Vísir - 10.09.1970, Blaðsíða 9

VÍSIR . Fimmtudagur 10. september 1070.
9
Jón Hjartarson skrifar ágústannál:
ALLSLEY:
BATAVEG!
TTr því líða tók á ágúst, fór
aö læðast að mönnum grun
ur um litla berjasprettu og ó-
nógan heyfeng. Og öll landsins
fjós eru full af mjólkandi kúm,
sem ekki er hægt að heyja oní.
Þessar kýr hafa á síöasta grenn
ingarskeiöi þjóðarinnar hlaöið
af sér nýtt smjörfjall í stað
þess gamla, sem hjaönaði nið-
ur í smáhól í miðri viðreisn.
Hver heilvita maður hlýtur að
sjá hver nauðsyn er að halda
lífi í þessum beljum, svo þær
geti haldið áfram að auka stolt
íslenzku bændastéttarinnar.
-©
Út af fyrir sig er, það ekki
svo mjög kynlegt að fólk hætti
að borða smjör og rjóma, fyrst,
heilsusamlegt líferni er nú allt
f einu komið í tízku, ein af
þessum ideum, sem fluttar eru
inn frá Svfþjóð. Hitt skilur eng-
inn hugsandi maður, að fólki
finnist þetta dýrt. Maður lif-
andi, aidrei hefur fengizt jafn
mikið kjöt fyrir jafnlitlar krón-
ur, enda sveltu bændur heilu
hungri hefðu þeir ekki meira
en þessa smán til þess að lifa
af. Styrkur bændastéttarinnar
liggur nefnilega í heyleysinu,
þurrkleysinu, áburðar- og fóð-
urbætisleysinu, hagleysinu og
hverju ööru alisieysi, sem hægt
er að nota sér til framdráttar.
-•
Hins vegar er það látið í
veðri vaka að hagvöxt*rinn sé
í öfugu hlutfalli við grasvöxt-
inn og hefur sennilega ævinlega
verið þannig. Viö erum stöðugt
að rétta úr kútnum segja spekúl
antar okkar í fjármálum. Túr-
ismi og hrossaútflutningur er
ekki svo lítil gæfa fyrir fjár-
haginn. Efnahagsbatinn flæöir

Það horfir víða ófriðlega í heiminum. Ástandið hefur lengi verið talið ótryggt við Súez-
skurðinn. Þaö var bð ekki þar sem sprengjan féll að þessu sinni, heldur í Miðkvísl norður
við Mývatn. — Og þar verður víst ekki samið vopnahlé í bráð.
eins og vítamín um gjörvallan
þjóðarkroppinn, svo að hann
tekur allur að dafna og hress-
ast. Hann er hanteraður eins og
úrkeyrður stresssjúklingur á
Scotsborg. Hvert efnahagsundr-
ið eftir annað er gert á honum.
Hann er snyrtur og þveginn,
hátt og lágt. — Bráðum verður
hann tilbúinn í/fkosningar.
'• . h... j’piitwxs# f r
■ t íjfr. o yw,
Annars var þetta meira ólán-
ið hjá krötum að fara nú ekki
út í kosningarnar fyrst ráðherr-
ann er kominn á stall með af-
reksgoðum og metsláttumönn-
um á borð við Guömund Gísla-
son. Það er ekki víst að neinn
Engum hefur betur tekizt að gera sér mat úr allsleysinu en
íslenzkri baendastétt. Heyleysið er einhver mesti hvalreki
sem komið hefur á fjörur hennar síðan kalið hvarf.
fái tækifæri til þess að fara
úr jakkanum i vor. Út af fyrir
sig hefði það verið mikil
skemmtun að fá nú aftur kosn-
ingar, meðan menn voru enn
heitir eftir borgarstjórnarslag-
inn.
-•
Enn heyrast drunur af
JiSfÍiílWítyprengjum ,.í'■ Mývfttns-
" sveit>-«g munu víst seint þagriá.
' Þessu virðist hafa verið dritað
út um alla sVeit, líkt því sem
hrafn felur egg. Fólk hefur sem
sagt búið þarna á hálfgerðu
skotgrafasvæði í háa herrans
tíð. Það er að segja allt frá því
einhverjir elektrlskir sunnan-
menn og Akureyringar fengu
þá undarlegu hugmynd £ kollinn
að raflýsa hjá Þingeyingum.
Ekkert er Mývetningum t.d. eins
fjarri og rafmagn. Hins vegar
eru þeir öðrum mönnum
skemmtilegri fyrir rétti. Og
finnst auk þess mikil sáluhjálp
í öllum málaferlum og slíkum
sirkusbrellum. Enda hafa þeir
veriö fúsari til réttarhaldsins
í Skjóibrekku heldur en trúuð
kona til kirkju. Og presturinn
auðvitað fyrstur Þeir hafa bók-
stafiega skilið beljumar stálm-
andi eftir I fjósinu og heyið
flatt á engjunum, til þess að
missa ekki af neinu. Þama mun
líka hafa verið rituð sú bók,
sem yrði metsölubók aldarinn-
ar yrði hún gefin út. Og blað-
síðurnar munu ekki færri en
yrðu í heildarútgáfu á verkum
Guðrúnar blessunarinnar frá
Lundi. Slík feikn er búið að
taka þarna niöur á blað af
fyndni.
