Dagblaðið - 02.02.1980, Blaðsíða 13

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 1980.
13
■N
SATT-kvöld í Klúbbnum:
Strákamir gáfu
öldungunum
ekkerteftir
LJOSMYNDIR
RAGNAR TH
SIGURÐSSON
Stormsvertin er skipuð ungum og efniiegum hijóðfæraieikurum — þótt i
svertinni séu einnig spiiarar sem hlotið hafa talsverða reynslu á undan-
fömum árum. Tvimælalaust hljómsveit & uppieið, var éi'rt gesta á SATT-
kvökfinu.
Pátur W. Kristjánsson, fyrrum söngvari, var j framiínu Svanfríðar gömlu
eins og i eina tið — og skartaði nú sportiegu yfirskeggi.
Mezzoforte er sú hljómsvert sem hvað mestar vonir eru bundnar itið
þessa dagana — og verður uppistaðan í Stjörnuhljómsveit DB og
Vikunnar á Stjömumessu '8014. febrúar næstkomandi.
Hátt á fjórða hundrað manns sóttu
SATT-kvöldið i Klúbbnum sl.
þriðjudagskvöld, þar sem tvær
efnilegustu hljómsveitir yngri
mannanna og „öldungarnir” í
Svanfríði sálugu þreyttu kapp saman.
Það voru sveitirnar Mezzoforte og
Stormsveitin, báðar skipaðar
einhverjum friskustu strákum, sem
fram hafa komið í íslenzku poppi á
undanförnum árum, sem þar tróðu
upp. í Svanfríði, sem var upp á sitt
bezta fyrir heilum áratug, eru
gamalkunnir og þaulreyndir spilarar,
allir utan einn nú hættir almennri
spilamennsku.
Var gerður góður rómur að leik
hljómsveitanna, sem allar fluttu að
nokkru leyti eigið efni — nokkuð sem
er ánægjuleg tilbreyting i öldurhúsa-
menningunni, enda sá m.a. tilgngur
SATT-kvöldanna. -ÓV.
Finnur Torfi, fyrrum Óðmaður
Stefánsson lœtur sig ekki vanta á
SATT-kvöldin, hvort sem hann er
þar að spiia eða hlusta. Hér er
hann ásamt Friðrik Karissyni,
g'rtarista Mezzoforte. Væntanlega
hafa þeir getað skipzt á skoðunum
um gítarleik.
?«. :€/ rsn
Hátt á fjórða hundrað manns sóttu SA TT-kvöidið i Klúbbnum — og er hætt við að sumir þeirra hafi vart verið
búnir að sFita bamsskónum þegar Svanfríður hóf ferii sinn.
Kjamorkuhættan
The China Syndrome: KjamleiAsla til Kína.
Gerö í Bandaríkjunum 1979.
Leikstjóri: James Bridges.
Aðalhlutverk: Jane Fonda, Jack Lemmon og
Michael Douglas.
Sýningarstaður: Stjörnubíó.
Umræðan um kjarnorku er nú eiii
mesla hiiamál í sijórnmálum á
Vcsturlöndum. Þessi umræða hel'ur
ekki náð hingað lil lands, líklega
vegna þess að i fljótu bragði virðisi
þella mál okkur Islendingum alveg
óviðkomandi því við eigum gnægð
faílvaina óvirkjuð. En þvi niiður þá
er þetta ekki svo einfall. Ef kjarn-
orkuver við ausiursirönd Bandarikj-
anna læki l.d. upp á þeim óskunda
að leka þá er hæll við að Golfstraum-
urinn bæri hingað með sér baneilr-
aðan viðbjóð sem mundi eilra alh lífi
hafinu kringum landið. Þá má minna
á mótmæli Dana við kjarnorkuverum
Svía í Suður-Sviþjóð en ef þar færi
cilthvað úrskeiðis þá gælu menn
farið að strika kóngsins Kaupmanna-
höfn úl al' landakoriinu. Þella mál er
þvi varla einkamál einsiakra rikja
heldur alþjóðlegl mál. Nú svo má
ekki gleynta því að úr kjarnorku eru
unnin gereyðingarvopn og við Íslend-
ingar höfum enga tryggingu fyrir því
að hér á landi séu ekki slík vopn
geymd fyrir væmanlegl lokaparti
heimsveldanna.
