Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1928, Qupperneq 62

64
ha. árlega, en aftur á móti er það bót í máli, að kalí og
fósfórsýra virðist vera borin á í svo ríkulegum mæli,
að nokkur forði ætti að safnast fyrir af þessum efnum.
Við nánari athugun er þó hægt að færa sterkar líkur
fyrir því, að áburðarþörfin sé miklu meiri, heldur en
hún virðist í fljótu bragði og skal eg nú reyna að gera
það.
1. Það er mjög líklegt, að eg hafi reiknað notagildi
húsdýraáburðarins of hátt. Hirðing vor og notkun á
þessum áburði er svo ófullkomin, að það eru litlar lík-
ur til, að notagildi hans sé eins hátt hér hjá oss, eins
og það hefur orðið á tilraunastöðvum í Danmörku, þar
sem öll meðferð áburðarins er í fullkomnasta lagi.
2. Eg hef reiknað með, að allur húsdýraáburðurinn
sé notaður í þarfir jarðræktarinnar, en á því mun þó
nokkur skortur, því ennþá er talsverður hluti sauða-
taðsins brent og kemur því eigi ræktuninni að notum.
3. Nokkur hluti hins ræktaða lands er nýyrkja, er
þarfnast mikils áburðar og auk þess lands, ,sem talið
er fullræktað, er allmikið af landi, sem verið er að
rækta og sem líka þarf að ætla ríflegan áburð. Enn-
fremur má gera ráð fyrir, að á næstu árum verði tekið
nýtt land til ræktunar svo fleiri þúsundum ha. skifti.
4. Meðaluppskera hins ræktaða lands er aðeins 38.5
hestar af heyi af ha., eða um 12 hestar af dagsláttu.
Enginn vafi er á því, að með góðum hagnaði gætum
vér aukið uppskeruna af hverri flatareiningu um ]/3,
en þá verðum vér líka að auka áburðarmagnið mjög
mikið. Niðurstaðan verður þá þessi: Til þess að full-
nægja hinni raunverulegu áburðarþörf þeirrar jarð-
ræktar, er vér nú höfum, þá þwrfum vér að auka áburð-
a/rmagnið um þriðjung til helming frá því sem það
nú er.