Alþýðublaðið - 22.10.1976, Blaðsíða 3

albvéu-
Maóið Föstudagur 22. október 1976
STJðRNMÁL 3
Frá kjördæmis-
þingi Alþýðu-
flokksins í
Reykjavík:
Á sunnudagsfundinum,
á kjördæmisþingi Al-
þýðuflokksins, flutti
Hörður Jónsson,
efnaverkfræðingur
framsöguræðu, sem
vakti mikla athygli
þingfulltrúa.
í upphafi máls sins
vék Hörður að þvi að
hann myndi fyrst og
fremst ræða um iðnað og
nýiðnað, sem
væntanlega mætti setja
á fót i Reykjavik og
nágrenni.
Áður en Hörður vék að
aðalefni ræðu sinnar ræddi hann
nokkuð um verðbólguna og áhrif
hennar i þjóðfélaginu. Sagði hann
meðal annars: „Alkunna er að
við flytjum út meira verðmæti á
ibúa, en flestar aðrar þjóðir og
við flytjum inn meira reiknað út
frá sömu forsendu. Magn og
einingarverð útflutnings-
afurðanna hefur verið sveiflu-
kennt. Sennilegt má telja að
stóran hluta verðbólguvandans
megi rekja beint og óbeint til
þessara miklu vöruskipta út fyrir
eigið áhrifasvæði.”
Siðan sagði Hörður:
„Langvarandi verðbólga hefur
margvisleg áhrif á þjóðfélagiö og
mætti þar meðal annars nefna
neikvæða eignatilfærslu, neikvæð
áhrif á sparifjármyndun, að
verðmætamat skekkist og
eftirsótt verða verðmæti sem
aukast i verðgildi i beinu hlutfalli
við dýrtiðina.”
Hörður benti á að iðnaður væri
sú atvinnugrein, sem fremur en
flestar aðrar væri talin
verðbólgulægjandi, enda þola
iðnfyrirtæki illa stórar verð-
sveiflur.
„Segja má ef tii vill að eina
raunhæfa varanlega lausnin á
verðbólguvandanum sé aukning i
myndarlegum innlendum
framleiðsluiðnaði fyrir innlendan
og erlendan markað.”
Þvinæst benti framsögumaður
á ýmsa erfiðleika sem iðnaður
ætti við að striða, sérstaklega
vegna verðbólgunnar og einnig
vegna þess að stjórnvöld hefðu
ekki markað ákveðna stefnu i
iðnþróunarmálum.
Það vantar heildar-
stefnu í iðnþróunar-
málum
Ræðumaður sagði að mjög
eftirtektarvert væri i islenzku
atvinnulifi að hver elti annan.
Viða er það þannig að eitt
fyrirtæki getur annað framleiðsl-
unni. En ekki liður á löngu þar til
þau eru orðin tvö og þrjú. Sagði
Hörður að fróðlegt væri að gera
könnun á þessu séreinkenni i
islenzkum iðnaði.
Hörður benti á fjórar helztu
ástæðurnar, sem hann taldi að
stæðu i vegi fyrir raunhæfum og
skipulögðum framkvæmdum i
iðnaðihérá landi. Þessar ástæður
eru að hans mati þessar: I fyrsta
lagi er engin raunhæf pólitisk
stefnumörkun til um fjármögnun
og framkvæmd meðalstórra
iðnaðarfyrirtækja, önnur en að
færa fyrirtækjahugmyndir inn i
sali Alþingis til ákvörðunar.
I öðru lagi. Áhættufjármagn og
framkvæmdaþor fara sjaldan
saman i Islenzku þjóðfélagi.
1 þriðja lagi. Flestar kannanir á
iðnaðartækifærum hafa verið
gerðar án þátttöku hugsanlegra
fram kvæmdaaðila.
Og i fjórða og siðasta lagi.
Lánareglur iðnlánasjóða hvetja
einnig til byggingarframkvæmda
fremur en framleiðsluaðgerða.
Jafnframt er rétt að undirstrika
að iðnlánasjóðir eru févana ef
takast skal á við meðalstór
iðnaðarfyrirtæki.
