Alþýðublaðið - 24.02.1976, Side 12

Sigurinn
-upp-
skera
hlýhugs
og
félags-
banda
Það var eins og menn væru
komnirinn á gamla Hálogaland,
þegar toppliðið i handhand-
knattleik a siðasta áratugum,
Fram og FH mættust i Laugar-
dalshöllinni i fyrrakvöld. Að
visu, aldrei þessu vant, var ekki
um að ræða hreinan úrslitaleik
milli þessara gömlu og nýju
handknattleiksjöfra, þvi annað
liðið Fram átti ekki möguleika á
að hljóta hinn eftirsóknarverða
titil, bezta handknattleiksfélag
Islands árið 1976. Þrátt fyrir það
vantaði ekki stemmninguna I
troðfullt húsið i fyrrakvöld, og
var þetta i fyrsta og eina skiptið
i vetur sem slikur fjöldi hefur
mættá handknattleik. Þeir voru
heldur ekki sviknir, þeir fjöl-
mörgu sem ákváðu að eyða
sunnudagskvöldinu i að horfa á
leikinn, þvi hann var án nokkurs
efa einn sá bezti sem leikinn
hefur verið i vetur. FH-ingar
sigruðu 20:17, og var sá sigur
fyllilega verðskuldaður. Þar
með varð Fimleikafélag
Hafnarfjarðar, i 12. sinn Is-
landsmeistari, hvort sem mönn-
um likaði betur eða ver.
Þeir hafa oft verið jafnari
leikirnir milli þessara rótgrónu,
handknattleiksliða, en samt
sem átur var leikurinn
skemmtikgur allantimann fyrir
áhorfendur. Framvindan gat
skjótlega hagað þvi þannig að
Valur ynni þetta mót ef örlaga-
disirnar hefðu verið á þeim bux-
unum. En sannleikurinn var
bara sá, að þetta var dagur
Hafnfiröinga. Reynir ólafsson
þjálfari FH-inga hafði sagt i
blaðaviötali við Alþýðublaðið,
að siðustu leikir FH-inga,
hefður verið góðir einkum vörn-
in og markvarzlan. Hafi einhver
ekki trúaö þeim orðum, hefur
hann ekki efast eftir leikinn i
fyrrakvöld. Markvarzlan og
vörn FH-inga var i einu orði
sagt frábær, og sá grunnur sem
Islandsmeistaratitillinn vannst
á.
„Bezt er að hætta hverjum
leik þá hæst hann fer”, orti
skáldið og eru þau orð vel
viðeigandi ,um siðasta leik
tslandsmótsins. Hann var vel
leikinn af báðum aðilum, eink-
um þó sonum Hafnarfjarðar-
kaupstaðar, og án nokkurs efa
skemmtiiegasti og bezt leikni
leikur þessa móts. Þess vegna
var það bæði skemmtilegt og
viðeigandi að Islandsmótinu
lyki með iafn góðum leik fyrir
jafnmarga áhorfendur og
raun varð á, og kemur hann
vafalaust stoðum undir það, að
handknattleiksiþróttin á
Islandi kitlar enn iþróttaunn-
endur, þrátt fyrir illt umtal og
leiðinda leiki nær allt mótið út i
gegn. Forystumenn handknatt-
leiks i landinu hljóta að vera
ánægðir með þennan leik lika,
þvi hann hlýtur að hafa þjappað
þeim saman, og styrkt þá fyrir
þaö mikla og stóra verkefni sem
biður iþróttarinnar á komandi
árum. Handknattleikurinn er og
verður, ef leikir verða jafn góðir
og i fyrrakvöld langvinsælasta
innanhúss-iþróttin, og er það
eflaust gleðiefni fyrir
marga. Sem betur fer, liggur
við að maður segi, eru nær jafn-
margar skoðanir á handknatt-
leik eins og menn eru margir, og
verður svo vonandi um ókomna
framtið. Meiri parturinn er þó
sammála þvi að þetta Islands-
mót hafi verið eitt það lélegasta
sem verið hefur i mörg ár.
Margir, auk illra tungna, eru
þvi jafnvel ekki dús við það að
það þurfi endilega að krýna
íslandsmeistara. Það er aðeins
forheimska fárra manna, sem
betur fer. Sannleikurinn er sá að
um það leyti sem næsta tslands-
mót hefst, er þetta mót löngu
gleymt, en á spjöldum hand-
knattleikssögunnar mun nafn
Fimleikafélags Hafnarfjarðar
standa fyrir framan töluna 1976,
og þaðan verður þvi ekki þokað.
