Dagblaðið - 08.05.1978, Blaðsíða 4

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 8. MAÍ 1978.
III
Forstjóri Slippstöðvarinnar varð að viöurkenna vanmátt islcnzks skipasmíðaiðnaðar til að framkvæma stórviðgerðir á
skömmum tima, en hans er ekki sökin. — DB-mynd: F. Ax.
Landráð að hefta
frekarþróunskipa-
smíðaiðnaðarins hér
Tannréttingasérfræðingar neita
að ganga í sjúkrasamlagið:
Foreldrar
gjalda þess
dýrum
dómum
Helga hríngdi:
Mig langar til þess að bera fram
fyrirspurn i sambandi við tannrétting-
ar barna. Mér finnst ósanngjarnt að
.annaðhvort sjúkrasamlagið eða
tryggingarnar taki ekki þátt í þeim
mikla kostnaði sem þeim er samfara.
Þetta er eins og hver annar sjúk-
dómur — miklu frekar en tann-
skemmdir. En eins og alþjóð veit eru
tannviðgerðir skólabarna ókeypis á
islandi í dag.
Ég hef þegar farið tvisvar sinnum
með dóttur mína til tannréttinga-
manns og greitt 30 þúsund fyrir, en
ekki er enn byrjað að rétta tennurnar í
barninu.
Svo er mér sagt að þessi þjónusta sé
greidd af „hinu opinbera” á Akureyri.
Hjá Tryggingastofnun ríkisins
fengust þær upplýsingar að tann-
réttingar fengjust greiddar af stofn-
uninni eins og aðrar tannlækningar ef
tannréttingasérfræðingamir væru i
samlaginu. Þeir tveir tannréttingasér-
fræðingar sem starfa í Reykjavík hafa
hingað til ekki viljað gerast aðilar að
því. Einn tannréttingasérfræðingur
starfar á Akureyri. Er hann aðili að
samlaginu og því er greitt fyrir tann-
réttingar sem framkvæmdar eru hjá
honum.
Það stendur sem sé ekki á „kerfinu”
heldur á tannréttingasérfræðingunum
sjálfum.
láta lagfæia, lengja, eða byggja yfir
skip sín. Því verður ekki á móti mælt,
ef öll gögn eru skoðuð ofan í kjölinn,
að viðkomandi lánastofnanir hafa
virkað hvetjanþi á að slíkt sé fram-
kvæmt erlendis. Vil ég flokka það
undir óskiljanleg landráð, þótt það
þyki sjálfsagt of sterkt orð fyrir
dómstólum.
Hér er þörf grundvallar hugarfars-
breytingar, ekki hjá þeim mönnum,
sem barizt hafa i uppbyggingu þessa
iðnaðar innanlands, heldur hjá þeim
mönnum sem útdeila verkefnum úr
landi, jafnvel þegar íslenzku
stöðvarnar hafa lítið eða ekkert að
gera.
Það eru ekki allir jafnheppnir og þessi unga stúlka að hafa svona beinar og
fallegar tennur.
Enga jarðstöð fyrr en
símasamband er komið i
viðunandi horf innanlands
íslenzkur iðnáðarmaður skrifaði:
Mér sárnaði þegar ég las viðtal við
hinn ágæla framkvæmdastjóra Slipp-
stöðvarinnar á Akureyri eftir brunann
á Breka þar nú um daginn, er hann
sagði að sér virtist sem viðgerð á
skipinu yrði að fara fram erlendis til að
spara tíma.
Nú hef ég nóg lesið og heyrt til
Gunnars til að vita að hann hefur ekki
sagt þetta í þeirri meiningu að kasta
rýrð á islenzka skipasmiði eða stöðvar.
Heldur er hann einungis að benda á
að svo hrapallega hefur verið staðið að
uppbyggingu íslenzks skipasmíða-
iðnaðar að hann er ekki megnugur að
ráða við slik verkefni á skömmum
tima.
Orsakir þess að þessi iðnaður er ekki
fær um það er óskiljanleg stefna í lána-
málum til útgerðarfyrirtækja sem vilja
Eitthvað I þessa veru mun jarðstöðin líta út hér á meöan ekki er hægt að ná
eðlilegu símasambandi milli landshluta.
Árangurslítill símnotandi skrifaði
(náði ekki símasambandi):
Þegar í stað þarf að stöðva allt kjai
æði umjarðstöðhérogenn frekar þarf
að sjá til þess að ekki verði lögð króna í
slikt ævintýri á næstunni.
Það er ekki svo að ég sé á móti
þessu þarfa fyrirbæri, en yfirmenn
fjarskipta eða símamála hér ættu að
líta nefum sinum nær áður en út i slikt
er ráðizt.
Ástandið er nefnilega svo hörmulegt i
simamálum hér innanlands að ekki
verður lengur við unað og ekki verður
þvi unað að fjármagn verði sett i
jarðstöð á kostnað þess að við þurfum
áfram að búa við þetta ástand.
Ég bý á svæðisnúmeri 92 og stunda
viðskipti. Hefur þetta komið hrapal-
lega niður á viðskiptum mínum hvað
eftir annað þar sem menn ná ekki sam-
bandi við mig af Reykjavíkursvæðinu
og ég get ekki náð til þeirra.
Ekki hef ég gert mig að þvi fífli að
krefja simann um neinar bætur því
forráðamenn þar virðast alltaf koma
af fjöllum við slíka gagnrýni.
Skora ég nú á þá að eyða ekki tima
sinum I að svara þessum tilskrifum
með einhverju yfirklóri, heldur nota
sama tima til að kanna i raun þetta á-
stand og reyna svo að bregðast við því
af alvöru.