Helgarpósturinn - 18.01.1996, Blaðsíða 26
26
FlMIVnTJDAGUR 18. JANÚAR1996
Spjallað við Möggu og Nínu, vöðvastæltustu konur á íslandi
Stelpur með krafta
í kögelum
„ Við viljum vera konur og undirstrika það. Við erum
ekki að reyna að vera karlar. Mér finnst samt að vaxt-
arrœktin megi ekki fara út í að vera nein fegurðar-
samkeppni... Ég eralltafítoppformi. Alltaf„köttuð“,
enda erég alltafað strippa fyrirfólk á árshátíðum og
þorrablótum. Ég kem þá fram í bíkiníi eða á sexíund-
irfötum og dansa erótíska dansa og leyfi karlmönnun-
um að koma við vöðvana. “
Sviti og púl. Hnyklaðir
vöðvar og speglar. Dans-
tónlist. Þrekstigar og
bekkpressur. Lóð á gólf-
inu. Krúnurakaðir menn,
síðhærðir menn. Feitir
og horaðir, ungir og
gamlir, allt niður í litla
stráka. Mest ber á vöðva-
mönnum, meðal annars
er Magnús Ver kraftajöt-
unn að Ijúka sínum æf-
ingum. Það er hins vegar
aðeins ein kona í salnum
þegar við þijár komum
inn, en viðmælendur
mínir eru fvrrverandi og
núverandi íslandsmeist-
arar kvenna í vaxtar-
rækt; Margrét Sigurðar-
dóttir, sem er fyrrver-
andi íslandsmeistari og
starfar sem einkaþjálfari
hjá Gym 80 en skúrar
Grillhúsið við Tryggva-
götu á nóttunni, og Nína
Oskarsdóttir, sem fyrir
tveimur mánuðum
hreppti íslandsmeistara-
titil í vaxtarrækt kvenna,
en þann titil hafði
Margrét hreppt alls sex
sinnum.
Hún var eiginlega orðin
áskrifandi að titlinum,"
segir Nína, sem 33 ára gömul
var að keppa á sínu fyrsta móti
í vaxtarrækt. Hún starfar sem
hárgreiðslukona á daginn.
„Já, ég hef eiginlega verið
einráð. Það voru töluvert
margar stelpur þegar ég byrj-
aði árið 1986 en þetta hefur
dalað mikið, nema hvað það
kom alger uppsveifla árið 1992
og þá kepptu átta stelpur um
íslandsmeistaratitil kvenna,“
segir Margrét, sem er 29 ára
gömul og heldur upp á tíu ára
feril í vaxtarræktinni á þessu
ári. „Ég tók þetta strax mjög al-
varlega og var í einkaþjálfun
fyrstu þrjá mánuðina, en þá
fann ég strax fyrir árangri. Að-
ur fyrr hafði ég stundað alls
kyns bolta- og hópíþróttir, var
til dæmis í fótbolta í mörg ár.“
„Ég æfði kraftlyftingar í mörg
ár,“ segir Nína, sem reyndar er
systir Skúla Óskarssonar kraft-
Iyftingamanns.
„Já, hún á marga meistara-
titla frá þeim árum,“ segir
Margrét.
Ég og Nína
og vio Magga
Við sitjum frammi á gangi í
líkamsræktarstöðinni Gym 80,
sem Jón Páll Sigmarsson heit-
inn átti og rak meðan hann
lifði. Það eru gífurlega margir
að æfa þennan eftirmiðdag og
hvert einasta tæki í salnum
svo að segja upptekið. Konan
sem hafði verið að æfa ásamt
karlahópnum gengur fram og
kastar kveðju á Margréti og
Nínu áður en hún fer upp í
sturtuklefana.
„Þetta eru eiginlega bara ég
og Nína,“ segir Margrét þegar
ég spyr um vaxtarræktarkonur
á Islandi.
„Já, það má segja það. Þetta
eru ég og Magga," segir Nína.
Þið hljótið þá að vera vin-
konur.
„Nei, við erum engar vinkon-
ur,“ segir Margrét.
„En alls engar óvinkonur,"
bætir Nína við.