Kvik
myndir
Friðrik Þ. Friðriksson
Kjarnleiðsla
til Kína
Sljörnubíó hefur nú fengið hingað
lil lands einhvcrja umlöluðuslu kvik-
mynd síðasla árs, Thc C'hina
Syndrome.
Siullu el'tir að myndin var frum-
sýnd i Bandarikjunum varð slys i
Juck Lrmmiin, Miehael Douglas og
Jane Fonda í myndinni Kjarnleiðsla
lil Kína.
kjarnorkuveri i Harrisburg eins og
lcsendur muna eflaust eflir al' fréll-
um. Myndin fékk feiknalega auglvs-
ingu iil á þetta slys enda þólti myndin
likjasi óhugnanlega þeim raunveru-
lcgu alburðum sem áltu sér slað í
Harrisburg. Eins og í myndinni var i
fyrslu reym að hylma yfir slysið. Nú
og Sljörnubió fær einnig góða aug-
lýsingu því nú berasl þær fréllir frá
vcsturströnd Bandarikjanna að
kjarnorkuver þar leki vegna jarð-
skjálfla þar vcstra. Alls slaðar þar
scm þessi mynd hefur verið sýnd
hcfur hún orðið lil þess að koma af
siað umræðu og vonandi á hún
einnig eftir að opna augu fólks hér á
landi.
Söguþráður
Myndin hel'sl á þvi að sjónvarps-
lólk, sem er að vinna að þáttagerð
um orku, er siatt i kjarnorkuveri
þegar þar verður skyndilega slys. Alll
fer úrskeiðis i sljórnklefa versins og
kvikmyndatökumanninum leksi á
laun að kvikmynda viðbrögð slarl's-
manna sljórnklefans. Eftir að mesla
hællan líðnr hjá er gert mjög litið úr
þessu atviki en sjónvarpsfólkið er þó
sannfæri um að ekki hafi alll verið
mcð felldu og hyggsl gcra sér frélla-
mal úr þvi sem álli sér siað þarna i
kjarnorkuverinu. Fn yfirmaður
sjónvarpssiöðvarinnar ncilar að
senda I réliina úl. Þessi málalok lælur
kvikmyndalökumaðurinn sér ekki
nægja, siclur myndinni og l'ær álii
sérl'ræðinga á hvað hafi áll sér slað.
Á sama lima t'cr cinn slarfsmaðurinn
i verinu að cfasl um að alll sé með
fclldu livað varðar öryggiseflirlil á
slaðnum. Hann kemsl að því að víða
er potlur brolinn i þeim efnum. I
kjöllarið lylgja morðlilraunir — en
engum er greiði gcrður með þ\i að
rekja alburðarásina frekar.
Áleitnar
spurningar
Myndin varpar ekki einungis fram
spurningum um kjarnorkuna heldur
einnig fjölmiðla og hlulverk þeirra.
Það er óhuggulegl að vila til þess að
fjölmiðlar séu svo olj handgengir
valdhöfum sem raun ber viin'i. Þa er
•'innig benl á það að sóknin i Itá-
■narksgróða simr ávalll í fyrirrúmi en
aiihna cr hugsað um að halda tiin-
hverl'inu ómenguðti. Óhugnanlegusi
ér þö sti siaðreynd, að maðurinn
hefur enga þekkingu lil þess að bcisla
kiarnörku án þcss að slolna öllu
larðlili i siórkosilega hælltt. Kjarn-
leiðsla lil Kina lekur ekki beini á
þessu vandamáli heldur l'er eins og
köutir i kringum heilan gratu. Til
dæmis er lílið gcrl úr þeirri staðreynd
að hnötturinn sem við liftim á hel'tir
að gcyma nóg magn af kjarnorkti-
sprengjum lil þess að loriíma sjállum
sér.
Þcila ei mynd scm l'ólk ælli ein-
dregið að sjá og það ætti ekki að i vra
gildi hennar að hún er mjög vel gerð i
alla siaði. Jane l-onda og Jack
Lenimon gcra sintim hlulverkum
mjög góð skil en .lack l'ckk einmill
karlvcrðlaun leikara l'yrir leik sinn i
myndinni á kvikmyndaháiíðinni i
C'annes sl. ár.