Dagblaðið - 02.10.1981, Side 2

'2
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 1981.
Nýir umboðsmenn Dagblaðsins
frál.októberl981
Breiðdalsvík
Birna Pálsdóttir, Sæbergi 12. S:97-5652
Djúpivogur
Sigurhanna Ólafsdóttir, Flókalundi, S: 97-8918
Gerðum Garði
Kolbrún Unnarsdóttir, Lyngbraut 15. S: 92-7240
Þórkötlustaðahverfi Grindavík
Jóna Jónsdóttir, Klöpp v/Austurveg. S: 92-8493
Hellissandur
Bryndís Sigurðardóttir, Munaðarhól 8. S: 93-6789
Sandgerði
Þóra Kjartansdóttir, Suðurgötu 29. S: 92-7684.
mmuMD
FRÁ OG MEÐ
—I.OKT.—
verður opnunartíminn
semhérsegir:
MÁNUDAGA KL. 9-18
ÞRIÐJUDAGA KL.9-18
MIÐVIKUDAGA KL.9-18
FIMMTUDAGA KL.9-20
FÖSTUDAGA KL. 9-22
og NÚIaugardaga kl. 9—12
IIIJÓN LOFTSSON HF.
MIh Hringbraut 121 10-600
Sláturtíðin hafin
AHt tílsláturgerðar
Slátur (5 í kassa). . kr. 207pr. kassi.
Rúgmjöl........kr. 6.35 pr. kg.
Ný Irfur.......kr. 31.50 -
Opið fimmtudaga til kl. 19:30
Opið föstudaga til kl. 19:30
Opið laugardaga kl. 9—12.
HOLAGARÐUR
KJORBÚO. LÓUHÓLUM 2—6. SÍMI 74100.

Þjéðfélagið:
Verjið meiri tíma
með bömunum ykkar
— en ekki úti um hvippinn og hvappinn
4192—7828 skrifar:
Hvað er um að vera í okkar þjóð-
lifi? Spyr sá sem ekki veit? Nú
skulum við byrja á einstaklingnum,
og þá er ég að tala um þann einstakl-
inginn sem er engum háður. Vinnur
fyrir sér og ráðstafar sínu fé og tíma á
þann hátt sem hann kýs sjálfur.
Þá eru það hjón. Auðvitað þurfa
þau að taka tillit hvort til annars. Við
skulum segja að þau séu barnlaus, en
hafi góðar tekjur, eða litlar, eftir því
sem á stendur. En alla vega verða þau
að taka tillit hvort til annars, þar sem
um sambúð er að ræða.
Nú, svo skulum við taka fjölskyld-
una. Þá eru það hjón með börn, eða
einstæð móðir eða faðir, með börn á
sínu framfæri. Kem ég þá að efninu,
og er ég ekki að tala út í „bláinn”.
Dæmi (mýmörg dæmi til af slíku):
Hjónin vinna bæði úti, eiga tvö, þrjú
börn, færri eða fleiri. Unnið er frá kl.
8—9 á morgnana til kl. 5—7 á dag-
inn.
Konan fer á vinnumarkaðinn til
að leita sér að félagsskap, segir hún,
þó 2—3 börn séu á heimilinu, og þar
af leiðandi nægur félagsskapur þar
fyrir. Einnig fer hún í leikfimi, nudd
og gufu. Máski í öldungadeildina —
bara ekki að tolla heima hjá sér.
Nú, svo mætti taka húsbóndann
svolftið í gegn. Hann er í vinnu eins
og frúin, en þarf svo að demba sér í
bridge, skák eða badminton, bara að
vera ekki heima hjá sér. Máski fer
hann lika í öldungadeildina, því
ekki?
Og nú kem ég að kjarna málsins —
börnunum. Hvar koma þau inn í
dæmið? Ógurlega gaman að eignast
barn — litlu krílin — þið getið nú
nærri. Óskabörnin meira að segja,
pilt og stúlku. Jú, allt gott og blessað
um þetta að segja, en, hver á að
hugsa um þau? Hver á að „halla kinn
að kinn”? ,,Hver á að strjúka litla
kolla”? „Hver á að kyssa á meidd-
ið”? Þetta er það sem það kallar lfk-
amlegar þarfir fyrir lítið barn, en
það er bara ekki fyrir hendi.
Mömmurnar stoppa ekki, því
sjálfselskan er svo mikil, að extra
tími fyrir barn fæst ekki. Er ekki til.
Pabbarnir sömuleiðis, en þó verð ég
að segja karlmönnunum það til
hróss, að þeim hefur farið fram í
barnauppeldi, en það er meira en
hægt er að segja um mömmurnar.
Þeim hefur farið hrikalega aftur.
Ég er ekki að tala um það að þær
megi ekki sinna sínum áhugamálum,
en það eru takmörk fyrir öllu. Ef hjón
eru búin að stofna sitt heimili, auk
þess að bæta við sig börnum, þá er
það númer 1 siðferðislega og skilyrð-
islaust, að hugsa um afkvæmi sín.
