Vísir - 10.09.1970, Síða 8

V1SIR . Fimmtudagur 10. september 1970.
Otgefanli Reykjaprent Ut.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R Eyjólfsson
Ritstjóri • Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjómarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingar: Bröttugötu 3b. Simar 15610 11660
Afgreiösla- Bröttugðtu 3b Simi 11660
Ritstjóra- Laugavegi 178. Sfml 11660 f5 línur)
Áskriftargjald kr 165.00 ð mánuöi innanlands
I iausasölu kr. 10.00 eintakið
Prentsmiöja Visis — Edda hf.
Raunsæi er bezt j
]\feginverkefni þjóðarinnar í efnahagsmálum á næstu (
mánuðum er tvíþætt. Annars vegar þarf að tryggja l
þá lífskjarabót, sem fylgdi kjarasamningunum í vor. /
Hins vegar þarf að tryggja þá velgengni í atvinnu-
lífinu, sem gerði lífskjarabatann mögulegan.
Reynslan sýnir, að ekki er auðvelt að samræma
hvort tveggja. Launahækkanir, sem bæta lífskjör,
draga úr velgengni atvinnulífs. Gengislækkanir, sem
efla atvinnulíf, gera lífskjör lélegri. Þetta eru dæmi (
um þann vanda, sem er á höndum, þegar menn vilja í
í senn efla atvinnulífið og bæta lífskjörin.
Vandinn er aðallega fólginn í, að við lítum ekki
nógu raunsætt á málin. Margir átta sig ekki enn á,
að undirstaða góðra lífskjara er styrkt atvinnulíf, sem
er svo afkastamikið, að það getui áfallalaust haldið (
uppi velmeguninni. Þeir eru þó alltaf að verða fleiri, l
sem átta sig á þessari staðreynd. /
Lausnin felst ekki í að bæta lífskjör skyndilega )
svo mikið, að atvinnufyrirtæki og opinberar þjón- )
ustustofnanir geti ekki staðið undir kostnaðarauk- \
anum. Þá fleyta fyrirtækin og stofnanirnar hækkun- (
inni út í verðlagið og setja þar með verðbólgu af stað. f
Eða þá að þau lenda í taprekstri og samdrætti. Hvort /
tveggja étur aftur lífskjarabatann. )
Lausnin felst í að efla atvinnulífið stöðugt og )
bregða ekki fyrir það fæti með óraunhæfum launa- \
hækkunum. Ef atvinnulífið vex sífellt að þrótti, er l
jafnóðum hægt að bæta lífskjörin til samræmis við (
afkastaaukninguna. Aðalatriðið er, að þetta gerist /
í takt. Ef við erum of bráðlynd að bæta lífskjörin, )
hefnir það sín fljótlega aftur. )
Nú stöndum við andspænis verðbólgu og hugsan- \
legum erfiðleikum í atvinnulífinu í vetur. Það stafar \
af því, að of geyst var farið í kjarasamningunum I ((
vor. Þetta er vandi dagsins. Það er hagsmunamál allr- /f
ar þjóðarinnar, að þessi verðbólga verði heft og að ')
atvinnulífíð lendi ekki í þröng. Ef það tekst, höfum <i
við tryggt okkur, a£ cfnahagslíf og velmegun haldi
áfram að blómstra í náinni framtíð.
Einmitt í þessu felst mikilvægi þeirra viðræðna,
sem nú eiga sér stað milli ríkisstjórnarinnar og aðila
vinnumarkaðsins. Þar eru þessi mál reifuð og rætt (
um hugsanlegar leiðir til að ná hinum sameiginlegu í
markmiðum. Hinir svartsýnu telja litla von um ár- /
angur, og má vera, að þeir spái rétt. )
En ekki má heldur gleyma því, að forustumönn- \
um deiluaðila vinnumarkaðsins er ljós ábyrgð sín. V
Forsvarsmenn vinnuveitenda rita, að þeim er falið (
að standa vörð um velgengni atvinnulífsins til langs (
tíma. Og forsvarsmenn launþsga vita, að þeim er /
falið að standa vörð um velmegun launþega til langs )
tíma. Skammsýsi óbilgimi þjónar ekki þessum hlut- )
vemum. Þess vegna er ástæða til að vona, að við- \
ræður þessara aðila við ríkisstjórnina verði gagn- \
legar og stuðli að lausn efnahagsvandamálanna. (
Hvít þrælasala til
klaustra og vændishúsa
Kaþólska kirkjan hefur
verið borin þeim sökum,
að hún tíðki kaupskap á
ungum stúlkum frá Ind-
landi. — Kirkjufulltrúar
greiöa heimanmund og giftingar
kostnað dætra sinna.
Keralamenn eiga það til að
selja dætur sinar arabískum
þrælakaupmönnum. Bátar frá
Kerala sigla út f Arabaflóa og
hitta fyrir fiskíbáta frá Araba-
rfkjum Arabar láta vindlinga
IIIIIIIIIIIE
m
„Velkomnar til Evrópu." — Indversku nunnuefnin eru oftast
notuð tll gólfþvotta.
