Dagblaðið - 13.01.1981, Síða 9

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 13. JANÚAR 1981.
9
Erlent
Einn liður i Kampútseuhjáipinni var fólginn i að koma matvælum yfir landamærin
frá Thaiiandi til Kampútseu. Hér biður fólk eftir matarskammti sinum i flótta-
mannabúðunum i Nong Chan. Þennan dag sem myndin var tekin biðu um 16
þúsund manns innan frá Kampútseu eftir hrisgrjónaskammtinum, tuttugu kilóum
á hvern. Margt af þessu fólki átti margar dagleiðir innan úr landinu til landamær-
anna að baki.
sagt: „Hér eru miklir fjármunir til
skiptanna. Hví ætti ríkisstjórnin að
láta sér nægja þrjú prósent þegar
hægt er að þéna 100 dollara á tonn-
inu?” Því var ákveðið að öll innkaup
ættu að fara i gegn um innkaupaaðila
ríkisstjórnarinnar. Útkoman varð sú
að FAO keypti hrísgrjónaútsæði fyrir
um 370 dollara tonnið. „Hreinn og
klár þjófnaður,” sagði háttsettur
starfsmaður Sameinuðu þjóðanna
við blaðamann Le Monde.
Thailenzka ríkisstjórnin komst upp
með að vinna á þennan hátt vegna
þeirra skilyrða sem þeir settu
alþjóðastofnunum í hjálparstarfinu.
Þeir vildu ósköp einfaldlega hafa
sinn skerf af kökunni. Hvort það
yrðu minni peningar eftir til að kaupa
fyrir mat og sáðkorn til þeirra flótta-
manna sem ógnarstjórn Pol Potts
hafði skilið eftir í Kampútseu og voru
í flóttamannabúðum á thailenzku
landsvæði virtist angra thailenzk
stjórnvöld lítið.
Erfiðar aðstæður
Eftir að hafa unnið i fjóra mánuði
við hjálparstarfið í Thailandi, þá geri
ég mér fyllilega grein fyrir þvi að það
er gífurlega erfitt fyrir hjálparstofn-
anir að vinna við aðstæður sem þama
ríkja. Stærð hjálparaðgerðanna ein
sér er nægileg til að valda vand-
kvæðum, að maður tali ekki um
þegar margar hjálparstofnanir og
fólk frá mörgum löndum fer að vinna
saman í ókunnu landi. Get ég nefnt
eitt lítið dæmi. Síðasta mánuðinn
sem ég dvaldi við landamærin var
það í minum verkahring að sjá um
hluta verklegra framkvæmda í flótt'a-
mannabúðunum, bæði á landamær-
unum sjálfum og inni í landinu. Reisa
þurfti mikið af húsum fyrir flótta-
fólkið og einnig sjúkrahús og aðra
aðstöðu fyrir hjálparstarfið. Helzta
byggingarefnið í þessum heimshluta í
slíkar byggingar er bambus og á tíma-
bili var byggt úr fleiri bilhlössum af
bambus ádag.
í upphafi þegar alþjóðahjálpar-
stofnanirnar hófu störf á landamær-
unum þekktu starfsmenn þeirra litt
eða ekki til í þessum heimshluta og
urðu að reiða sig á innlenda starfs-
menn. Efniviður til bygginga var
keyptur með milligöngu þeirra. Þegar
tímar liðu og menn fóru að komast
betur inn í aðstæður var ljóst að
reyna yrði að komast að eins hag-
stæðum kjörum og hægt væri. Hver
bambusstöng var keypt á 8 til 10
bath, eða 160 til 200 gamlar krónur
ísl. Hvert bílhlass var 1000 til 1200
stangir svo hér var um umtalsverðar
fjárhæðir að ræða. Við fórum að
kanna málið betur og þá kom í ljó;
að með því að fara út í skógana og
semja beint við þá sem hjuggu
bambusinn var hægt að fá bambus-
stöngina á 60 til 80 krónur. Síðan
voru gerðar áætlanir um innkaup
nokkra daga fram í tímann, gerðir
hagstæðir samningar um flutning,
þannig að bambusinn varð allt að því
helmingi ódýrari en í gegnum hina
innlendu milliliði. Peningarnir sem
spöruðust komu starFi okkar Rauða
krossfólksins á landamærunum beint
til góða. Hægt var að auka aðrar
framkvæmdir og byggja betur i hag-
inn fyrir flóttafólkið. Þetta dæmi
sýnir að ekki fer allt illa og stundum
heppnast að láta hlutina ganga upp.
Margir þöguiir
Alþjóðlegu hjálparstofnanirnar
sem unnið hafa að hjálparstarfinu
eru lítt fúsar að opinbera hvað þær
vita um spillinguna, þjófnaðina og
annað það sem miður hefur farið í
hjálpinni til hinna hungruðu í
Kampútseu. Svo lengi sem þeir vinna
í landinu verða þeir að halda friðinn
við yfirvöldin i landinu. Þess vegna
þegja þeir.
En Warnermálið í Bandaríkjunum
sýnir að ýmislegt hefur þarna verið á
seyði og það er til fólk innan alþjóða-
samtakanna sem segir að þetta sé
bara „toppurinn á ísjakanum”.
Spurningin er hvort hér hafi átt sér
stað misferli á háu stigi, og hvort það
komi nokkurn tíma fram í dagsljósið.
En það er víst að vandfundin er sú
hjálparaðgerð sem orðið hefur fyrir
jafnmiklum ásökunum eins og
Kampútseuhjálpin.
En eitt er vist. Hjálparstarfið sem
lauk nú um áramótin og stjórnað var
af Alþjóða Rauða krossinum og
Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna
náði því sem menn vonuðu. Flótta-
fólkið frá Kampútseu getur í dag
litið fram á bjartari tíma. Hungur-
vofunni var bægt frá.
(Að nokkru byggt á norska Dagbladet)
Erlent Erlent Erlent
„Þorskur ársins”í Danmörku
Ekstrabladet í Kaupmanna-
höfn hefur valið danska þing-
manninn Erhard Jacobsen
„þorsk ársins”.
„Þorskur ársins” er sá
maður sem að áliti blaðsins
hefur hagað sér heimskulegast
á árinu. Sá sem hlýtur titilinn
fær að launum stærðar þorsk.
Ekki vildi þingmaðurinn,
sem er formaður danska Mið-
flokksins, stilla sér upp til
myndatöku fyrir blaðið, sem
vonlegt er. Sagðist hann frekar
vilja tala við rottur, moldvörp-
ur og apa en blaðamenn
Ekstrablaðsins.
Orkumálaráðherra Dana,
Poul Nielson, varð númer tvö í
vali blaðsins.
„Þorskur ársins”, Erhard Jacobsen.

