Dagblaðið - 05.07.1978, Page 10

10
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 5. JÚLÍ 1978.
Iijálst, úháð dagblað
Útgofandi: Dagbla6>w
Framkvœmdastjórí: Sveinn R. EyjóHsson. Rrtstjóri: Jónas Krístjónsson.
Fróttastjórí: Jón Birgir Pótursson. Ritstjómarfulltrvii: Haukur Helgason. Skrifstofustjóri ritstjómar
Jóhannes Roykdal. íþróttir: Hallur Símonarson. Aflstoöarfróttastjórar. Atli Steinarsson og Ómar
Valdimarsson, Handrít: Ásgrímur Pálsson.
Biaflamenn: Anna Bjamason, Ásgeír Tómasson, Bragi Sigurflsson, Dóra Stefónsdóttir, Gissur Sigurðs-
son, Guflmundur Magnússon, Hallur Hallsson, Helgi Pótursson, Jónrs Harakfsson, Ólafur Geirsson,
Ólafur Jónsson, Ragnar Lár., Rngnhtrjflur Krístjánsdóttir. Hönnun: Guðjón H. Pálsson.
Ljósmyndir: Ari Krístinsson Ámi Páll Jóhannsson, Bjamleifur Bjamleifsson, Hörður Vilhjálmsson,-
Ragnar Th. Sigurðsson, Sveinn Þormóflsson.
Skrifstofustjóri: Ólnfur Eyjólfsson. Gjaldkerí: Þráinn Þorieifsson. Sölustjóri: Ingvar Sveinsson. Dreifing-
arstjóri: Már E.M. Halldórsson.
Ritstjórn Síðumúla 12. Afgreiflsla, óskriftadeild, auglýsingar og skrífstofur ÞverhoKi 11.
Aflalsími blaflsins er 27022 (10 línur). Áskríft 2000 kr. á mánufli innanlands. í lausasölu 100 kr. eintakifl.
Setning og umbrot Dagblaflifl hf. Siðumúla 12. Mynda- og plötugorð: Hilmir hf. Siflumúla 12. Prentun:
Árvakur hf. Skoifunni 10.
Ósigur flokkseigendafélags
Sambandsleysi flokkseigendafélagsins,
sem ræður Sjálfstæðisflokknum, við hina
almennu kjósendur og flokksmenn ræður
miklu um hrakfarir flokksins í kosning-
unum. Forystumenn flokksins eru
ósparir á að eigna sér sérstaklega ást á
lýðræði og rétti einstaklingsins. í reynd hefur flokks-
eigendafélagið siglt stefnu flokksins þvert á vilja sjálf-
siæðisfólks.
Ungir og áhugasamir menn sáu til þess, að samliliða
prófkjöri sjáifstæðismanna fyrir þingkosningarnar í
Reykjavík fór fram skoðanakönnun á afstöðu kjósenda
til nokkurra mála, sem miklu skipta. Þetta fyrirkomulag
var með réttu auglýst sem spor í átt til aukins lýðræðis.
Tilgangurinn hlaut að vera, að þingmenn og aðrir
forystumenn Sjálfstæðisflokksins gætu síðan framfylgt
þeirri stefnu, sem kjósendur flokksins vildu.
Auglýst var eftir spurningum fyrir þessa skoðana-
könnun. Fram komu spurningar um afstöðu til þess, að
Bandaríkjamenn legðu fram fé til uppbyggingar sam-
göngukerfisins hér. Sú spurning var i tengslum við þá
stefnu, sem gjarnan er kölluð aronska. Önnur spurning
kom fram um afstöðu til kaupa menntamálaráðu-
neytisins á Víðishúsi. Báðar þessar spurningar voru mjög
mikilvægar. Þær fjölluðu um afstöðu til grundvallar-
atriða í stjórn landsins.
Fulltrúar flokkseigendafélagsins sáu til þess, að
orðalag spurninganna var ekki haft með þeim hætti, sem
þeir vildu, sem báru þær fram. Engu að síður var
óyggjandi, um hvað þær snerust. Kjósendur í próf-
kjörinu vissu upp á hár, til hvers þeir voru að taka
afstöðu, þegar spurningunum var svarað.
Til marks um skeytingarleysi forystumanna flokks-
eigendafélagsins um skoðanir kjósenda flokksins er rétt
að rifja upp niðurstöður þessarar könnunar. Um sjötíu
og átta af hundraði tóku afstöðu gegn Viðishúsi. Um
áttatíu og þrír af hverjum hundrað vildu, að varnarliðið
tæki þátt í þjóðvegagerð hér á landi. Þá voru um áttatíu
og fimm af hverjum hundrað fylgjandi frjálsum útvarps-
rekstri, og um fimmtíu og sex af hundrað fylgjandi því,
að bruggun og sala áfengs öls yrði leyfð.
