Alþýðublaðið - 20.05.1977, Blaðsíða 14

Föstudagur 2Q. maí 1977 œ
SKEMMTANIR — SKEMMTANIR
HÓTEL LOFTLEIÐIR
Cafeteria, veitingasalur meö sjálfsafgreiöslu opin alla
daga.
HÓTEL LOFTLEIÐIR ,
Blómasalur, opinn aila daga vilyinnar.
HÓTEL SAGA
Grilliö opiö alla daga. Mimisbar og Astrabar, opiö alla
daga nema miövikudaga. Simi 20890.
INGÓLFS CAFÉ
viö Hverfisgötu. — Gömlu og nýju dansarnir. Simi X2826.
SKEMMTANIR — SKEMMTANIR
Ingólfs-Café
Gömlu dansarnir í kvöld kl. 9
Hljómsveit Garðars Jóhannessonar.
Söngvari Björn Þorgeirsson.
Aðgöngumiðasala frá kl. 8. — Simi 12826. ,
Fró Bygginga-
samvinnufélagi
Kópavogs
Stofnaður verður 14. byggingarflokkur fé-
lagsins um fjölbýlishús við Engihjalla i
Kópavogi. Þeir félagsmenn er áhuga hafa
á þátttöku, þurfa að leggja inn umsókn
fyrir 28. þ.m. Tekið verður við umsóknum
og veittar upplýsingar á skrifstofu félags-
ins að Nýbýlavegi 6, (BYKO) gengið inn
frá Dalbrekku, mánudaginn 23. þ.m. til
föstudags 27. þ.m. kl. 1-6 siðdegis.
Stjórnin.
Aðalfundur
Alþýðuflokks-
félags
Reykjavíkur
verður haldinn i Lindarbæ niðri miðviku-
daginn 25. mai nk. kl. 20.15.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Inntaká nýrra félaga
3. Lagabreytingar
Félagsgjöldum verður veitt móttaka við
tnnganginn.
STJÓRNIN
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Huröir — Vélarlok —
Geymslulok á Woikswagen i allflestum litum. Skiptum á
einum degi meö dagsfyrirvara fyrir ákveöiö verö. Reyniö
viöskiptin.
Bilasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skipholti 25. Simar 19099 og 20988.
■ HORNroMiMlM
TVÍRÆÐUR TILGANGUR
FÓSTUREYÐINGA
Frjálsar fóstureyöingar hafa
veriö ofarlega á baugi undanfar
ið og hefur sitt sýnzt hverjum
um þaö mál. Mitt sjónarmiö er
þaö, aö ég tel rangt, aö nota
valdbeitingu til aö framkvæma
fóstureyöingar, a.m.k. ef fóstriö
hefur oröiö til I hjónabandi.
Þetta á við jafnvel þótt séö veröi
fram á aö foreldrarnir geti ekki
séö barninu farborða, eöa veitt
þvi nægilega gott viðurværi i
náinni framtiö, vegna tima-
bundinna fjárhagsöröugleika,
eða af sjúkdómsástæöum.
t slikum tilfellum á aö koma
til kasta barnaverndar Reykja-
vikur, að framfylgja lögunum,
semsetthafa veriö varöandi aö-
stoð i neyöartilfellum. t þessum
lögum veitég ekki til aö séu nein
ákvæöi um aö eyöa skuli óæski-
legum eöa ótimabært fæddum
fjölskyldumeölimum, til aö
leysa vandann, eöa til aö kom-
ast hjá væntanlegum kostnaöi.
Lög Barnaverndar segja
þvert á móti, að nefndinni beri
aö kanna allar leiöir, sem geti
reynzt færar til hjálpar. Ekki
megi svipta foreldra börnum
sinum vegna fátæktar eða
vegna sjúkdóma, né leysa upp
heimili af þessum sökum. Skuli
barnaverndarnefnd hlutast til
um að útvega heimilinu fjár-
hagsaöstoð eöa sjúkrahjálp, ef
meö þurfi. Þá er nefndinni
skylt, aö senda á vettvang sér-
frótt fólk og láta kanna t.d.
heilsufar beggja foreldra og
barna þeirra.
Ekki tel ég afsakanlegt viö
framangreind skilyröi, aö eyöa
fóstri, en þó veit ég dæmi sliks.
Þá var fóstriö komiö 4 mánuöi á
leiö, og yfirlæknir fæöingar-
deildar taldi slika aðgerö bein-
linis morö og neitaði að fram-
kvæma aögeröina, nema ein-
hver fullgildur tæki fulla ábyrgö
á verknaöinum, þar sem móöir-
in neitaöi staöfestlega aö undir-
rita hann. Loks fékkst geðlæknir
til aö leggja nafn sitt viö aö
þessi aðgerö væri réttlát og tók
hann þar meö ábyrgö á henni.
Móöirin skrifaöi undir sem
vitni, en lýsti af sér allri ábyrgö,
en henni hafðiverið haldiönauö
ugri á fæöingardeildinni, þar til
undirskrift fengist.
1 þessu tilfelli var þaö notaö
sem afsökun, aö konan, sem var
á bezta aldri, var grunuð um aö
vera andlega trufluð og aö upp
hefði komiö vandamál milli
hjónanna. Ekki var maðurinn
spuröur um samþykki, en hafði
hann þó fullt sjálfræði. Ekki var
heilsufar hans heldur athugaö,
þó hann hefði allt i einu og án
skýringa yfirgefiö heimilið.
Hið rétta var, aö unga konan
var i rauninni viö beztu heilsu á
likama og sál. Fyrir hinni svo-
kölluöu andlegu truflun hennar
voru tilgreindar ástæður, sem
ekki voru til staðar, og hún var
algerlega laus viö bæöi óreglu
og lausung.
