Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1928, Síða 44

Garðyrkjuskýrsla 1928.
Trjárækt.
Veturinn hafði verið mildur, og svo voraði óvanalega
snemma, eftir því sem við eigum að venjast.
Var því hægt að búast við, að trjágróðurinn stæði
sig vel og það gerði hann líka að sumu leyti. En það
verða altaf svo ótrúlega mikil afföll á unga trjágróðr-
inum. Toppkal var ekki sjáanlegt á stærri trjám og 28.
apríl var að byrja að springa út lauf bæði á trjám og
runnum. Stærri gróðurinn bar því merki þess að hafa
fengið góðan vetur.
En þó útlit væri gott með stærri gróðurinn, hafði
margt orðið ungplöntunum að fjörtjóni.
Rauðgreni (Picea excelsa) t. d. spíraði svo vel um
sumarið að litlu plönturnar þöktu alveg yfir beðið, svo
það var til að sjá sem fínt teppi. Vatn hafði farið yfir
þetta beð, borið með sér sand og leir, sem lagðist svo
þétt yfir litlu plönturnar að þær köfnuðu allar. Einnig
dó nokkuð af Hvítgreni (Picea alba) og Lævirkja (La-
rix Siberica), en þær tvær síðartöldu tegundir spíruðu
ekki eins vel og rauðgrenið. Aftur stóð Reynir, Bauna-
tré, Geitblöðungur o. fl. lauftrjátegundir sig nokkuð
vel í fræbeðunum.
í vor var aftur sáð ýmsu trjá- og runnafræi, og spír-
aði það nokkuð misjafnt, en ekkert sérstaklega vel og