Það gera dýrin (djúpt í árinni tekið).
Nú kemur að þeim kaflanum þar
sem ég held að orsakanna sé að leita.
Þær eru dæmigerðar fyrir þjóðfélag-
ið i dag, og held ég að sé sama hvert
litið er. En spurningin er bara sú:
„höfum við íslendingar ráð á sh'ku,
gagnvart börnum okkar?” í dag-
blöðum, sjónvarpi og útvarpi heyrum
við og sjáum slíkar auglýsingar.
1. Komið í dansskóla, enginn
skemmtir sér án þess að hafa
lært dans, hjá þessum og þess-
um.
2. Komið á stjórnunarnámskeið,
t.d. læra að tala i síma, koma
fram við starfsfélaga, og auðvit-
að forstjórann m.m. (þótt jafn-
vel sá hinn sami sé sérlærður í
sérskóla fyrir þessi fög).
3. Komið i málakennslu, svo þið
eigið betra með að skilja aðra á
erlendri grund.
4. Komið í júdó (því allir þurfa að
styrkja kroppinn).
5. Komið í bridge (því enginn er
maður með mönnum nema hann
kunni bridge) eða skák, bad-
minton og tennis.
6. Komið í „línuna” (og þynnið
kroppinn).
7. Komið í endurhæfingu í hinu og
þessu.
8. Lærið að mála (annar hver mað-
ur er orðinn listmálari).
9. Komið á ráðstefnu (fáir útvald-
ir, ríkið borgar).
10. Komið á pólitíska fundi (alltaf
sama grúppan).
11. Komið á VR-, ASÍ- eða BSRB-
fundi (alltaf sama grúppan).
Nú er það spurningin: hver á að
hugsa um börnin? Hvar á að finna
tíma? og er þó ekki helmingurinn
upptalinn af því sem áður er um
getið, af sprelli og leik, því ekki var
minnzt á allar skemmtanirnar, böllin,
maður lifandi.
Nei, fullorðna fólkið er allt í að
leika sér, jafnvel ekki bara pabbarnir
og mömmurnar, heldur Hka afarnir
og ömmurnar, sem eru ekki slíku
uppeldi vön, og væri gott fyrir lítið
barn að hjúfra sig upp að. Nei, þvi er
líka lokið. Nei, afhendið (börnunum)
lyklana nógu ungum. Gamaldags
að börnin geti ekki hugsað um sig
sjálf, á meðan foreldrarnir eru á
„fullu”. Sérstaklega í skammdeginu
svona ca 7—8 mánuði af árinu. Nú
spyr ég, fólk sem elskar ljúft mannlíf,
ber umhyggju fyrir Utlum sálum,
hvað finnst ykkur? Er ég gamaldags?
Eða eiga börn ekki að fá meiri tíma
hjá foreldrum sínum? Nú eru uppi
kröfur um eitt og annað, og ég mæli
fyrir munn barnanna: pabbi og
mamma meira heima hjá okkur.
I tilefni af lögleiðingu öryggisbelta:
HVERS VEGNA
ÞESSITVÖ
UNDANTEKN-
INGARTILFELLI?
OUTskrifar:
Þá hafa bílbelti verið í lög leidd.
Mörg rök hafa verið leidd að því að
þau minnki mjög slysahættu í
umferðinni og dauðsföllum af
völdum umferðarslysa hafi fækkað
mjög við að ökumenn og farþegar í
framsæti voru skyldaðir til að spenna
sig niður. Um þetta hef ég ekkert
nemagott eitt aðsegja.
Það skýtur því dálítið skökku við
að leigubílstjórar og lögreglumenn
skuli ekki þurfa á öryggisbeltum að
halda í umferðinni. Það er vitað mál,
að atvinnubílstjórar, leigubílstjórar
og aðrir eru helztu glannarnir í
Reykjavíkurumferðinni og hljóta af
þeim sökum að vera í talsverðri
hættu. Lögreglumenn þurfa starfs
síns vegna að slá hressilega í öðru
hvoru. Ættu þessar tvær stéttir því
ekki öðrum fremur að þurfa að
spenna sig niður.
Til viðbótar er hér lítið atriði. Ég
minnist þess ekki að hafa séð lög-
reglumönnum úr Hafnarfirði bregða
fyrir á bíl undanfarin ár öðru vísi en
með öryggisbelti. Er Hafnarfjarðar-
lögreglan á öndverðum meiði við til
dæmis Reykjavíkurlögregluna um
gagnsemi öryggisbelta?-
Spennum beltin sjálfra okkar vegna,
seglr á þessi) áróðurskorti Umferðar-
ráðs. En hvers vegna eru sumir
undanþegnir beltaskyldunni? spyr
OUT.
V