Alþýðublaðið - 25.11.1969, Blaðsíða 12

12 Alþýðuiblaðið i nóvember 1969
Hvenær á morðum
og hungurdauða
ai Einna í sið-
menntuðum heimi?
□ Sagt er að Ágústus Róm
arkeisari hafi tvívegis séð sér
fært að loka hofi guðsins Ja«
usar, en það var því aðeins
gert að alger friður ríkti í
hinum þekkta heimi. Ágúst-
us framkvæmdi þetta fegins
hendi, þv£ að hann var með
friðsamari þjóðhöfðingjum.
En þessu láni hefði hann ekki
átt að fagna- hefði hann verið
uppi nú á tímum. Síðan síð-
ari heimsstyrjöld Iauk, hef-
nr aldrei brugðizt ag einhvers
staðar í heiminum væru óeirð
ir. uppreisnjr eða beinar
styrjaldir. Þetta litla hefur
heiminum farið fram síðan
friðarhöfðinginn Kristur var
í hanti borinn.
Þær þjóðir sem eru svo ó-
trúlega Mnsamar að búa við
frið eiga að vonium erfitt með
að 'skynja að nolklkru ráði þær
ódýisanlegu ógnir, sem gengu
og ganga ytfir tfbúa þeirra
landia er voru og eru vígvell
ir. 'Sum nútií]maiS'tríðá,nna
þáklkjiusn við þó tiltölulega
vel fyrir ti'Mtuðlan fjöteniðla,
það er að segja þau í Vfet-
nam og Biíafra. Á önnur heyr
ist sjaldnar minnzt, eins og
þau sem háð eru í Kúrdistan,
Súdan og víðar. En öll eigp.
stríð þessi það saonimerkt að
þau hafa valdið og valda enn
íbúum landanna, sem eru
vettvanigur þeirra, og raunar
fleiri þjóðuim, tjóni og þján-
ingum, setm engum tölum
verður talið.
38 ÞÚSUND -
BANDARÍKJAMENN
FALLNIR
Stríðið í Víetnam er lang-
þekktasit þeirra- sem nú geisa.
Segja má að Víetnamar hafi
linnulítið mátt eiga í hern-
aði í fuHlan aldarfjórðung, en
núverandi styrjöld þar hefur
staðið mteð fiulllum otfsa í ára
tug eða meir. 38 þúsundi
bandar'slk'r hermenn hatfa lát
ið þar lífið, en engar álbyggi
legar töliur eru til um tjón
Víetnama sjáifra. í bví sam-
bandi er stundum talað um
hundmð þúsunda, en óftar
um miljónir. En hinu neitar
enginn að drepnir og limlest-
ir sóu margfalt fleiri meðal
óvopnaðra varnarleysingja en
hermanna og skæruiliða. Stríð
ið hefur komið harðast nið-
ur á suður'hluta landsins, en
norffurhlutinn hefur einnig
fengið sinn dlsi'lda verð fyrir
tilverOrnað bandarísika flug-
hersins. Hive miklum sfcaða
loftárlásir hans hafa valdið er
ekfci vitað, en nokkra sögu
segir að á þetta vanþróaða
bændall'and hetfur þessi taekni
lega tfuilllkomnasti lóftJher
heimisins þegar eyltt meira
magni af sprengjum en varp
að var í aillri síðari heims-
styrjöldlnni.
10 ÞÚSUND DÓU
Á DAG
í Bíöfru mun manntjlón m!eð_
‘ál herm'anna minna en £ Víet-
ham, en að MkindUm enn
meira meðal varnarleysigj-
anna. Þegar talað er um
Víetnam dettur flestum í hug
napaten, nálasprengjiur,
brennandi þorp og skógar og
pyndingar á föngum, en heit-
ið Ðíafra kállar fram í hiug-
ann mynd skinhoraðs, deyj-
andi barns. Um tíma dóu þar
tíu þúsund þessara svartfaus,
ustu allira svarleysingja á
da'g. Síðan lækfcuðu matwæla
flutningar hjálpfúsra aðila
dánartöluna um ihríð. Nú
hækkar sú ta'la á ný; sem
stenduir eru á hverjum degi
þúsund börn myrt úr hungri
eða aífleiðingum þess í Bí-
öfru.
í þeim hluta Kúrdistans, er
írak heyrir tií hefur styrj-
öld geysað í átta ár. Þrjátíú
til fjörutlíu af hundraði íbúa
hins istríðshrjláða svæðis
þjást af ýimsum sflvarlegum
sjúkdómum, á ann|jð hundr-
að þúsund manns ^ru heim-
ilislauS af vö'ldum" loftárása
og fimmta hvert barn, sem
fæðist deyr úr nærjngar-
sfeorti. Þar íhafa faJllið ná-
lægt fjöriutíu þúsundum víig_
búinna manna, en um tölu
drepinna og örlkumlaðra vopn
leyisingja er það sama að
segj'a og í V'íetnam og Bí-
ötfru: hann veit enginn. Laxn
ess lætur svo heita í Gerplu,
að víkingum hafi þótt það
lítill hernaður, ef þeir ekki
náðu að granda þremur-'tyilft
um óvopnaðra manna á móti
hVerjum viígum kahfi er þeir
drápu. Afdirei hefur sú stríðs
regla . verið höfð í meiri
heiðri en nú á tímum.