„Hversu mikið greidduð þér fyrir yðar stúikur?"
kaupi ungar indverskar
stúlkui og eigi þær að
verða nunnur í klaustr-
um í Evrópu. Ein slík
sneri nýverið aftur til
Indlands og sagðist aldr-
ei hafa fengið neina
nunnuskólun. í þess
stað hefði hún verið í
skítverkunum, gólf-
þvotti og puði, á geð-
veikrahælum og klaustr
um.
Vindlingar og viskí
fyrir stúlkur
Það kom á daginn, að mansal
er ekki fáfcítt f indverska fytk
inu Kerala. Þar eru menn bam
margir, og i meðalfjölskyldu
eru átta böm. Eins og eitt sinn
gerðist á íslandi á fcímum fátaekt
ar sveitaalþýðuimar, tru daat-
ur dýrar i rekstri og skila litl
U3TJ tekjum, Með þvi að selja
dastur sinar mansali kemst fjöl-
skyldan i Keraila bjá því að
frá Ameriku og visfeí í skipt-
um fyrir ungar stúllkur.
Arabarnir selja siöan vöru
sína vændishúsum og kvenna-
búrum f oWufurstadæmunum
við Persaflóa. Sagt er, að þetta
hafi tíðkazt um árafoi'l.
60—70 þúsund
krónur stykkið
'Það var þiogmaður einn í
Kerata sem vaikti atlhygli á man
sali til kaþólsku kirkjunnar nú
i ágúst. Hann benti á að stúlk-
ur væru ekki aðeins seldar í
kvennabúr, heldur einnig
klaustrum i Evrópiu.
Bandariska blaðið „Tfoe Nat-
ional Catholic Reporter" sagði
frá þvi í júna', að klaustur f Evr-
ój>u hefðu keypt 1500 stúlkur
í Kerala fyrir mrlii 60 og 70
þúsund krónur stykkið. Ka-
þólska upplýsingaþjónustan f
Washington bar þéssa frétt til
baka. Málið komst naest á dag-
skrá í sjálfu Vatikaninu, þar sem
getiö var „mistaka“ í sambandi
við nunnuefni frá Indlandi.
Tvö þúsund
stúlkur keyptar
Blaðið Sunday Hnes i Lood-
Umsjón: Haukur Helgason.
on tók upp þráðinn. Blaðið kail-
aði þessi „mistök“ kirkjunnar
.foreina þræiasölu". Sendimenn
kirkjunnar hefðu keypt, segir
blaðið, um tvær þúsundir
stúlkna í Kerala. Þær hefðu síð-
an verið sendar til ftalíu Frakk-
lands, Bretlands, Svdss og Vest-
ur-Þýzkalands.
Kaupendumir hefðu oft lofað
foreldrum stúlknanna því, að
þær fengju skólun í hjúkrun og
kennslu, er þær kæmu til Evr-
ópulandanna. Þetta var gimilegt
tilboð í augum fátækrar alþýðu
í Kerala. Nú er hermt, að flest-
ar þessar stúlkur séu við þvotta
á vegum kirkjunnar, sem vænt-
anlega er talið „fyrsta skrefið“
til frekari mennta.
Anna Elakattu, nunnuefnj í
klaustri á ítalfu, segir: „Hvað
getum við þrælamir gert? Við
verðum að bera þennan kross.
Á morgana eiftir morgunmessu
þvoum við gólf og síðan erum
við sendar út í garð til að
moka“. Það var Anna, sem að
lokum flýði úr klaustrinu og
komst til Kerala. Að því er
virðist var kirkjunni ekki um-
hugað um að halda henni nauö
ugri úr því sem komið var og
málið í hámæli.
Kirkjufaðir „sendi
444 stykki“
Cyriac Putlhenpura, kirkju-
faðir í Keraia, hefur viður-
kennt aö hafa haft milligöngu
um för 444 stúlkna til ýmissa
Eivrópulanda. Fyrir þá milli-
göngu fékk faðir Puthenpura
eitthvað upp undir 100 þúsund
krónur fyrir hverja stúlku, sem
var þrefaldur kostnaður hans
viö meðalgönguna. Hann kveðst
einnig hafa sikóla fyrir stúlikur,
sem vilji gerast nunnur f Evr-
ópu.
Vatikanið hafði fyrir löngu
hvatt fööur Puthenpura til að
hætta þessum viðskiptum.
Hann trássaðist við og sendi
enn í júní í sumar 19 stúlkur
til Bvrópu með þessum hætti.
Nunnuskortur
í Eviópu
Kaþólsk klausfcUir i Evrópu
skortir nunnur. Kirkjan hefur
leitað eftir nunnum í Indlandi,
Suður-Kóreu og Filippseyjum
fyrir klaustrin í Evrópu. Kirkju-
Ieiðtogar hafa spáð því, að
nunnum fækki um eitt þúsund
á árj næstu árin, ef „nýfct blóð“
kemur ekki til.
Vanla hafa viðskiptin í Kerala
verið með samþykki æðstu
manna kirkjunnar. Hins vegar
sýnist svo, sem sumir háttsettir
hafi gerzt djarftækrr f öflun
stúlkna til að bæta úr skorti
vinnuafls í klaustrunum.
Blaðið Times ef India bendir
á það, „að betra sé að vlta at
mdverskum stúlkum í klaustr-
nm í Evrópu en f vændishúsum
f Austurlöodum“.
i r '»N» \
\ \ ’ • s
T ) T t« i ;