Það er einhver munur eða í
þessari berfættu menningu hér
fyrir sunnan, þar sem fólk kaup
ir sig einna helzt inn á vínbari
og mænir þar oní glasbotn til
þess aö drepa tfmann. Hrossa-
mót er hvergj að hafa nema í
Þýzkalandi og sólskin ekki ann-
ars staðar finnanlegt en sunnan
við 23. breiddarbaug. Það er að
vísu enn verið að vega og mæia
bændadætur, gangastúíkur og
búðarmeyjar í fegurðar-
skyni í mannfáum sveitum er
ekki lengur að finna svo neinn
uppréttan kvenmann, að hann
hafi ekki verið krýndur.
Yndislegt er tii þess að vita,
hversu tekizt hefur að draga
fram drottningareðli ísienzkra
dreifbýliskvenna. Hitt er þó enn
stórkostlegra að sjá pólitíska
spámenn dýrka fram eðliskosti
leiðtoga sinna og gera úr þeim
dýrlinga. Þannig er hægt að gera
menn að þjóðhetjum, ef þeir
eru nógu meðfærilegir. Þessi að-
férð e^ ,falin jvesturheims og
er ævinlega notuð, þegar veija
skal forseta þar vestra. Það er
mikil kúnst að búa þannig til
pólitíkusa og eins víst að Islend
ingar séu of vitlausir til þess að
taka þeim. Þeir hafa aidrei kunn
að að meta neina vöru, sem
hönnuð er af sérfræðingum sam
kvæmt alþjóðlegum formúlum.
Miklir dónar skrifa í útlend
blöð aö Loftleiðir séu bara frat
flugfélag. Auðvitað trúir eng-
inn því sem svona snepill eins
og Time segir, þegar íslenzk
blöð eru búin að lýsa því vfir
að það sé bara helv... lygi.
Loftleiðir sé ekkert hippafélag
og séu aidrei seint á ferðinni.
Eftir sumarlangan slæping á
rivjmm Miðjarðarhafsins rank-
ar menningin aftur við sér í leik
húsum og bogasölum. Bráðum
velta bókaroilur inn á trogin,
og við förum að velja lesefni
handa kunningjunum fyrir jóiin.
Annars er eitthvað bogið við
ástandið Prentarar brugðu út
af hefðbundnum venjum sfnum
og fóru ekki í verkfall. Þetta
getur orðið til þess að engin
bók komi út í ár, eftir þvf sem
manni heyrist á útgefendum.
Við kvíðum í engu skammdeg
inu, þrátt fyrir barlóm f bænd-
um og opinberum undirtyllum.
Við heyrum það á öllu að þjóð-
arbúskapurinn hefur rentað sig
betur en nokkru sinni. Allt er
í örum vexti. Margir hafa efni
á að koma þaki yfir höfuðið. —
Ótal menn eru að byggja, meira
að segja frímúrarar hafa efni
á að stækka sinn þrönga húsa-
kost við Höfðatúnið Það er
glöggt dæmi um hvem bataveg
þjóðin stefnir. —JH
TtSIBSPTfi-
Stundið þér einhvers
konar líkamsþjálfun?
Kristinn Helgason, kortagerð-
armaður: — Nei. Ég er nefni-
lega rfkisstarfsmaður, sem er
að byggja oig hef því eikkj efni
á að eyöa táma i aðra líkams-
þjálfun en þá, að h'laupa á milli
lánastofnananna.
Gunnar Hannesson, heildsali:
— Já. Ég hef stundað fjallgöng-
ur frá þvf ég var 14 ára gamall.
Hrafn Guðlaugsson, loft-
pressumaður: — Ég stunda erf-
iðisvinnu og læt mér nægja þá
Likamsþjáilfun, sem ég fæ þar.
Jón Róbert, byggingafræðing-
ur: — Já. Ég hef vanið mig á
aö synda minnst 200 metra
kiuikkan 6 á hverjum morgni.
Þórhallur Hróðmarsson, kenn-
ari: — Það fylgir nú ekki mikil
líkamsþjálfun kennarastarfinu.
En ég hef hins vegar unnið ým-
iss konar erfiðisvinnu á sumrin,
sem jafnar það upp.
smiður: — Ég hef mjög mikinn
áhuga á því aö leggja reglu-
lega stund á einhvers konar lik-
amsþjálfun en það er ekki nóg
að hafa áhugann, maður veröur
vfst líka að nenna aö gefa sig
að því, og það er einmitt þar,
sem áhugi minn strandar.
203