Alþýðublaðið - 05.01.1970, Qupperneq 2

2 Alþýðublðaið 5. janúar 1970
Bréfa—
KASSINN
„Lífið er dásamlegt,“
jeftir Jónas Sveinsson, lækni.
Einhver fyrsta bókin, sem ég
las yfir jólahátíðina, var ofan
' nefnd bók og varð ég undireins
ssfmfærður um það, að þetta
yijði metsölubókin í ór, enda
bendir allt til þess, að svo verði.
, ,Jónas Sveinson, læknir, var
pr-ýðilega ritfær og ber bókin
öl} honum vitni þar um, og þá
uin leið, hversu vel eftirlifandi
konu hans hefur tekizt að raða
saman efnisköflunum. Lesand-
inn fær svo mikinn fróðleik út
úij hverjum einum kafla, að hon
um finnst, að hér sé engu ofauk
ið og einnig að litlu eður engu
þipfi við að bæta. Það er sönn
list að segja þannig sögu hverja.
Ég hef lesið eftir suma ritdóm
aip eða þá rithöfunda, að þeim
/ er, gjarnt að hnýta í ævisagnarit
ara og telja þetta yfirleitt rusl
arabókmenntir, en að mínum
dómi er þetta hinn mesti mis-
skilningur. Ég hef alla tíð verið
sólginn í að lesa sjálfsævisögur
og ævisögur yfirleitt, finnst mér,
að margs konar fróðleik megi
þar upp grafa og má þar margt
af læra. Ég þykist margt hafa
gott íengið úr þeim mörgu ævi-
sögum, sem ég hef lesið um dag
ana. Hins vegar er fyrrnefnd
bók Jónasar læknis ekki ævi-
saga, aðeins kaflar úr merkilegri
ævi eins hins merkasta læknis
á sinni tíð. En mestur bjarmi
finnst mér yfir starfi hans, þeg
ar hann byrjar ungur að starfa
norður á Hvammstanga, fram
• kvæmir vandasöm læknisverk,
við hinar allra erfiðustu kring
umstæður og lánast störfin vel,
bjargar lífi fjölmargra Húnvetn
inga. Hann er til hinztu stundar
■ hinn fróðleiksfúsi læknir, sem
. aldrei finnst hann vita nóg.
.kunna nóg í sínu fagi. Hann fór
margar ferðir erlendis og komst
.í kynni við hina frægustu lækna
og nam þeirra listir. En mestúr
bjarmi finnst mér yfir
verkum Jónasar norður þar, þeg
ar honum virðist öll sund vera
lokuð. Þrátt fyrir það, að hann
1, er bjartsýnismaður, þá gengur
' hann á fund Guðs síns og biður
, -hánn um hjálp, sem látin var í
: té. Sjálfsag't gera margir svo, en
hér kemur fram í frásögn Jón-
•asar hreins'kilni og hispursleiki,
sem honum þykir engin minnk-
un að tjá lesendunum. Og ég
varð þeirrar ónægju aðnjótandi
að hafa nokkur kynni af lækni
þessum og mun ég aldrei gleyma
hans litríku persónu. Munu
m^rgir af sjúklingum hans hafa
notið góðs af hans vel þ.ekktu
gréiðasami, og voru þeir þar um
líkir Kristján augnlæknir, bróð
ir hans.
Ég sakna þess, að 17. kafli
bókarinnar varð ekki lengri, en
hann er um þarin stórmerka
mann Júlíus Havsteen, sýslu-
mann. Ég kynntist honum lítils
hóttar síðustu æviárin og finnst
mér, að tengdasonur sýslumanns
ins hefði átt að skrifa miklu
á.
lengra mál um tengdaföður
sinn. Mörgum ókunnugum
fannst s^slumaðurinn í Þingeyj
arsýslum hrjúfur á manninn við
fyrstu kynni og á svip að sjá,
en raunin varð fljótt önnur.
Hann var ljúfmenni, sem maður
fann fljótt, að gaman og gott
var að kynnast. Það fannst mér
aðalsmerki hans, hversu gott
orð honum lá til allra þeirra, er
kannski höfðu sent honum óþarf
lega skörp skeyti í pólitískum
kosningaákjálfta norður þar. Og
ég' vildi óska, að þessi merki
valdsmaður hefði skrifað ævi-
sögu sína. Hún hefði náð góðri
útbreiðslu. En kannski einhver
hafi haft svo náin kynni af Júlí
usi sýslumanni, að hann treysti
sér til að skrifa ævisögu þessa
merka manns?
En hvað sem því líður þá vil
ég ekki láta hjá líða að þakka
fyrir bók Jónasar Sveinssonar,
fyrst og fremst honum látnum
fyrir ritstörfin og' svo eig'i síður
ekkjufrú Ragnheiði Havstein,
sem valið hefur kaflana og rað-
að saman efni og að mér finnst
af mikilli snilld. Vildi ég tilráða
ungu læknunum að lesa bók
þessa og ættu þeir jafnframt
að hlusta vel á frásagnir hinna
eldri lækna um störf og skyldur
héraðslæknanna úti um lands-
byggðina og mér finnst að fyrr-
nefnd bók segi þar frá erfiðleik
um héraðslæknanna á fyrri dög
um og mig minnir og að sá mæti
maður Páll Kolka fyrrv. hér-
aðslæknir á Blönduósi hafi
stundum í blöðum og útvarpi
tekið á líku efni og Jónas Sveins
son gerir. Og það man ég frá
Vestfjörðum í mínu ungdæmi,
að oft þurftu þarverandi hér-
aðslæknar að leggja hart að sér
um ferðalög og sýna mikla fórn
arlund til að lina þjáningar
hinna sjúku, í vondum véðrum
og erfiðum vetrarferðum.
30.12. '69
Óskar Jónsson.
Smurt brauB
Snittur
Brauðtertur
BRAUÐHUSIP
SNACKBÁR
Laugavegi 126
Sími 24631.
I
I
I
I
HEYRT OG SÉÐ
VÖRN GEGN VETRARKULDA

i
i
i
i
Það er eins gott nú í frostamánuðunum að tízkan geri ráð fyrir veðráttu norð-
ursins. Þjóðverjar eru försjált fólk og hafa sameinað glæsileikann og hlýindin.
Húfa i er úr ullarefni, — klúturinn festur við með tveim gulllitum hringum,
hlífir j&fnt eyrum sem hálsi. —
Rýmingarsala:
Seljum í dag og næstu daga ný og notuð
húsgögn og húsmuni með mjög lágu verði
komið og reynið viðskiptin.
Gardínubrauí'r
Laugavegi 133 -
Sími 20745
Krakkar! !
Barnasíðao er á 12.
síðu í ia|