Helgarpósturinn - 26.06.1995, Qupperneq 18

FRETTIR

Ráðning kærð ðl JaMtisráðs
Þröstur Brynjarsson leik- það Anní Haugen, yfirmað-
skólakennari hyggst kæra
ráðningu Sigrúnar Óskars-
dóttur, sem nýlega "var
gerð að forstöðumanni
Vistheimilis barna.
Mikil óánægja hefur
verið meðal starfsfólks
Félagsmáiastofnunar með
ráðningu forstöðumanns
á vistheimili barna á Laug-
arásvegi sem Félagsmáia-
stofnun rekur. Alls sóttu
átta manns um stöðuna
en Félagsmálaráð tók þá
ákvörðun að ráða Sigrúnu
Óskarsdóttur sem hefur
starfað undanfarin ár fyrir
Félagsmálastofnun en
hafði minnsta menntun
umsækjenda. Samkvæmt
heimildum blaðsins var
ur fjölskyldudeiidar stofn-
unarinnar, sem tók viðtöl-
in við umsækjendur, en
hún vék af fundi þegar Fé-
lagsmálaráð ákvarðaði
hvaða umsækjandi skyldi
hreppa stöðuna, enda
góðvinkona Sigrúnar Ósk-
arsdóttur.
Nú er í undirbúningi
kæra til kærunefndar Jafn-
réttisráðs. Þröstur Brynj-
arsson, leikskólakennari
með sérmenntun í sér-
kennslufræðum, hyggst
kæra ráðninguna, en hann
var einn umsækjenda og
hafði allt starfsfólkið á
Vistheimilinu á bak við
sig, en hann hefur unnið
þar í mörg ár. ■
Sigmrðurjngi logólfsson, Fær ekki afhent tryggingabréf þótt engin skuld sé á því:
n
Islandsbanki er a moti me
?etta er fáheyrður ruddaskap-
ur hjá íslandsbanka. Ég fæ ekki af-
hent tryggingabréf þótt bankinn
viðurkenni að engin skuld sé á
því,“ segir Sigurður Ingi Ingólfsson,
útgerðarmaður í Vestmannaeyj-
um, en hann hefur stefnt íslands-
banka vegna tryggingabréfs sem
hann gaf út fyrir tæpum sex ár-
um. Sigurður fær bréfið ekki af-
hent þrátt fyrir að hafa staðið skil
á öllum sínum persónulegu
skuldum gagnvart bankanum.
Sigurður segir að þessi þrjóska
bankans komi honum afar illa og
hann sé hindraður í að hefja ann-
an atvinnurekstur þar til hann fái
bréfinu aflýst. Honum finnst enn-
fremur afar einkennilegt að hann
þurfi að fara í gegnum dómstóla
til að fá bréfið afhent. Það ferli
geti tekið mánuði og á þeim tíma
getur hann ekki hafið atvinnu-
rekstur. „Mér finnst með ólíkind-
um hvernig bankinn kemur fram
við mig,“ segir Sigurður. Hann
kennir því um að bankanum sé í
nöp við hann vegna annars bóta-
máls sem hann er að höfða. Það
mál snýst um erlent lán sem Sig-
urður tók árið 1992 í gegnum við-
skiptaráðuneytið og Seðlabank-
ann fyrir milligöngu Islandsbanka
í Vestmannaeyjum að upphæð 75
milljónir króna til að kaupa
Drangavíkina VE. íslandsbanki
veitti honum lánið til sjö ára og
gjaldfelldi eftir sex mánuði. Nú
hefur Sigurður fengið staðfest að
bankinn hafi fengið lánið til fimm-
tán ára og fullyrðir að það hafi
verið ólöglegt af íslandsbanka að
lána honum það til skemmri tíma.
Kjartan Gunnarsson hjá viðskipta-
ráðuneytinu vill ekki segja til um
hvort um ólöglegt athæfi hafi ver-
ið að ræða hjá bankanum, málið
snúist um hvort um hafi verið að
ræða of mikið frávik frá þeim regl-
um sem voru í gildi á þeim tíma
en hann geti ekki svarað því
nema fá skriflegt erindi þess efn-
is. Sigurður hyggst senda ráðu-
neytinu slíkt erindi.B
Sigurður Ingi Ingólfsson. Með tvö
mál fyrir dómstólum á hendur ís-
landsbanka.
Stofnar
VEITINGASTAÐ
A Benidorm
Valur Magnússon gerir
það ekki endasleppt í
skemmtanalífínu. Fram
hefur komið að hann
muni opna skemmtistað
á þremur hœðum í Aust-
urstrœti aðra helgina í
júlí. En nú hefur frést
að Valur láti sér ekki
nœgja að vera einn að-
almógúllinn í íslensku
skemmtanálífí heldur
hyggist opna veitinga-
stað á Benidorm. Fregn-
ir herma að hann hafí
fyrir skömmu farið til
London að kaupa hús-
gögn í nýja staðinn og
komið við á Spáni til að
semja um kaup á veit-
ingastað á þessari vin-
sœlu sólarströnd. Ekki
eru allir jafntrúaðir á
að þetta uppátœki Vals
heppnist og segja að
þarna liggi upphafíð að
endalokum veldis
hans.M
Leiðrétting
MANNS-
HVARF
UMJÓL
Fyrverandi eigin-
kona Jóns Ólafssonar
frá Þorlákshöfn hafði
samband við blaðið
og óskaði eftir því að
eftirfarandi kæmi
fram: Leit hófst að
Jóni strax á aðfanga-
dagskvöld upp úr kl.