ENGINN HÖRGULL Á
VALDAMÖNNUM í
DRÁPSHUGLEIÐ-
INGUM
Það er Iöngu viðurkennt að
mannd’ráp og misþyrmingar
sóu athætfi langt fyrir neðan
virðingu manna, er teljast
vilja siðaðir. Engu að síður
er ennþá enginn hörgull á
stjórnmlálamönnum, auðmönn
um og hertforingjuim, sem
blygffunarlaust iálta árum og
áratugum samian brenna kon
ur lifandi í napa'lm og myrða
brjöstmylkinga úr hiungri i
milljónatali vegna raunveru
legra eða ímyndaðra stjórn-
miálalegra og efnahagsiegra
haigsmuna. Voldugustu og
auðuguistu ríki heimis valda
hér mestu um. Öll þau þrjú
stríð, sem ihér hatfa verið
nefnd. og raunar fleiri eru að
náestu eða milklu leyti háð á
ábyrgð eins eða flleiri atf stór
vettdum heimfiins. Og öll þessi
stríð væri stórVeldiunum
hægðarleifeur að stöðva, ef
mannúðarlögmál það, er þau
heiðra með vörunutm' værj
þeim kærara en reitir á tafl7
borði pólitískrar reiflslkóíkar
eða hJutabrétf í dlíufélögum.
Frlðarhreyfingar eru ekk-
ert nýtt fyrirfbrlgði, enda
hefur það lengi verið ljógt að
stríð er mannfeynssjúbdómur,
sem útrýma verður, eiigi það
velferðarriki, sem okkur
flest dreymir um að geta
orðið að verulleika Friðar-
sinnar hafa því miður efeki
haflt bolmagn fram til þessa
að hafa jafnmikil póliitásk á-
hrif og fylgni alls alimenn-
inigs við friðarhiuigsjónir gef-
ur tilefni t‘I, og gæti nokk-
ur Skýrjng á þessu verið fólg
in í skapgerðareiginleikum
þeirra manna, sem helzt hatfa
hneigzt til virkrar þlátttöku
í _ véluim stjórnmálanha. Á
s'ðustu áruim hietfur hér orðið
milkl' breytimg á. Uhgt fólk
um allan ihejm hefur vaknað
til meðvitundar' úm þann
hróplega missmun, sem er á
hinurn lýðræðíslegu stjórnar
skrám eigin þjóða og þeirri

f ■
I
'
pólitlJk sem stjórnmáláleið-
togar yfirleitt reka.
ÞETTA STRÍÐ
VERÐUR AÐ HÆTTA
Nú á. síðu'stu tímium hefur
risið í Bandar.'kjunum öflug-
asta ■ friffar'hrieytfing. sem um
getur; hreyfing, sem miðar
að þvií að binda skjótan enda
á striíðið í V'etnam. Mönn-
um er orðið það ljóst að þetta
ómannúðlega stríð verður að
hætta og að engar hugsanlleg
ar he'mspólitíslkar aflleiðing-
ar geta verið verri en átfram
hald þess. Þessi friðarhreyf-
ing hefur breiðzt úttil flestra
annarra landa og einnig á ís-
landi taka menn undir þessa
frlðarkröfu, Fólk um allan
heim gerir sér ljóst að núver-
andi ófriðarájstand £ Vííat-
nam oig annars staðar má
eikki lengur standa og að það
er einstaklingsins, þín og
mán, ag standa upp og mót-
mæla rílkjandi ófriðarástandi,
mólfmæHa svo kröiftuglega að
stjórnmálamenn um iallan
heim hlýða rödd fjöldans urn
FRIÐ í HEIMI ÖLLUM.
ÍSLENZKIR
STJÓRNMÁLAMENN
íálenákir sfcjórnmiálamenn
br'ugffu'st Bíöfru, er sendi-
maður Bacfrumanna >bað ís-
lendinga um stj'órnimiálalega
viöunkenningu nú í sumar,
og enn hafa þeir fremur líitið
gert fyrir málstað Kúrda á
vettvangi Sameinuðu þjóð-
anna. Núverandi rí'kisstjórn
er ekki helldlur lílkleg tiil bess
að styðja kröfuna um tafar-
lausan brdttflutning banda-
rí'síkra hersveita frá Víetnam,
einu kröfuna, som igetfur
■tryggingu fyrir að því stríði
Ijúiki á nælsitiunni. Það er ylkk
ar, íislendingar, sem friði
unna, að táka undir friðar-
'kröfur hvar og hvenær serm
þær birtast og gera þannig
ráðamönnum landsins ljósan
vilja yfcfcar.
Dagur Þorleífsson.
Geir Vilhjálmsson.
.- TILKYNNING
FRÁ
LÖGREGLU OG SLÖKKVILIÐI
Að gefnu .tilefni tilkynnist öllum, sem hlut -
eiiga að máli, að úhieimilt er að hefja hleðslu
áramó'tabáIkasta, eða safna saman efni í þá,
fyrr en 1. desember n. k., og þá með jeyfi
lögregilu og slö'kikviliðs.
Tilskilið er, að fullorðinn maður sé uimsjón-
armaður með hiverri brennu. Um brennu-
leyfi þarf að sækja til Stefáns Jchannsson-
" ar, aðalvarð'stjóra, lögreglu'stöðinni, viðtals-
e tími kl. 13.00 til 14.30.
Bálkestir sem settir verða upp í óleyfi, verða
tafarlausit fjarlægðir.
Reykjávík, 24. nóvember 1969.
LÖGREGLUSTJÓRI,
SLÖKK VILIÐSST J ÓRI.