Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1928, Blaðsíða 53

55
var það nokkuð seinna en undanfarin vor. Það var
kuldatíð fyrst eftir að plantað var út svo plöntunum
fór lítið fram fyrst í stað.
Blómkálið setti höfuð 6. ágúst, þétt og góð en ekki
mjög stór, þó vigtuðu sum þeirra 1 kg.
Hvítkálið þroskaði mikið af stórum og góðum haus-
um eftir miðjan ágúst. Þau jafnstærstu og bestu höf-
uð, sem við höfum fengið, þyngsta höfuðið 4 kg.
Rauðkál þroskaðist fremur illa.
Gulrótum var sáð 3. maí, og hafa þær gefið sæmi-
lega góða uppskeru.
Rauðrófur urðu nokkuð stórar, en þeim er altaf
hætt við að fara í njóla.
Næpur, radísur, spínat, salat, persille, grænkál o. fl.
var öllu sáð út fyrir og um miðjan maí, og spratt
alt vel.
Tómatar voru ræktaðir í vermihúsinu, sáð til þeirra
í mars og fyrstu tómatarnir þroskaðir 29. júlí.
Rabarbarinn spratt ágætlega, byrjað að taka ieggi
af honum 1. júní.
Reynslan sýnir, að það er ekki eins erfitt að rækta
hér kál og margir hafa álitið. Það er því sárt til þess
að vita, hvað lítið er að því gert út um sveitir landsins.
Það mundi borga sig að stækka svolítið kartöflu- eða
rófugarðinn, svo hægt væri að fá rúm fyrir kál, og
aðrar sjaldgæfari matjurtir. Það þarf ekki að vera kál
í mörgum beðum til þess að það sé búbætir fyrir eitt
heimili.
Að eg ekki tala um radisur, maínæpur, gulrætur,
salat og spinat, sem alt getur staðið svo þétt, og þó
gefið góða uppskeru og dæmalaust auðvelt að rækta.
Minnist þess að grænmetið er holl fæða, og ef börnin
venjast á það í æsku, vilja þau varla vera án þess,síð-
ar meir, ./ó»w M. Jónsdóttir.