19 að ósk hennar og
barna þeirra. Leitinni
var fyrst beint að
Hellisheiði með þann
möguleika í huga að
honum hefði snúist
hugur og ákveðið að
fara strax til Reykja-
víkur. Að hennar
sögn kom Jón með
soninn um kl. 17 til
Hveragerðis og skildi
hann eftir hjá henni
og dóttur þeirra
Jóns. Hann sagði syn-
inum að hann ætlaði
í hús þar á staðnum
og kæmi fljótlega til
baka.
Jón Ólafsson var
úrskurðaður látinn
eftir sex mánuði frá
hvarfi hans. Þá var
haldin um hann
minningarathöfn.
Hún og börnin telja
ekkert dularfullt við
hvarf hans. Þeim
þykir miður að ekki
var haft samband við
þau áður en greinin
var birt og eru þau
beðin velvirðingar.B
• Sveinbjörn Jakobsson var á
1930. Hann kom til Reykjavíkur
og hugðist gera sér glaðan dag í
Sveinbjörn var fæddur í
Reykjavík 25. janúar 1884 oc var
46 ára þegar hann hvarf. A sín-
um yngri árum flutti hann ásamt
foreldrum og systkinum vestur í
Stykkishólm. Þaðan fór fjöl-
skyldan til Ólafsvíkur og mun
hafa búið lengst af í Jakobsbæ,
sem nú er Grundarbraut 6b.
Hann kvæntist og átti eina dótt-
ur og út af henni er komið mann-
vænlegt fólk.
Eftir því sem næst verður
komist mun Sveinbjörn hafa
misst konu sína eftir nokkurra
ára sambúð og ekki kvænst aft-
ur. Árin þar á eftir var hann í
heimili með foreldrum sínum og
bróður sínum Jóni.
Hann byrjaði ungur að stunda
sjóinn á árabátum en varð síðan
formaður og þótti leysa það
ábyrgðarstaf með prýði. í mörg
ár átti hann sjálfur bæði sumar-
og vetrarbát.
EKKIMARGMÁLL
Sveinbirni er þannig lýst að
hann hafi verið vel meðalmaður
á hæð, fremur grannvaxinn og
dökkhærður. Hann var ekki
margmáll og átti fáa en góða
vini. Honum þótti sopinn góður
og hefur það líklega átt sinn þátt
í að hann fór í húsið Sauðagerði,
sem var vestarlega í Reykjavfk.
síldarbát frá Siglufiröi sumarið
eftir að vertíð lauk um haustið
húsi vestast í Vesturbænum.
^ Sveinbjörn kom
ekki út aftur á til-
settum tíma og
það var ekki kann-
ast við það í
Sauðagerði að
hann hefði komið
þangað.
Þar var oft glatt á hjalla og
gestkvæmt. Sveinbjörn kom á
staðinn í leigubíl um kvöldið.
Morguninn eftir kom bílstjórinn
sem flutti hann þangað til lög-
reglunnar og kvartaði yfir að
hann hefði ekki fengið túrinn
borgaðan. Sveinbjörn hefði ekki
komið út aftur á tilsettum tíma
og það væri ekki kannast við
það í Sauðagerði að hann hefði
komið þangað.
Eftirgrennslan hófst þá strax,
en aðailega út af vangreiddum
akstri. En þegar vitað var að
hann hafði haft meðferðis nokk-
uð af peningum eftir síldarver-
tíðina féll fljótlega grunur á fólk
á staðnum um að það hefði átt
þátt í hvarfi hans og mun það
hafa hlotið nokkur óþægindi af.
Þetta fólk mun þó aldrei hafa
viðurkennt að Sveinbjörn hafi
komið þar þetta kvöld. Því mið-
ur er ekki hægt að ráða af heim-
ildum hvort leigubílstjórinn sá
Sveinbjörn fara inn í húsið, en í
Ijósi framvindu málsins verður
að telja það líklegt.
Ekkert hefur enn komið fram
sem bent gæti á hvað varð af
Sveinbirni Jakobssyni. Mörgum
árum síðar fundust mannabein
ekki langt frá þeim slóðum sem
hann sást síðast. Þótti þá mörg-
um sem til þekktu að málið færi
að skýrast, en það kom síðar í
Ijós svo fullvíst þótti að þetta
voru ekki hans bein.
Vestur í Ólafsvík er myndar-
legur 103 tonna trébátur sem
heitir eftir Sveinbirni Jakobs-
syni. Fleiri bátar í eigu sömu
fjölskyldu hafa borið sama nafn
og ber það vott um virðingu við
hann. Einnig tryggð vinar hans,
sem fyrstur nefndi bát eftir hon-
um.l