Nú hefði mátt ætla, að forysta Sjálfstæðisflokksins
hefði snúið sér að framkvæmd þeirrar stefnu, sem
stuðningsmenn flokksins höfðu markað á lýðræðislegan
hátt. Því fór víðs fjarri. Þrátt fyrir augljósa viljayfir-
lýsingu um andstöðu við Víðishús var í engu hvikað frá
ákvörðun um þann spillta gerning. Geir Hallgrímsson,
formaður flokksins, réðist með offorsi gegn öllu því, sem
tengdist aronsku.
Slíkt skeytingarleysi flokkseigendafélagsins um stefnu
almennra flokksmanna finnst, hvar sem litið er
í athöfnum forystu Sjálfstæðisflokksins. Nokkrir fram-
bjóðendur í prófkjörinu, svo sem Albert Guðmundsson
og Friðrik Sophusson, reyndu að benda á, að flokkurinn
hefði í litlu sem engu framfylgt þeirri stefnu, sem lands-
fundir hafa mælt fyrir um. Þeir fengu fyrir vikið góðar
undirtektir í prófkjörinu. í kosningabaráttunni var
slíkum málum hins vegar ýtt til hliðar en sviðsljósinu
beint að forsætisráðherra. Því fór sem fór.
....
Framtíðardraumur Norðmanna:
Iðn- og olfu-
rekstraraðstoð
til arabaríkja
Norðmenn gera sér nú góðar vonir
með að ná stórum samningum i hinum
efnuðu og oliuríku arabaríkjum við
austanvert Miðjarðarhaf. Talið er lík-
legt að byrjunin verði samvinna við
Sýrland, sem að vísu er olíusnautt og
fremur illa statt efnahagslega. Norð-
menn meta þó mest að komast á þann
hátt inn á markaðinn í þessum heims-
hluta. Telja þeir að hin olíuauðugu
arabariki muni koma á eftir. Þá geti
norsk olíufyrirtæki boðið fram tækni-
þjónustu sína og kunnáttu.
í norskum blöðum hefur verið sagt
frá, að sendimenn Norðmanna hafi
rætt við sýrlenzka ráðamenn á sviði
stjórnmála og einnig þá sem um iðnað-
ar- og olíutækriimál fjalla. Segja sendi-
mennirnir að Sýrlendingar hafi lýst
miklum áhuga á að hefja víðtækt sam-
starf við Norðmenn og sé ekki ástæða
til annars en að vera bjartsýnir á frek-
ari framgang málsins.
Að sögn eru Sýrlendingar fyrst og
fremst að leita eftir tækniaðstoð og
fyrirgreiðslu við að byggja upp iðnað
sinn. Síðar meir megi fara að ræða um
sölu á fullunnum vörum og tækjum til
þeirra. Þá skortir einnig sárlega fjár-
magn og hafa þess vegna komið með
þá hugmynd að Norðmenn eignist til
dæmis tiu til fimmtán af hundraði I
þeim fyrirtækjum, sem þeir veiti
Norsku hafrarnir spruðu
ekki í Portúgal og valda
stjórnmáladeilum
l fyrra fluttu Portúgalir 14.000
tonn af höfrum frá Noregi. Mikill
hluti þeirra var síðan seldur bændum
sem notuðu þá til útsæðis. Síðar kom i
ljós að kornið spíraði ekki og
eyðilagðist. Hefur þetta reynzt
töluvert hitamál i Portúgal og fyrir
nokkru sagði sá maður sem gegnt
hefur ráðuneytisstjórastöðu eða sam-
svarandi starfi i portúgalska land-
búnaðarráðuneytinu af sér.
Með afsögninni vildi hann mót-
mæla því að ekki hefði verið sett af
stað nægilega gagnger rannsókn á or-
sökunum fyrir því að bændunum var
selt þetta korn til útsæðis. Vildi
embættísmaðurinn að fundið yrði út
hver bæri ábyrgð á þessum mistökum.
Skrifaði hann SoaresforsetaPortúgals
persónulega þar sem hann ásakaði
landbúnaðarráðherrann fyrir alvarleg
mistök í starfi.
Raunar var rannsókn hafin en
henni fljótlega hætt og sú skýring
gefin, að ekki væri hægt að benda á
neinn sérstakan sem ábyrgur mætti
teljast.
Vegna þessara mistaka varð
portúgalska stjórnin að veita þeim
bændum sérstakan styrk sem fengið
höfðu norska kornið til útsæðis. Þóttu
þessi mistök ekki bætandi á önnur og
fyrri sem meðal annars höfðu valdið
þvi að hafrauppskeran í Portúgal varð
ekki nema tæpur þriðjungur af
meðalársuppskeru.
Eru deilur vegna þessara mistaka
jafnvel taldar geta valdið erfiöleikum í
stjórnarsamvinniptni milli sósialista-
flokks Soares forseta og hinna ihalds-
samari stuðningsflokka stjórnar hans.
Deilur hafa verið uppi um stefnuna i
landbúnaðarmálum. Hafa hinir íhalds-
samari sakað Soares og landbúnaðar-
ráðherra hans um að vera of