Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1988, Blaðsíða 57

UM VARÐVEIZLU BÓKAKOSTS OG ANNARRA GAGNA
57
sem á fyrir sér að súrna, svo að af því má sjá, hvert stefnir. í Library
of Congress er talið, að á ári hverju fari um 77 þús. bindi yfir
hættumörkin og verði talin til stökkra rita.
Þótt unnið sé markvisst að því í Bandaríkjunum að hvetja útgef-
endur til að prenta rit sín á varanlegri pappír, er árangurinn þar enn
takmarkaður og mun minni í öðrum löndum. Pappírsframleiðendur
hafa lítinn áhuga á þessum málum, enda er aðeins örlitlu broti af
þeim pappír, sem framleiddur er í Bandaríkjunum, varið til bóka-
gerðar.
En hvernig er ástatt um íslenzka bókakostinn í þessum efnum?
Sumt af honum er hætt komið, og þá ekki sízt mörg blöðin, prentuð
á vondan pappír, sem orðinn er mjög stökkur.
Unnið hefur verið lengi að filmun blaða, en það verk hefur sótzt
hægt af ýmsum ástæðum. Aðstaða í Safnahúsinu er mjög erfið, við
orðið að hafa myndadeildina á tveimur stöðum í húsinu, myndatök-
una á efstu hæð, þar sem lofthæð er nóg fyrir hina stóru míkrofilmu-
vél, og úrvinnsluna í kjallara.
í þessu efni verður öll aðstaða betri, þegar við komumst í
Þjóðarbókhlöðu. Þar er gert ráð fyrir rúmgóðri myndastofu, og með
bættum tækjakosti og auknu starfsliði ættum við að geta gert stórátak
til filmunar þess hluta blaða- og bókakostsins, sem brýnast er að geta
friðað.