Dagblaðið - 20.12.1979, Blaðsíða 33

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER J979.
Kór Langholtskirkju.
JOLASONGVAR
Jótatónleikar Kórs Langholtskirkju ( Kirkju
Krtsta konungs í Landakoti, 14. dasamber.
Efnisskrá: Bam ar oss fætt, úts. Róbart A.
Ottósson; Hátíö far að höndum ein, úts. Jón
Ásgeirsson; Oss bam ar fastt f Betiehem, úts.
Jón Þórarinsson; Nóttin var sú ágaat ein, eftir
Sigvalda Kaldalóns; Jólanótt, franskt jólalag,
úts. Jón Ásgairsson; Sex brask jólalög; Halms
um ból, eftir Franz Grubar; Stjaman, grfskt
jólalag, Nýjársljóö, eftir F. Mandalsohn; Það
syrtir ( dölum, austurrlskt jólalag; Susani,
þýskt jólalag; Þaö aldin út er sprungið, eftir
Prátorius; Exultata Dao, aftir A. Scariatti; Ein
Kind ist uns Geboren, eftir M. Franck og aö
lokum Haims um ból, abnennur söngur.
Jólasöngvar Kórs Langholtskirkju
eru orðnir að árlegum viðburði og,
eins og í fyrra, haldnir undir mið-
nætti. Kór Langholtskirkju er einn af
frumkvöðlum þessa „Carolsöngs”
hér á landi. Aðventusöngvar eru með
skemmtilegustu siðum og ekki seinna
vænna að upp yrðu teknir hér á
landi. En okkur er oft tamara að taka
upp ósiði annarra þjóða og svo er
einnig um jólaósiði. Aðventusöngvar
mynda því æskilegt mótvægi gegn
þeim mörgu leiðindakækjum sem við
höfum apað eftir öðrum í jólahaldi
okkar.
Það fór vel á að hefja sönginn á
gömlum þjóðlegum sálmum í'útsetn-
ingum nokkurra þeirra tónskálda, er
mest og best hafa grúskað i þjóðlegri
tónlistarhefð. Tel ég á engan hallað
þótt ég geti sérstaklega hinnar geysi-
vönduðu útsetningar Jóns Ásgeirs-
sonar á Hátíð fer að höndum ein.
Öðru máli gegndi með útsetninguna á
Heims um ból, þar sem raddsetningin
/z
var ekki kórrétt. Ekki held ég samt að
slíkt villuráf teljist stærri glæpur en
að syngja staðfærslu Sveinbjarnar,
þegar við eigum þýðingu Matthíasar
á ljóðinu. Fyrir syndina var svo bætt
í lokin þegar kórinn ásamt tónleika-
gestum söng lagið aftur.
Kór Langholtskirkju sýndi styrk
sinn ótvírætt á þessum jólatónleik-
um. Þetta eru aðrir tónleikar hans á
þessu hausti. Hann er hitt orgelið
hans Jóns Stefánssonar og fæ ég ekki
á milli greint, á hvort hann leikur
'betur. -EM
EYJÓLFUR
MELSTED
UTGAFUNN
ARVEGNA
33
Lestín brunar.
Róbort Amfinnsson syngur lög dr. Gytfa Þ.
Gfslasonar.
Útsetjari Jón Slgurösson; hljóðfæraleikarar úr
Sinfónluhljómsvelt íslands.
Útgáfa: Fálcinn hf. FA. 009
Á hljómplötu þessari eru 13 lög
Gylfa Þ. Gíslasonar, við ljóð ýmissa
þekktra skálda. Það hvarflar að
manni, við að hlusta á plötuna i
fyrsta sinn, hversu keimlík öll lögin
eru. Einnig er það áberandi, að þótt
lögin falli að hrynjandi Ijóðs virðist
Gylfí ekki hirða svo mjög um að
túlka inntak þess i tónum. Lagið
stendur sjálfstætt þótt ljóðið sé tekið
burt og leiðir ekki endilega hugann
að inntaki ljóðsins. Gylfi er Iínu-
maður og öll hans lína fellur að ein-
um og sama punkti, kyrrð. Það er
enginn æsingur í lagasmið hans,
heldur stilling og ró. Ég get rétt
ímyndað mér að þessi tómstundaiðja
Gylfa sé honum afþreying sem hann
noti vísvitandi til að losa sig úr viðj-
um erils og amsturs hins daglega
argaþrass, sem óhjákvæmilega fylgir
manni mikilla umsvifa.