Þetta er þvi sigur, sem ekki er
hægt að taka frá FH, hvorki,
með illu tali um handknattleik-
inn, né að segja að þeir hafi
ekki verið beztir. Úr þessu
skiptir það ekki neinu máli og
væri það ekki rétt hugsað hjá
Landsliðseinvaldurinn Viðar Simonarson og einn dyggasti stuðn-
ingsmaður FH i gegnum súrt og sætt, Guðmundur Jónsson
(Muggur). Muggur mætir á hverja einustu æfingu hjá FH og fylgir
liðinu á hvern leik. Menn eins og hann eru nauðsynlegir hverju fé-
lagi og kenna öðrum að félagið er ekki aðeins fyrir leikmenn hcldur
lika þá, sem bera hlýjan hug til félagsins. Þessi hugur fæst svo oft
goldinn með sigrum. Muggur var mjög ánægður með sigur FH-inga
i islandsmótinu og gleði hans var hrein og sönn.
Hann þekkir þær tilfinningar, sem koma að loknum sigri, enda
ósjaldan orðið islandsmeistari með FH. Þetta er enginn annar en
gamla hand- og knattspyrnukempan Ragnar Jónsson. Hann var að
vonum ánægður með sigur sins félags i einu stærsta iþróttamóti,
sem haldið er á tslandi. Við spurðum hann að þvi hvort FH-ingar
hefðu átt sigurinn i mótinu skilið og það stóð ekki á svörunum. ,,FH-
ingar eru langbezta liðið á islandi i dag. Þeir hafa beztu ein-
staklingana, og þvi er sigur þeirra aðeins bein afleiðing af þessum
staðreyndum.
ÞRÁTT FYRIR HRAKSPÁR UNNU
FH-INGAR ÍSLANDSMÓTIÐ í 11. SINN
handknattleiksmönnum að vera
að svekkja sig yfir þvi. Heldur
ætti að hugsa fram á við og lita
björtum augum á komandi
framtið, og verkefni framtiðar-
innar.
Leikurinn var i stytztu máli
þessi: FH-ingar byrjuðu leikinn
mjög vel og komust þegar 15
min. voru liðnar af leik i 5:1
Fram tókst aldrei að jafna allan
leikinn en tvivegis tókst þeim að
minnka muninn niður i 1. mark.
10:9 og 14:13. Staðan i leikhléi
var 9:6.
Ekki er hægt að hæla sérstök-
um mönnum i FH, til þess var
liðið of jafnt. Engin launung er
þó á þvi að Birgir Finnbogason
markvörður stóð i markinu all-
an leikinn og varði af stakri
prýði. Geir, Þórarinn, Viðar og
Guðmundur Sveinsson voru at-
kvæðamestir i sókninni, en i
vörninni stóðu sig allir vel. os
þá ekki sist Sæmundur Stefáns-
son sem er vafalaust einn sterk-
asti varnarmaður i islenzkum
handknattleik.
Ekki má hætta skrifum um
þennan leik án þess að minnzt sé
á Framara. Þeir voru verðugir
andstæðingar FH-inganna i
þessum siðasta leik mótsins, og
sannaði meðal annars áhorf-
endafjöldinn það. Þeir gerðu
það sem þeir gátu, en þetta var
bara ekki þeirra dagur. Það er
gott lið, og getur unnið hvaða lið
sem er. Það er jafnt og heil-
steypt, og byggist leikur þeirra
á skynsemi i hvivetna. Ingólfur
Óskarsson þjálfari, hefur náð
góðum árangri með félagið, og
er ekki nokkur vafi á þvi að
hann á eftir á ná enn betri,
þegar fram liða stundir.
Mörk FH-inga gerðu:Þór-
arinn Ragnarsson 6, Geir
Hallsteinsson 5, Viðar Simonar-
son og Guðmundur Sveinsson 4
hvor, og Guðmundur Árni 1.
Fyrir Fram: Hannes Leifsson 7,
Pálmi, Pétur, Gústaf tvö hver,
Magnús, Arnar, Andrés, og
Birgir Jóhannsson eitt mark
hver.
Sigurvegarar I 11. sinn I tslandsmóti innanhúss. Meistaraflokkur FH, veturinn 1976, ásamt þjálfara
og formanni félagsins.
ÞEIM TÖKST ÞAD!
© Alþýðublaðið
Þriðjudagur 24. febrúar 1976