Helgarpósturinn - 18.01.1996, Blaðsíða 18

Helgarpósturinn - 18.01.1996, Blaðsíða 18
18 FIMMTUDAGUR18. JANÚAR1996 m ;ið mmiy r ^ i SK k Net- lesbíur Lesbíur þrífast, rífast og velta sér uppúr kynhneigð sinni á stjórnlausu og frelsis- drifnu netinu sem hvergi ann- arsstaðar og var reyndar al- deilis tími tilkominn að þessir eðlu minnimáttarhópar fyndu sér vettvang við hæfi. Lítill vandi er að gera sér í hugar- lund hver sé orsökin fyrir þessu blómaskeiði samkyn- hneigðra á netinu með tilliti til eðlisþátta þess. Ef við einbeit- um okkur að heimasíðum lesbía og samfélagi þeirra á netinu og undanskiljum allar ráðstefnurnar og fréttahópana þá er heilan aragrúa safaríkra tengla að finna og þessir eru helstir (athugið að í þessari stuttu upptalningu höfum við ákveðið að telja með líka ein- ungis-konur-tenglana): „FemmeWorld“ á http://sol. zynet.co.uk:8005/elektra/ femmeworld/ státar af ótrú- legustu upplýsingum um lesbískt líferni og sömuleiðis lifandi vefspjallsherbergjum og pökkuðum skilaboðabanka. „Whistle Stop Café“ býður uppá undarlegt kinkístöff að hluta og meðal annars lesbísku Barbí-myndirnar sem trylltu forráðamenn Mattel- leikfangafyrirtækisins útí hið óendanlega fyrir skemmstu. „La Femme" á http://www. webcom.com/~femme/ stefn- ir að háalvarlegri fræðslu á sex stigum um menningarlega endurvakningu og upplýsingu lesbía. „Barbara Hammer’s World“ á http://www. echonyc.com/~lesbians/ er heimasíða samnefndrar lesbíu sem er ógurlega listtjáningar- sinnuð og hvetur lesbíur allra landa til að mæta á svæðið og skapa sýndarveruleikatengda sjálfsævisögu netlesbía heims- ins. „The Girlie Network“ á h ttp://mosa ic. ech onyc. com/~dam/ er kynferðislega opinskátt prógramm með stór- fenglega hannaðri grafík og lúmskt hroðalega skemmtileg- um húmor. Lesbíur allra landa, sameinumst! „Lesbian Mailing List“ á http://www. helsinki.fi/~kris~ntk/ lezlist/lezl.html er einsog nafnið gefur til kynna saman- safn af yfirgengilegum fjölda póstlista um lesbíumálefni fyr- ir þær ykkar sem eruð ein- mana og fáið ónógan tölvu- póst. „Bianca’s Smut Shack” á http://bianca.com/shack/ index.html er heimasíða Bi- öncu þessarar og fæst hún með hálfsóðalegri bersögli við kynlífið frá a til ö — lesbíska er aðeins lítið brot af þeim kynlegu málum sem þar eru á borðinu. „Lesbian.Org” á http://www. best. com/~a goodloe/er heimasíða lesbíu- drottningar netsins sem svar- ar nafninu Amy Goodloe og þetta er í rauninni staðurinn sem lesbíur ættu að byrja á að heimsækja á netsörfi sínu. Amy er guð. „Dyke Street: A Soap“ á http://www. demon.co.uk/world/ukgay/ ukgOOOf.html er síðan sápu- ópera sem hópur sniðugra lesbía hefur sett saman og er nú að sigla inní þriðja þátt hvað úr hverju. Fullsértækt fyrir smekk undirritaðs, en ósköp væri gaman að lifa ef allir kæmu sér upp sápuóperu við sitt hæfi... staffan*centrum.is Fyrsti fjölmiðlaforsetinn? Eg er eins og margir í byrjun árs undir feldi að íhuga hvað ég ætla að verða þegar ég verð stór. Mmmm... forseta- embættið er laust? Dálítið gal- in hugmynd en samt eins og klæðskerasniðin inn í mína framtíðarsýn; útlönd, pening- ar, virðing þjóðarinnar og vin- sældir. Nei annars, ætli ég haldi mig ekki áfram utan sviðsljóssins og láti burðarbit- um þjóðfélagsins eftir að keppa um embætti forseta ís- lands að þessu sinni. Ég hef ykkur að segja hvorki aldur né burði til og er efins um að það breytist nokkuð úr þessu, það er að segja hið síðarnefnda. Láti maður sig samt ekki dreyma nú verður