Alþýðublaðið - 25.11.1969, Blaðsíða 2

2 Alþýðublaðið 25. nóvember 1969
fól-ks fyrir þessum vanda sé
óljós, hvers vegna er þá ekki
reynt að fá eitthvað af þess-
um miklu fjárfúlgum til dæm-
is til krabbameinsrannsókna.
Alls staðar í vestrænum lönd-
um hefur fólk ljósa vitund um
þá miklu þjáningu sem krabba-
meinið veldur. Miklar rann-
sóknir fara fram, en ég hef
líka séð einhvers staðar í blöð-
um eða sjónvarpi að mikið
vanti á að nóg fé fáist til
krabbameinsrannsókna? Það
má segja að við íslendingar
höfum engin áhrif á þetta og I
ættum því að þegja, en ég get ]
samt ekki orða bundizt af því .
mér finnst þessi geim-della al- ]
veg vera að gera fólk eitthvað j
hinsegin. — Silla.“ *
\|
GuÖjón B.
Baldvinsson
skrifar um:
iiíini \mm
[
i
TRÖNAÐARMANNAKERFi
Götu
Gvendur
SILLA skrifar langt bréf, og
ðegir m. a.: „Einhvern tíma las
ég það í grein í Alþýðublaðinu
að allar þessar geimferðir og
tunglferðir og annar óskapa-
gangur í sambandi við þær
rannsóknir væri flótti ráða-
manna stórþjóðanna frá vanda-
málunum niðri í jörðinni. Ég
held að þetta sé satt, og satt
að segja hrýs mér hugur við
að heyra um öll þau ósköp af
verðmætum sem er sóað í þess-
ar rannsóknir á meðan meiri-
hluti mannkynsins hefur alls
ekki nóg að bíta og brenna.
Sumir vilja kannski segja að
þetta fé mundi ekki fara til
nauðstaddra þótt því væri ekki
varið í geimrannsóknir, og ef
það er satt, þá segir það bara,
• að fólk í hinum stóru auðugu
löndum er ekki interesserað í
að leysa tfátækravandamálið,
,en því trúi ég ekki fyrr en ég
,tek á- Ég held að það sé eitt-
hvað bogið við þann mann
sem getur látið sér líða vel,
þegar stórir hópar manna eru
í hálfgerðu eða algerðu svelti.“
x ★ KRABBAMEINS-
RANNSÓKNIR.
i
„En ef svo er að tilfinning
★ AÐ HEYJA STRIÐ.
Já, það er skrýtið, en þegar ■
á að heyja stríð, eru alltaf til I
nógir peningar, og staðreynd I
er það, að meiri hábtar sigrar
í baráttunni við sjúkdóma og
meiri háttar sigrar í tækni og
vísindum hafa oft unnizt af því I
einu, að allúr kraftur stórþjóð- i
anna var settur í að heyja
stríð. Hvað sem segja má um
almenning, þá virðast ráða-
menn stórþjóðanna hafa meiri I
áhuga á stríði en framförum, I
.því alltaf er verið að heyja|
styrjaldir með hluttöku þeirra ■
eða a.m.k. góðu samþykki.
★ VERÐMERKINGAR.
Mörður skrifar: „Mig langai’j
til að biðja þig, Götu-Gvend-'
ur, til að ljá mér rúm í dálk- |
um þínum fyrir eftirfarandi: I
Ég leyfi mér að mótmæla þeim |
ósið margra kaupmanna hér í,
borg að tilgreina ekki með á-
letrun á spjöld verð þeirra
vörutegunda sem þeir stilla út
í glugga sína. Það leiðir af I
sjálfu sér að verðið á alltaf,
eða oftast, stóran þátt í á- |
kvörðun manna um hvort þeir
eigi að elta ólar við að ná
sér í eitt eða annað, umfram
brýnustu nauðsynjar, nú ál
þessum síðustu og verstu tím- |
um. Það er í fyllsta máta ergi- j
legt að ganga um bæinn á
kvöldin, horfa í búðarglugga'
og hafa ekki minnstu hugmynd
um verð þeirra hluta sem þar I
eru til sýnis. Erlendis tíðkastl
í öllum siðmenntuðum búðum i
að verð sé tilgreint á vörun-
um í gluggunum. Með kveðju.
