskosningum i Reykjavik f
í vor. Litið er skrifað um fram-
bjóðendur og það sem það er í
hinni mestu kurteisi, að undan-
skildum skrifum um einn
mann, Albert Guðmundsson.
Varla hefur liðið svo dagur að
ekki hafi birzt einhver óhróður
um Albert, allt frá dómi herra
Sigurðar Georgssonar til með-
mælaskrifa Baldurs Hermanns-
sonar með ferska gustinum,
sem blæs nú á Reykvíkinga úr
aðalbækistöðvum heimsmenn-
ingarinnar, en sú grein er að
minnstu leyti um ferska
gustinn, Ernu Ragnarsdóttur,
en að mestu leyti óhróður um
Albert Guðmundsson.
Öttinn við vinsældir Alberts
Guðmundssonar virðist hafa
heltekið svo sumt fólk, að engu
er líkara en að það sé að tapa
sálarró sinni, svo sem með því
að reyna að bera það á borð
fyrir kjósendur, að kosning
eins frambjóðanda þýði það, að
verið sé að steypa undan flokks-
forystunni, sem löglega hafi
verið kosin á landsfundi. Minna
mátti nú ekki gagn gera. Með
þessari grein virðist ljóst, að
um einhverskonar „hysteriu"
sé að ræða vegna óttans við
vinsældir Alberts Guðmunds-
sonar, „hysteriu", sem líklega
eykur enn á þann meðbyr sem
Albert hefur í þessu prófkjöri,
en sem mér a.m.k. þykir ekki
líkleg til þess að auka veg
flokksins, sem kemur til með að
bjóða þetta fólk fram til.
baráttu þar sem á nokkurn
bratta verður að sækja.
Kópavogi, 16. nóv. 1977
Sigurgeir Jónsson
orð

%

3
Spurning
dagsins
„Ertu ónœgð/ánœgður
með flokkinn þinn?“
(á landsþingi Alþýðubanda-
lagsins):
Eðvarð Sigurðsson, Revkjavík:
„Ég er mjög ánægður með hann.
En auðvitað vilja menn hafa
flokkinn sinn betri — er það ekki
svo með alla flokka?"
Rósmundur Númason, Hólmavík:
„Já, ég er ánægður með hann og
vil hafa hann eins og hann er. Hjá
okkur á Hólmavlk má hann teljast
öflugur."
Sigurjón Erlingsson, Selfossi:
„Hvers vegna heldurðu að ég
væri að taka þátt I landsfundi
flokksins ef ég væri ekki ánægður
með hann?“
Garðar Sigurðsson, Vestmanna-
eyjum: „Það er auðvitað ekki
neinn flokkur sem ekki er hægt
að breyta í einhverju. Samt er ég
ánægður með flokkinn minn.
Auðvitað mætti hann vera
stærri."
Guðmunda Helgadóttir,
Reykjavík: „Ég er ánægð með
flokkinn innan vissra takmarka.
Ert þú ánægður með þinn?“
tJlfar Þormóðsson, Reykjavik:
„Nei, það er ég ekki. En ég ætla
mér að vera það. Við gerum hér
nokkrar breytingar og þá verð ég
ánægður.*1