það sjálf- sagt aldrei. Af reynslunni að dæma er líklegt að embættið losni ekki næst fyrr en árið 2012, en þá verður Hafnar- fjörður nú örugglega kominn undir hraun. Það breytir því samt ekki að mér, líkt og mörgum öðrum þegnum samfélagsins, er for- setaembættið hugleikið. Svo maður barasta buni því út úr sér þá vil ég gjarnan hafa næsta forseta Islands töfrandi, heiðarlegan, greindan, vel máli farinn, diplómatískan, lífs- reyndan og menningarlega þenkjandi. Ergo: manneskju sem „getur byrjað strax“. Eða því sem næst. Einstaklingur sem getur léð embættinu þá virðingu og vigt sem til þarf er til þarna úti, á því leikur enginn vafi hjá svo vel gefinni og ættstórri þjóð. Það sem ég óttast hins vegar á sjónvarpsöld er að þjóðin beri ekki gæfu til að hafa uppi á þeim einstaklingi. Þá er hætt við að jafn dýrt og veigamikið embætti og forsetaembættið verði einvörðungu góður skóli fyrir efnilega. Nú kann einhver að spyrja, hvaða endemis röfl er þetta? Áður en ég skýri það verð ég að segja fáein fororð til að fyr- irbyggja misskilning. Sjálf er ég óttalegur poppari í mér; spil- aði bítlana til að mynda öll jól- Krydd JU Guðrún Kx>lst3ánsdóttir in við góðar undir- tektir! Þetta poppele- ment í mér kemur þó ekki í veg fyrir að ég telji mig jxess um- komna að frábiðja þjóðinni „poppfor- seta“. Þótt popp láti oft vel í eyrum verð- ur það sama ekki sagt um orðskrípið poppforseti (nema bara svona til skemmtunar), en poppforseti er að mínu viti sá sem fátt hefur til brunns að bera annað en flott fjölmiðlafés og kann að nýta sér það. Að mínu mati er sjónvarp fyrst og fremst skemmtilegur blekking- armiðill; jafnvel fréttatímar sjónvarpsstöðva eru lítið ann- að en magnaðar fyrirsagnir undir bumbuslætti. Þar að auki ná sjónvarpsvélarnar sjaldnast inn fyrir skrápinn á fólki. Það er miklu fremur að fólkið hafi tök á að nýta sjón- varpið sér til framdráttar en að sjónvarpið afhjúpi það. Það liggur því í augum úti að sjón- varpsímyndir gefa kolranga mynd af fólki. Annars þekki ég bæði dæmi þess að blússandi per- sónutöfrar nái ekki í gegnum viðtækið og að persónutöfrar verði hreinlega til á skjánum. í fyrsta sinn í sögu lýðveldis- ins eftir fjölmiðlabyltingu standa íslendingar frammi fyrir því að kjósa yfir sig forseta. Ég er með öðrum orðum að benda á að ef kjósendum tekst ekki að sjá í gegnum blekkingarþoku sjónvarpsins er hætt við því að fyrsti fjölmiðlaforseti íslands taki við völdum 1. ágúst. [kaffihúsið Súfistinn Sælkerakaffihús meðsál Ilitlu húsi við Strandgötu í Hafnarfirði er að finna eitt af fáum kaffihúsum á landinu með vínveitingaleyfi sem tekist hef- ur að halda sig utan pöbba- menningarinnar. Þar er engan bjór að fá, aðeins áfenga drykki sem renna ljúflega niður með góðu kaffi. Það sem að auki greinir Súfistann í Hafnarfirði frá flestum öðrum kaffihúsum er að þar er ekkert verksmiðju- kaffi að finna; allar kaffitegundir eru nýmalaðar úr nýbrenndum kaffibaunum sem eigendur hafa, eftir því sem HP kemst næst, valið af svo mikilli natni að fullyrt er að ekki svo mikið sem ein misjöfn fái að fljóta með. Súfistinn er að auki lítil verslun þar sem hægt er að fá nýmalað kaffi sem til er í þó nokkuð mörgum tegundum sem brenndar eru á staðnum að hætti kaffimeistarans; teg- undir eins og Guatemala, Cele- bes, Vínarblanda, Mokka og fleiri. í þau skipti sem undirrituð hefur sótt staðinn hafa alltaf verið komnir nýir kaffidrykkir; til dæmis fór að fást þar fyrir nokkrum mánuðum bragðbætt mjólkurkaffi eða það sem