Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1960, Blaðsíða 73
73
vegstegundir flokkaðar, og gerður unr leið nokkur saman-
burður á þeim og erlendum jarðvegi. Getur höf. þess að
staða íslenzks móajarðvegs sé nokkuð óviss, þegar setja eigi
hann í kerfisbundna flokka. En þarna kemur einmitt hið
sama fram o« ég hef oftsinnis rekið mig á í athugun á ís-
lenzkum gróðurfélögum. Mjög er torvelt að fella sum þeirra
inn í gróðurlendakerfi annarra landa. Og mörk milli gróður-
lenda eru víða miklum mun ógleggri hér á landi en annars
staðar. Virðist eigi ósennilegt að fengnum þessum upplýs-
ingum um jarðveginn, að þar sé að leita að minnsta kosti
einnar orsakar þessa.
Meginflokkar íslenzks jarðvegs eru samkvæmt yfirliti höf-
undar þessir: 1. Votlendi, sem aftur er skipt í þrjá undir-
flokka eltir því hvernig jarðvegsgrunninum er liáttað, þ. e.
mýrar á rnalar- og sandbornum grunni, flóar og flæðimýrar
á leir og sandgrunni og flóar á sand- og malargrunni. Hefur
þessi skipting ærna hagnýta þýðingu. 2. Móajarðvegur, sem
skipt er í tvær undirdeildir eftir jarðvegsdýpt, og loks er 3.
Malarborinn eða grýttur jarðvegur, sem þó er ekki verulega
skipt í undirdeildir að öðru leyti en því, að þess er getið,
hvort um er að ræða áreyrar eða skriðurunninn jarðveg.
Hefur höfundur verið heppinn í skiptingu þessari, svo langt
sem hún nær, því að hún er í senn auðskilin og auðfundin
hverjum, athugulum manni. En eins og margsinnis er fram
tekið, er hér einungis um mjög grófgerða flokkun að ræða.
En í þessa flokka er unnt að skipa öllum afbrigðum íslenzks
jarðvegs, og eins og þegar er fram tekið eru einkenni flokk-
anna skýr og auðfundin, en slíkt er vitanlega nauðsynlegt
þegar um er að ræða hagnýtt gildi bókarinnar, almenningi
til leiðbeiningar.
Lengsti kafli bókarinnar er lýsingar á einingum jarðvegs-
kortsins, sem bókinni fylgir. En þar er sýnd meginútbreiðsla
jarðvegstegundanna og undirdeilda þeirra. Er þeim síðan
lýst í aðaldráttum og gefin sýnishom af jarðvegssniðum, svo
að unnt er að skapa sér hugmynd um hvernig jarðvegurinn