— Mörður.“
Götu-Gvendur.
PINGOUIN - GARN
Prjónið úr PINGOUIN-GARNI.
Höfuim fyrirliggjandi CLASSIQUE CRYL-
OR cg SPORT CRYLOR ásamt ýmsum
fleiri gerðum af PINGOUINúOARNI.
Verzlunin HOF, j
Þingholtsstræti 1.
□ Eigi imun örgrannt um, að fyrsti vísir að trúnað-
armannaskipan innan stéttarfélaga hafi verið litinn
hornauga, m. a. vegna þess að val trúnaðarmanna
þótti fara nokkuð eftir stjórnmálaskoðunum. Verka-
menn sóttust ekki eftir þessum trúnaði, vandinn
blasti við þeim er hugleiddu verkefnin isem hiðu
þeirra, og ekki var laununum fyrir að fara. Enn mun
það eiga langt í land, því miður, að alls staðar séu
starfandi trúnaðarmenn, og mjög skortir á að ,svo vel
sé að þeim búið af hálfu stéttarfélaganna, sem þörf
og nauðsyn ber til. •
Trúnaðarmaður á vinnustað
hefir víðtækt hlutverk, ef að
starfið er rækt út í yztu æsar.
Það er því ekki hægt og ekki
rétt að ætlast til þess, að eina
kennslan, sem í boðum er, sé
starfsreynslan. Stéttarfélögun-
um ber skylda til að láta í té
alla þá fræðslu, sem unnt er,
og verkefnið krefst.
Þó eingöngu sé litið til kjara
samninga, þá er ekki alveg ein-
falt að skilja þá til hlítar, gjör
þekkja öll ákvæði, og jafn-
framt allar venjur og túlkanir,
sem flestum slíkum samning-
um fylgja.
Auk þessa kemur til nauð-
synleg mannþekking, þar sem
starfsaðferðir hljóta að fara
mjög eftir því við hvern er átt.
Það er ekki nóg að þekkja
starfsfélagana, skapgerð þeirra
og verkhæfni, heldur og við-
brögð vinnuveitandans. Rétt
launþegans verður að verja og
sækja í ýmsum atriðum, og það
völundarhús, sem rata verður
til þess að ná bezta árangri, er
ekki bara innan |Samningsá-
kvæða og viðtekinna venja,
heldur og um torleiði margs-
konar manngerða. Éngin
fræðslunámskeið vísa veg um
þessi völundarhús, svo að ör-
uggt sé að ratist hin beinasta
leið, en veginn má varða nokk
uð vel, ef góður vilji fylgir veg
vísi.
IRÉTTARSTAÐA
TRÚNAÐARMANNS
IEftir ákvæðum vinnulögjaf-
arinnar, hefir vinnuveitandi
rétt til að velja úr þremur til-
Inefndum mönnum á vinnustað,
og er þar eitt vandamálið, þ. e.
a. s. fræðslan má ekki ein-
skorðast við einsta,klinginn,
Iheldur reyna að fá sem flesta
til að kynna sér þjónustustarf
þetta. Og hvað er í aðra hönd?
ÍVinnulöggjöfin á að tryggja
það, að uþpsögn vofi ekki yfir
gegni starfi sínu, og hann á að
trúnaðarmanni, þó að hann
vera tryggður þannig, að hon-
um verði síðustum manna sagt
upp starfi í sínum starfshópi.
Vissulega eru þessi lagaákvæði
ekki einhlít, en að baki trún-
aðarmanni stendur félagið hans
þ. e. samstarfsmennirnir og all
ir aðrir félagar starfsgi'einar-
innar.