Þetta ásamt fleiru getur skeö
vegna einokunar alræöisvalds,
sem ofangreind nefnd hefur.
Okkur er talin trú um, aö hér sé
réttur einstaklingsins i háveg-
um hafður, en hið rétta er, aö
oftlega er hann fyrir borð borinn
og er þá aðeins litiö vanmáttugt
orð, sem sett er i stjórnar-
skrána, en er i raun núll gegn
alræöisvaldinu, sem heldur
fundi sina fyrir luktum dyrum
og hefur leyfi til aö meina ein-
staklingum aðgang, aö persónu-
legum skýrslum og gögnum um
viökomanda sjálfan, ef þvi býö-
ur svo viö aö horfa.
Ykkur finnstégef til villharö-
orö. En hvaö finnst venjulegum
borgurum um, fóstureyöingar,
sem framkvæmdar eru á þenn-
anhátt? ONEFND.
Kafii IV.
Kjallarinn.
Næsta morgun, þegar Elisa-
bet vaknaöi, fannst henni eitthvaö
þungt hvila á þakinu. Fyrsta
hugsun hennar var — „Eitthvaö
óþægilegt geröist I gær”, en siöar
geröist hún forspá — „Eitthvaö
óþægilegt mún gerast i dag.”
Siöan ieit hún á klukkuna, og sá
aö hún var rúmlega átta.
Hún stökk fram úr rúminu, og
klæddi sig I flýti. A svona stund-
um, kom þjálfunin I snyrtingu,
sem amma hennar haföi veitt
henni, henni slður en svo til góöa.
Henni var þaö ógerlegt aö flýta
sér aö klæöast á morgnana, og
auk þess var hún sein á fætur.
Enn fremur var henni illt I fingri,
og þaö bætti sannarlega ekki úr
skák. Þegar hún heyrði dyrabjöll-
unni hringt, var hún þvi fegin, aö
ungfrú Pewter hleypti aöstoöar-
stúlkunum inn.
Það var alveg sama, hversu
sein hún var heim úr klúbbnum,
Geraldine fór alltaf snemma á
fætur og var I frábæru skapi. Þaö
hressti Elizabeth viö, aö heyra
hana flauta á meðan hún tók til
morgunteiö fyrir sig og bróöur
sinn.
„Þaö er ekki hægt aö vera
hræddur, þegar hún er I húsinu,”
sagöi hún viö sjálfa sig. „Ég er
heppin, aö hún skuli vera hér.”
Þetta var óvenjulega dimmur
dagur, og himinninn var þakinn
myrkum skýjum. Þaö haföi aö
sjálfsögöu sitt aö segja hversu
niðurdregin hún var. Þegar hún
var svo búin aö vekja börnin, og
troöa þeim I fötin, haföi hún
engan tfma fyrir myrkar hug-
renningar. Þegar þau voru loks
komin á fætur, fór hún upp I
barnaherbergiö, og hringdi á
morgunveröinn.
Henni til mikillar undrunar,
var þjónustustúlkan, sem færöi
henni bakkann, ekki I einkennis-
búningi, og var ekki einu sinni bú-
in aö taka ofan hattinn. Hún vildi
helst ekki skipta sér af neinu, en
trú fyrirmælum ömmu sinnar
mótmælti hún.
„Ertu hrædd um aö kvefast,
Lily?” spuröi hún.
Stúlkan hló, og snerti hattbörö-
in.
„Nei, nú er ég sko alveg,” sagöi
hún. „Þarna sér maður. Viö vor-
um öll i eldhúsinu. Kokkurinn,
ungfrú Pewter og ég, og þú veist,
hvernig þaö er, þegar maöur er
mikiö aö tala. Ég heyröi þig
hringja, og var I hálfgeröum
trans, þegar ég greip bakkann.”
Elizabeth fannst þetta aum af-
sökun, þvi Geraldine var sú
slöasta, sem hlustaöi á þjóna-
snakk. Hún haföi sannaö reynslu-
leysi sitt á Maxine-timabilinu, og
rekið allt þjónustuliöiö eins og
þaö lagði sig. Slöan þá haföi hún
komist aö þvi, aö gott þjónustu-
fólk hangir ekki á greinum, en
þrátt fýrir erfiöleikana, hélt hún
áfram aö vera gagnrýnin og full
vantrausts.
Lily virtist þjást af niöurbældri
spennu, þvi hún skellti niöur
bakkanum og flýtti sér burt, eins
og hún væri áköf að komast aftur
niöur I eldhúsiö.
Börnin voru morgunhress, eins
og frænka þeirra. Þegar Elizabet
fór að hlusta á rabb þeirra, var
Barney aö skálda upp sögu til aö
skelfa systur slna.
„Ég veit hvaö er inni i tóma
húsinu. Ég hef komiö þangaö.
Þaö er fullt af ljónum, og ein-
hyrningum, og tlgrisdýrum og
stóru fllahöfði og beinum og
köngulóm...”
„Þetta er nóg,” sagöi Eliza-
beth. „Þú ert ekkert sniöugur.”
| Framhaldssagan
Fingur
óttans
s>»* ®
P0STSENDUM
ROLOFUNARHRINGA
ttk jlnlMimrs Uni5Son
iL ,u[u.inr ai 30
iB'imi 10 200
Dúnn
Síðumdla 23
/ími 94200

Heimiliseldavélar,
6 litir - 5 'gerðir
Yfir 40 ára reynsla
Rafha við Ödmstorg
Simar 25322 og 10322
Sprengingor
Tökum að okkur fleygun,
borun og sprengingar.
Vélfœkni hf.
Simi á daginn
84911 á kvöldin 27924.