Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1931, Síða 45

47
breiðslu á eldri og nýrri túnum, að svo miklu leyti sem
hann hrekkur og að það geti sparað nokkuð kaup á til-
búnum áburði. Það mun þó eigi hyggilegt að nota ein-
vörðungu búfjáráburð til yfirbreiðslu, sé annars kost-
ur en nota heldur með búfjáráburðinum (mykjunni)
dálítið af auðleystum köfnunarefnisáburði, saltpétri
eða þvagi, því ýmislegt virðist benda til þess, að á
þann hátt notist hin torleystu frjóefnasambönd mykj-
unnar betur, en ef hún er notuð ein sér. Sem dæmi
þessa skal eg nefna hér nokkurar tölur úr tveimur til-
raunum Ræktunarfélags Norðurlands.
Áburðarl. Mykja. Þvag. 1/2 Mykja -)- /2 þvag.
17,8 26,6 46,0 43,1
Tölurnar sýna uppskeru í 100 kg. af hektara að með-
altali í 4 ár og virðast bera það með sér, að mykjan
notist til muna betur þegar þvag er líka borið á, held-
ur en þegar hún er borin á ein sér.
Eftirfylgjandi tölur eru teknar úr samanburðartil-
raun með ræktunaraðferðir hjá Ræktunarfélaginu.
Jafnhliða ræktunaraðferðunum er líka gerður saman-
burður á búfjáráburði og tilbúnum áburði við ræktun-
ina og hefur verið notaður 3 fyrstu árin venjulegur bú-
fjáráburður (þvag og mykja til samans), en síðasta
árið eru notaðir % hlutar af mykju og /3 hluti af
þvagi borið á hvort fyrir sig. Tölumar sýna uppskeru
af búfjáráburði í hundraðshlutum af uppskeru þeirri,
er tilbúni áburðurinn hefur gefið.
Þakslétta. Sjálfgræðsla. Sáðsl
1928 86 90 76
1929 84 93 81
1930 72 77 64
1931 104 109 97