Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1920, Qupperneq 31

33
ur, og er hinum fyrnefnda dreyft í rásirnar, en hinum síð-
arnefnda um allan garðinn. Og samhliða áburðarbreiðsl-
unni er kar öflunum sáð með 20—30 cm. millibili f rásirn-
ar, (verða þá kartöflumillibi'in 60—70 cm. milli raða, en
20—30 cm. í röðinni). Kartöflunum er þó ekki sáð í miðja
rásina eins og áburðinum, heldur er þeim stungið lauslega
í hliðina á moldarhryggnum, svo hesturinn troði þær síður
undir fótum sér í næstu umferð eftir rásunum. En er á-
burðarbreiðslu og sáningu er lokið, er hryggjunum skift eft-
ir endilöngu með hinum fyrnefnda kartöflaplóg, og þarmeð
er moldu varpað yfir kartöflnrnar og áburðinn. Qarðurinn
er þó við þessa yfirferð í hryggjum eftir sem áður; mun-
urinn er einungis sá, að í stað hryggja hafa komið rásir
og gagnstætt og kartöflurnar, sem fyr voru í rásinni, eru
nú undir hryggjunum.
Garðhreinsunin er seinlegt verk, þegar að því er
unnið meö hö dunum, en létt og fljótunnið með hestkrafti
og verkfærum. Yfir gróðrartímann má haga þeirri vinnu
nokkuð á þessa leið: Um viku til hálfsmánaðartíma eftir
sáningu — áður en kartöfluspírurnar fara að nálgast yfir-
borðið — má tara um garðinn með léttu gaddaherfi. (Sóp-
ast við það á að giska 2—4 cm. þykt moldarlag af hryggj-
unum niður í rásirnar, og þarmeð raskast jarðyfirborðið
ásamt ró þeirra illgresa, er kynnu að vera farnar að festa
rætur). Að nokkrum dögum hér frá liðnum er viðlíka jarð-
lagi aítur varpað upp úr rásunum á hryggina með kar-
töfluplóg. Eftir að kartöflugrasið er komið upp fer arfa-
reitingin á hryggjunum fram með handverkfærum, en í rás-
unu 'i með hestaverkfærum. Og þegar grasið er 20—30
cm. á hæð, er hlúð að kartöflunum sem kallað er, moldu
varpað úr rásunum að grasinu með kartöfluplóg — og það
þarf að endurtaka ef til vill tvisvar sinnum fyrir uppsker-
una.
3