Formúlan hin sama
Nú er þetta önnur hljómplatan,
sem út kemur með lögum Gylfa. Allt
byrjaði það með því að einhver kom
á framfæri „Ég leitaði blárra
blóma”, smá lagperlu, sem hvert tón-
skáld getur talist fullsæmt af. Siðan
kom skriðan. Ekki er hægt að ætlast
til þess að menn semji tómar perlur í
stopulum tómstundum. Því hvarflar
að manni hvers vegna verið sé að gefa
út þessa aðra plötu með lögum Gylfa,
og hálfpartinn finnst mér útgáfa
þessi hljóti að vera útgáfunnar vegna.
Sama formúlan er notuð og á fyrri
plötunni. Jón bassi fenginn til að út-
Gylfi Þ. Gislason — „Tónsmiðar
sem afþreying”.
setja og Róbert raular. Mér vitanlega
hefur Róbert Arnfinnsson aldrei gert
tilkall til að vera kallaður söngvari.
Hann er hins vegar einn örfárra leik-
ara, sem getur raulað lagstúf án þess
að gera um leið tiiraun til að breyta
honum í einræðu úr Pétri Gaut. Ég
vona að Róbert vérði aldrei svo mik-
ill ieikari að hann hætti að geta
raulað.
Það er Jóns þáttur Sigurðssonar,
sem réttlætir útgáfu þessarar hljóm-
plötu. Snyrtilegu handverki hans má
líkja við smíðisgrip góðs tréskurðar-
meistara, og undir hans stjórn gæða
strengjaleikarar Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar flutninginn lífi. Dtgáfa
þessi á Jóni bassa líf að launa. - EM
Setning kvöldsins — eða ársins
Setningar kvöldsins, vikunnar eða
jafnvel setningar ársins í sjónvarpi
sagði Kristján Friðriksson iðnrekandi
í Vöku-þætti í gærkvöldi er hann
setti fram þá skoðun sína að sjón-
varpið lyti rangri yfirstjórn. Það
heyrði undir útvarpsráð, sem væri
pólitiskur bitlingur manna og veitti
síður en svo tryggingu fyrir góðri
stjórn. Hin var á þá leið að með allt
of ódýrum útvarpsauglýsingum, sem
stuðluðu að klukkustunda auglýs-
ingalestri dag hvern, misbyði útvarp-
ið svo útvarpsnotendum að með
ólíkindum væri.
En hvers langt inn í skráphúð
pólitikusanna, sem öllu ráða, skyldi
nú aðfinnslurödd þessa opinhuga
iðnrekanda ná? En þó orð Kristjáns
hrífi ekki á pólitíkusana sjálfa ættu
þau að verja einhvern af hinum ár-
vökulu umsjónarmönnum Kastljóss
til að taka annað hvort efnið eða
bæði til nokkurrar umfjöllunar'
Vöku-Þáttur Árna Þórarinssonar
ritstjóra var léttur, upplýsandi og
skemmtilega fram borinn. Viðtölin
við iðnrekandann og kennslukonuna
máttu þó vera lengri á kostnað hinna.
• En í þessum þætti var lagt á borð
fyrir áhorfandann úr hverju er að
velja, en ekki að honum haldið stefnu
í list eða ákveðnum isma.
Þátturinn um lögregluna i Los
Angeles hefur vafalítið vakið athygli
margra — og sjálfsagt margur
maðurinn gripið til samanburðar við
lögreglu hér — þó ólíku sé samamað
jafna. En í þessum efnum er skamfht
öfganna á milii. Og þó margt geti
farið úrskeiðis í lögreglumálum hér,
erum við sennilega betur settir í þess-
um málum en flestar aðrar þjóðir. Og
bezt er að hvorugur láti mikið til sín
taka lýðurinn og lögreglan.
-A.St.
va*tar „ FRAMRÚÐU?
Ath. hvort við getum aðstoðað.
ÍM Isetningar á staðnum.
DÍI DflIlAM SKÚLAGÖTU26
DILnUllMni SlMAR 25755 0G 25780
s»
vs4
með
endursklni
Umferðarráö
PLATAN SEM ÖLL BÖRN VIUA EIGNAST ¥
\V