kallað er café latte, sem er að mestum hluta flóuð mjólk í bland við bragðgott kaffi ásamt slettu af sírópi. Það er einmitt sá kaffi- drykkur sem fengið hefur jafn- vel örgustu kaffiandstæðinga á bragðið. Kaffið er borið fram í risaílátum, sem minna fremur á súpuskálar en bolla. Úrval ^ pirrlngur Forsetaefni sem geta ekki gert upp hug sinn. Það er al- deilis kominn tími til að þessi hugsanlegu efskoraðverö- urámig/efbreiðsamstaðanæst- forsetaefni geri upp hug sinn og létti af þjóðinni óþörfum vangaveltum. Þetta hangs er vitaskuld hreinn aumingjaskap- ur og veimiltítuháttur. Leiðakerfi Strætisvagna Reykjavíkur. Það er náttúr- lega gjörsamlega óþolandi fyrir sæmilega geðheilbrigða ein- staklinga að tapa glórunni á hverjum einasta morgni í frústrerandi pælingum í hinu óskiljanlega leiðakerfi SVR. Stöð 2 er hætt að afrugla ruglið. Hér áður fyrr mátti næstum bóka það að Stöð 2 afruglaði ruglaða dagskrá sína einu sinni í viku af ótilgreindum ástæðum. Þessi blómatíð virð- ist því miður á enda. Mannshland í hvítri snjó- föl. Það er óþolandi þegar maður er á kvöldgöngutúr í Vesturbænum og gengur fram á frosið sprænerí á tilkomu- miklum og hvítkölkuðum garð- veggjum. Fyrir neðan eru svo ógeðslegir hlandpollar. Pizzu-tilboð sem standast ekki. Hver hefur ekki lent í að hringja og panta sér pizzu samkvæmt skýrt afmörkuðu til- boði, en fá svo svarið: „Nei, þetta tilboð hefur verið fært yfir á helgarnar og auk þess verð- urðu að kaupa hvítlauksbrauð og kók með svo það gildi.“ tvífarar ágætlega girnilegs meðlætis blasir einnig við í glerskáp við kaffibarinn, til að mynda osta- kökur og bökur, en jíað er svo- sem lítt frábrugðið því sem fá má á öðrum kaffihúsum í sama klassa. í hádeginu á föstudög- um var svo fyrir nokkru tekið upp á að bjóða indverska smárétti. Svo vel mæltust þeir fyrir að nú er farið að selja þá í hádeginu á hverjum degi. Þá má geta þess að að minnsta kosti síðast þegar fréttist var hægt að fá á Súfist- anum nýuppáhellt kaffi til að taka með sér í einangruðum gönguglösum. Það vonar mað- ur svo sannarlega að sé siður sem aðrir fari að taka sér til fyr- irmyndar. Húsnæðið er notalegt og hæfilega stórt, og ef enginn nennir að koma með manni á Súfistann er óþarfi að vera hnípinn og einmana í félags- skap nýjustu dagblaðanna. Niðurstaða: Hágæðakaffihús sem mætti vera öðrum til eftir- breytni. Kollegarnir og kyntáknin Jarvis Cocker í ensku ný- bítlahljómsveitinni Pulp og hinn ný-danski en þó rammís- lenski Bjöm Jömndur Frið- bjömsson eru nær óhugnan- lega líkir. Ekki er þó vitað til að Björn Jörundur sé enskættað- ur eða Jarvis Cocker íslensk- ættaður. Líkindi þeirra eru þó þvílík að ættfræðingar ættu að skoða málið nánar og athuga hvort hér sé hreinlega ekki skyldleiki á ferð. Báðir eru þeir poppmenni mikil og búa yfir hinu sjarmerandi, nýmóðins vannæringar-“lúkki“ sem meyj- arnar heillast nú svo ákaflega af. Stíll í klæðaburði er einnig sláandi svipaður og vandséð hvor er hvað. Tónlistarlega kveður einnig við svipaðan tón, þótt Björn sé öllu fágaðri en tvífarinn enski. Það væri kannski ekki úr vegi að fá þá kollega til að hittast og taka lagið eða í öllu falli „grúva“ dá- lítið. Rétt er þó að velta þeim möguleika fyrir sér, að Björn Jörundur hafi komið sér upp alter-egóinu Jarvis Cocker til að ná loksins að slá í gegn á er- lendri grund. Að minnsta kosti hefur lítið farið fyrir honum í tónlistinni hér á heimavelli upp á síðkastið.

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.