Öllum launþegafélögum, sem
hafa komið sér upp trúnaðar-
mannakerfi á vinnustöðum, er
því sú ábyrgð á herðum, að búa
þeim í hendur svo sem bezt
verður á kosið, þau vopn er
duga. Vanræksla á fræðslu og
upplýsingastarfi, er mjög dýrt
spaug.
ÞARFUR f
ÖLLUM AÐILUM
En eru það einvörðungu laun
þegarnir, sem hafa gagn af trún
aðarmannastarfinu? Er ekki ó-
þarflega lítið um það hugsað
hvílíkt gagn fyrir þjóðfélagið
er fólgið í velræktu starfi þess-
ara forsvarsmanna launþega?
Öll aðbúð á vinnustöðum, þar
með taldir umgengnishættir
samstarfsfólksins, er geysiþýð-
ingarmikill liður í starfsemi fyr
irtækis eða stofnunar. Stirð-
busahátturinn er oftlega ærið
dýr. Trúnaðarmaður, sem er
laginn að leysa úr sambúðar-
erfiðleikum, hvort sem það er
árekstur vegna kjarasamnings-
ákvæða eða það myndast ó-
heppilegt andrúmsloft á vinnu
staðnum vegna persónulegra á-
greiningsmála, sá maður er
þarfur öllum aðilum, hvaða
stöðu eða starfi, sem þeir gegna
á vinnustaðnum, , og hann er
mjög nýtur þjóðfélagsþegn. All
ar deilur blanda loftið lævi, en
sá sem er mannasættir, ber,
klæði á vopnin af réttsýni og
velvilja, hann er græðir góðra
hluta.
Vinnuveitendur og þjóðfélag
ið sem slíkt á því skyldur aðl
rækja í þessum efnum. Þessir
aðilar eiga að styðja viðleitni
stóttarfélaganna til þess að ala
upp góða trúnaðarmenn. Þeir
eru ekki valdir eða skipaðir til
að ,leita uppi ágreiningsatriði
eða stofna til deilna, heldur hi9
gagnstæða. Við viljum gjarnaa
mæta réttsýni og sanngirni 1
viðskiptum, og þó að við vilj-
um sjálfir sýna þessa eiginleika
þá getur orðið misbrestur S.
stundum, því að allir erum við
breyskir. Allt sem stuðlar að
fækkun slíkra mistaka, dreg-
ur úr skaðsamlegum áhrifuttí
þeirra, horfir til betri sambúð-
arhátta.
Það er ekki nóg að tala unt
óeiningu okkar íslendinga, og
ganga svo út, frá því að hún sð
ólæknandi, sjálfsagður, eðlis-
lægur fylgifiskur. Nei, það sem
skiptir máli er að horfast hreini
skilnislega í augu við óvininn,
— sem oftast er skapaður í eig-
in hugarheimi, — og láta ein-
skis ófreistað til að vinna bug
á „sundurlyndisfjandanum‘%
Hann er ekki ósigrandi. Ein«
hver allra minnsta viðleitni 1
þessa átt, er að blása ferskit
andrúmslofti inn á hvern vinml
stað.
Reynum að nota trúnaðar-
mannakerfið í því skyni eftiP
því sem föng framast leyfa.
Launþegasamtökin eiga að
hefja öfluga fræðslustarfseml
meðal félaga sinna, þeirra sem
gegna störfum trúnaðarmanna
og þeirra sem eiga að vera ’íil
taks, og þessa starfsemi eiga
vinnuveitendur að styðja með
því að gefa leyfi frá störfum ári
launataps, ’ og þjóðfélagið að
leggja af mörkum fjárhagslega
aðstoð eftir því sem þörf er, að
undangengnum samningum aS
ila, rannsóknum og skipuleg-
um tillögum um fræðslustarf-
ið. —
Hef opnað tannlæknastofu
að Auísturstræti 14, 3. hæð, sími 16585.
HELGI EINARSSON, tannlæknh*.