Efling iðnaðarins er
meðal stærstu mála

Iðnaðarfyrirtæki
eru ekki hrist
fram úr erminni
Lokaorð Harðar Jónssonar
voru á þessa leið: „Hlutverk
stjórnmálamannanna er að
skilgreina færar leiðir til þess að
koma góðum hugmyndum i
framkvæmd og meta frá
pólitiskum markmiðum. Það er
ekki raunhæf leið ef flytja á allar
meðalstórar iðnaðarhugmyndir
inn i sali Aiþingis til ákvörðunar,
fleiri leiðir veröur að finna, og
það fyrr en seinna, þvi islenzkur
iðnaður ræður ekki við stærri
iðnaðarfyritæki án þátttöku rikis-
eða sveitarstjórna i dag en sem
nemur 1/3 úr skuttogara. A næstu
árum kemur vaxandi hópur
velmenntaðra ungmenna á
vinnumarkaðinn. Það er hlutverk
stjórnmálamanna að finna
verkefni handa þessum
ungmennum, er hæfi atorku
þeirra og þekkingu. Iðnaðar-
fyrirtæki eru ekki hrist fram úr
erminni. Það krefst vinnu og tima
að þróa þau þannig að unnt sé að
leggja i framkvæmdir, það þarf
einnig fé, og það þarf lika
eins taklinga er hafa þor og áræði.
Samtenging allra þessara þátta
er hlutverk stjórnmálamanna.
Erlendir aðilar senda okkur
ekki fullmótaðar iðnaðar-
hugmyndir. Flestir eru sammála
um að við nálgumst óðum
takmörk mögulegs vaxtar i
sjávarútvegi. Lega landsins setur
ákveöin mörk á vaxtarmöguleika
landbúnaðar. Við getum ekki allir
lifað á verzlun og þjónustu og
virðist þvi aukning i iönaði
nærtækasta lausnin, en slik þróun
SANA HF AKUREYRI SIMI 21444
Björgvin Guömundsson
flytur framsöguræöu.
Frá kjördæmisþinginu: Gylfi Þ. Gíslason í ræöustól. Myndir: Guðl. Tr. Karlsson.
Þróun og uppbygg
ing nýiðnaðar
á Islandi
• Um þróun nýiðnaðar sagði
ræðumaður meðal annars:
„íslenzkur markaður er litill ef
tekið ermið afhinum stóra heimi,
en þó eru tvær greinar atvinnu-
lifsins sem bjóða fram stóra
markaði á okkar mælikvarða, en
það eru byggingariðnaður, sem
er reyndar stærstur á Stór-
Rey kjavikursvæðinu, og
sjávarútvegur.
Láta mun nærri að byggingar-
iðnaðurinn velti að minnsta kosti
10-20 milljörðum á ári og
vátry ggingarupphæð skipastóls
landsmanna er um 66 milljarðar
og má áætla að viðgerðir og
nýsmiöi nemi um 14 milljörðum á
ári.”
Þarnæst vék Hörður að ýmsum
tegundum nýiðnaðar og þáttum
byggingariðnaöarins. Nefndi
hann þar meðal annars
framleiðslu á steinull, glerull,
gólfplötum og veggplötum úr
steinefnum. Þá nefndi hann stór-
framleiðslu á perlusteini og
ýmiskonar framleiðslu úr þvi
efni, einnig framleiðslu úr áli,
fiskkassagerð og fleira.
á sér ekki stað án mörkunar
ákveðinnar iðnþróunarstefnu og
siðan vinnu að framkvæmd
þeirrar stefnu.'
Miklar og gagnlegar
umræður
Mjög miklar umræður urðu um
iðnaðarmálin og tóku meðal
annars til máls: Björgvin
Guðmundsson, Sigurður
Helgason, Eyjólfur Sigurðsson,
Eggert G. Þorsteinsson,
Jóhannes Guðmundsson, Ásgeir
Einarsson, Elias Kristjánsson,
Benedikt Gröndal, GIsli Már
Helgason og Tryggvi
Þórhallsson.
Formaður fulltrúaráösins,
Björgvin Guðmundsson, sieit
fundi nokkru fyrir kvöldmat.
—BJ
Fundarritari var Sigurður
E. Guðmundsson.