Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1931, Side 14

16
félagsskipulagi, sem þá var verið að byggja upp og
nauðsynlegur homsteinn undir starfsemi Búnaðarfé-
lags fslands og Búnaðarþings, og þar sem félagsleg
samtök meðal búnaðarfélaga voru þá lítið þroskuð, var
eðlilegt að það félli í hlut Ræktunarfélagsins, sem átti
ítök í öllum sveitum fjórðungsins, að sameina hin
dreifðu búnaðarfélög í eina skipulagsbundna heild.
Með þessari skipun málanna er Ræktunarfélag Norð-
urlands orðið tvíþætt. Það er fyrst og fremst félag
myndað af æfifélögum, sem eru dreifðir út um alt
Norðurland og víðar, og sem slíkt á það að leysa á vís-
indalegum grundvelli ákveðin störf í þágu jarðræktar-
innar. í öðru lagi er það sambandsfélag búnaðarfélaga
í Norðlendingafjórðungi og hefur ákveðnar skyldur að
rækja gagnvart þeim. Mönnum virðist eigi hafa verið
það fyllilega ljóst, að tvískifting þessi var að ýmsu
leyti óeðlileg og útheimti mikið aukin fjárráð til þess,
að vel gæti farið. Það kemur líka í ljós, að eftir því
sem búnaðarsambandsstarfsemin eflist í öðrum lands-
hlutum, fer að brydda á nokkurri óánægju innan vé-
banda Ræktunarfélagsins yfir því, að félagið leggi
minna fé af mörkum til stuðnings búnaðarfélögunum
og algengrar búnaðarsambandsstarfsemi, heldur en
önnur búnaðarsambönd geri; að þessari óánægju stuðl-
ar, að félagið kemst í fjárþröng um og eftir 1920 og
verður af þeim ástæðum að draga saman starfsemi sína
á ýmsum sviðum. Það er þó fyrst eftir að búnaðarfélög-
ín á stærri eða minni svæðum innan vébanda Ræktun-
arfélagsins fara að mynda með sér sambönd og senda
styrkbeiðnir til Búnaðarþings, að það er ljóst hvert
stefnir með sambandsstarfsemi félagsins, og þegar síð-
asta Búnaðarþingi bárust beiðnir frá samböndum í
þremur sýslum á Norðurlandi um að fá viðurkenningu
þess sem sjálfstæð sambönd og styrkveitingu beint frá