Það hefur líka snjóað rausnarlega á fiá suður í Bœjaralandi að undanförnu. Bílstjörinn á fiessum híl
á hara eftir að skafa smávef>is af afturráðunni of> þá er hann ferðaklár.
Snjórinn
Snjórinn
I Bretlandi reyna þeir hins
vegar á sama tíma að sjá hros-
legu hliðina á hlessuðum salt-
austrinum.
*
'a *e> „o o°tO o fo o °e> ‘ o © /e <
° Oo^D o o o° o °° o O 1 °no O 0 °o O°ooí
O o O ° „O ' O oVn' 0 P o
°o%\ 0o°o>0 •- 60 e
5 l°°o'
t _ & O rt

Roger Moore ákveöinn í aö
hœtta sem James Bond
— Ener þaö aöeins kœnskubragö?
„Hætta ber leik þá hæst stendur,”
segir einn af vinsælustu og eftirsótt-
ustu kvikmyndaleikurunum, Roger
Moore. „Mér finnst ég ekki hafa elzt
neitt siðan ég lék í minni fyrstu James
Bond-mynd, „Live And Let Die”,
árið 1973. En nú finnst mér tími til
kominn að hætta.”
Þessa dagana vinnur hann að gerð
enn einnar James Bond-myndar,
, ,For Your Eyes Only’ ’, í London.
Eiginkona Rogers Moore, Luisa,
er sammála því að hann eigi að segja
upp starfi sínu sem hinn kvensami og
hættulegi njósnari 007. „Hann er
orðinn of gamall til að leika James
Bond,” segir hún.
En er hægt að treysta ákvörðun
Rogers Moore? Hann hefur sagt
þetta áður. Það var þegar kvik-
myndatöku síðustu James Bond-
myndar, „Moonraker” var lokið.
Það er þekkt kænskubragð frægra
leikara að tilkynna að þeir ætli að
faraað hætta.
Þegar framleiðandi James Bond-
myndanna frétti að „Moonraker”
yrði síðasta Bond-myndin með Roger
Moore í aðalhlutverki varð hann
áhyggjufullur. En það tókst að fá
Roger Moore til að leika í enn einni
mynd, „For Your Eyes Only”. En
launagreiðslurnar voru þá líka veru-
lega hækkaðar. Moore fær litlar 10
milljónir nýkróna fyrir að vera njósn-
arinn 007 sem leggur stúlkurnar að
fótum sér.
Roger Moore fær í nýju myndinni
franska stúlku, Carole Bouqet, sem
mótleikara. Hún er 23 ára og fer með
Roger Moore ásamt eiginkonu sinni, Luise. — Þau eru bæði á þvi að hann eigi að
hætta að lcika 007.
hlutverk grísk-enskrar stúlku sem
ætlar að hefna dauða foreldra sinna.
Carole Bouqet var að læra í Sor-
bonne háskólanum í París þegar leik-
stjórinn Luis Bunuel kom auga á
hana og bauð henni hlutverk í mynd
sem hann vann að. Myndin sló í gegn
og Bouqet fékk góða dóma.
James Bond-myndin sem nú er
verið að vinna að er sú fjórða sem
Roger Moore leikur í. Hann er eftir-
sóttur og hann nýtur þess. En gagn-
rýnin hefur ekki alltaf verið jákvæð.
Margir líta t.d. enn á Sean Connery
sem hinn eina sanna 007.
„Mér er sama, ég get ekki gert að
því þó fólk hafi engan smekk,” segir
Roger Moore.