Dagblaðið - 17.02.1979, Page 4
Ull og skinn á 25 þúsund
manna þingi í Chicago
„Sýningin er fyrst og fremst hugsuð
sem landkynning, én á um leið að
sýna sem mesta breidd í íslenzkri ullar-
og skinnavöruframleiðslu. Hefur ekk-
ert verið til sparað að gera sýninguna
sem allra glæsilegasta,” sagði Gerður
Hjörleifsdóttir hjá tslenzkum heimilis-
iðnaði I samtali við DB. — Um næstu
helgi halda fimm sýningarstúlkur og
einn piltur utan til Chicago þar sem
þau sýna íslenzk föt undir stjórn
Unnar Arngrimsdóttur. Verður
Gerður einnig með í förinni og mun
hún „spinna á rokk” og svara fyrir-
spurnum um íslenzkan ullariðnað.
Líklega hefur íslenzkt tízkusýningar-
fólk aldrei áður sýnt fyrir svo fjöl-
mennan hóp og verður í Chicago. Sýn-
ingargestir verða eiginkonur 25 þús-
und tannlækna, sem sitja þing í Chi-
cago I næstu viku.
„Tildrögin að þessari íslenzku tízku-
sýningu eru að einhver af forráða-
mönnum þessa bandaríska tannlækna-
þings sá föstudagstízkusýningu á
Hótel Loftleiðum. Þeir vildu gjarnan
bjóða gestum á þinginu upp á eitthvað
sérstakt og óvenjulegt. Var þá gripið
til þess ráðs að fá þessa íslenzku og sér-
stæðu tízkusýningu,” sagði Unnur
Arngrímsdóttir er við litum inn á
æfingu hjá sýningarfólkinu hennar í
vikunni.
Það eru aðallega Sambandið og
Hilda sem standa að sýningunni, auk
Isl. heimilisiðnaðar og Rammagerðar-
innar. Kynnir á sýningunni verður í ís-
lenzkum skautbúningi. Einnig verða
sýndir nokkrir þjóðbúningar sem
Þjóðdansafélag Reykjavíkur hefur
lánað til fararinnar: — Þá taka tvö ís-
lenzk börn, 10 og 11 ára, búset i Chi-
cago, þátt í sýningunni ytra.
Gífurleg framför hefur orðið í ís-
lenzkri fataframleiðslu á síðustu árum.
Standast íslenzk föt nú jafnfætis vönd-
uðustu erlendri framleiðslu og eru
þessar vörur aðeins seldar i „finum”
verzlunum erlendis.
Á sýningunni í Chicago getur að
líta mikið úrval af lopapeysum, jökk-
um, slám, mokkakápum og jökkum að
ógleymdum ofnum og handprjónuð-
um kjólum. Það er alveg ótrúlegt
hvað hægt er að búa til fallegar flíkur
úr ullinni en alls verða á sýningunni
um 80 flíkur. Veg og vanda af hand-
ofnu kjólunum á Guðrún Vigfús-
dóttir, vefkona á tsafirði, en prjónuðu
kjólana hefur Aðalbjörg Jónsdóttir
gert. Aðalbjörg byrjaði á þessari kjóla-
framleiðslu sinni fyrir um það bil
tveimur árum. Til að sjá er einna
líkast að þeir séu gerðir úr fíngerðustu
blúndu. Vekja þessir kjólar gífurlega
athygli. Gerður sagði að þeir kostuðu
frá 200 þúsund kr. Hafa nú þegar þrír
kjólar verið seldir, einn keypti kona úr
franska sendiráðinu en íslenzkar
konur tvo.
Einnig verða á sýningunni silfur-
skartgripir frá Jens.
tslenzka sýningarfólkið heldur utan
á sunnudaginn kemur. - A.Bj.
Mikil áherzla cr lögð á lopapeysur á sýningunni, og gat þarna að Ifta
forkunnarfagrar lopapeysur i sauðaiitunum.
Handprjónuðu kjðlarnir eru likastir
og væru þeir gerðir úr finustu blúndu
og knipplingum. Það tekur vel fjórar
vikur að prjóna einn kjól, enda kosta
þeir frá 200 þús. kr.
Muniö konudaginn
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 17. FEBRÚAR 1979.
íslenzk tízka í stórborginni:
Mussa og kápa úr kembdri uli.
Á sýningunni verður mikið úrval af jökkum og slám. Þykja fslenzku vörurnar
sérlega spennandi fyrir hve „náttúrlegar” þær eru, allar f sauðalitunum.
Mittisjakkar úr kembdri ull.