„Ætli við séum ekki svona
ágætis kunningjar," segir
Margrét og þær sættast á það.
„Ég vil endilega hvetja konur
til að fara út í vaxtarrækt.
Þetta er mjög skemmtilegt ef
maður gefur sig í það og auk
þess mjög hollt fyrir konur á
öllum aldri,“ segir Nína. „Það
hefur verið talað um það með
eldri konur að æfingarnar
hamli gegn beinþynningu og
ýmsum öðrum öldrunarkvill-
um.“
„Já, við viljum fá mömmur
og ömmur og langömmur í
ræktina," segir Margrét.
„Já, bara umfram allt fleiri
konur, en þær þurfa að hafa
áhuga og getu til að leggja eitt-
hvað á sig,“ segir Nína. „Það er
meira um vert en hvort þær
eiga börn eða eru með fyrir-
tæki og karl. Það geta þetta all-
ir sem vilja.“
„Ekki segir Hrafnhildur Val-
björnsdóttir það,“ segir
Margrét. „Hún sagði þegar ég
varði titilinn 1994 að fólk ynni
svo mikið í dag að það næði
ekki árangri nema nota lyf.
Með þessu niðurlægði hún
vaxtarræktina gersamlega og
ég mátti búa við það að vera
stimpluð einhver steraæta af
því að ég er dimmrödduð. Mér
brá að sjá hana í dómnefndinni
núna og finnst að hún hefði
bara átt að láta það eiga sig að
sitja þar, fyrst hún þolir ekki
betur að vera sjálf orðin eldri
og slappari og þarf að for-
dæma allt vaxtarræktarfólk.“
„Þegar ég er spurð út í þessa
stera, þá sný ég því bara upp í
brandara og segist éta þá eins
og smarties á morgnana,“ segir
Nína.
Hjartad stækkar,
harvöxtur eykst og
kynfærin aflagast
„Almenningur horfir á okkur
tvær, vöðvastæltustu konur á
íslandi, og hugsar: Þær eru ör-
ugglega á sterum!“ segir
Margrét.
„Við þurfum enga stera, við
höfum Twinlab-vörurnar,“ seg-
ir Nína. „Mörg þessi efni, eins
og til dæmis kreatínið, eru
næsti bær við stera hvað áhrif-
in á líkamann varðar. Þú þyrft-
ir að borða fimm kíló af nauta-
kjöti á dag til að fá sama magn
af bætiefnum og er í einum
dagskammti af kreatíni.“
„Ég drekk líka mikið af fjör-
mjólk og próteindrykkjum og
amínósýrum," segir Margrét.
„Ég geri þetta ekki,“ segir
Nína. „Ég vil ekki fitna of mikið,
en fólk sem æfir mikið þarf
auðvitað meira af þessum efn-
um. Annars á þessi steraum-
ræða ekki bara við um vaxtar-
rækt og lyftingar. Konur nota
stera í mörgum öðrum íþrótta-
greinum. En við að skoða þessi
útlensku blöð, þar sem þetta
eru raunverulega konur með
karlmannslíkama, þá sér hver
maður að þarna kemur eitt-
hvað annað til en æfingar og
mataræði. — Við myndum
náttúrulega heldur ekkert
segja frá því ef við notuðum
stera.“
„Þær eru kannski á svona
sterku Magnamíni!“ segir
Margrét. „Ég þyrfti að hakka í
mig stera á hverjum morgni til
að líkjast þeim. En þetta er
stórhættulegt. Hjartað stækk-
ar og hárvöxtur eykst alls stað-
ar á líkamanum. Brjóstin aflag-
ast og kynfærin breytast, —
það liggur við að konur fái lítil
tippi. Nei, það eru ýkjur. En
fólk verður skapvont og leiðin-
legt af sterum, hver heldurðu
líka að vilji vera svona
viðrini?"
„Þær eru nú flottar margar
hverjar, en þetta er fullmikið
fyrir minn smekk,“ segir Nína.
Ef það væri hægt að líta svona
út á sviðinu, en færast í eðli-
legt horf aftur eftir sýningar,
væri þetta hið besta mál.“
„Linda Murray er sú alflott-