Alþýðublaðið - 05.09.1963, Side 7
HIN SlÐAN
• •': - .i; •• • .
Fimmtudagur 5. september
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05 Tónleikar. — 8,30 Fréttir —
8.35 Tónl. — 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. — 12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.00 ,,Á frívaktinni“, sjómannaþáttur (Eydís Eyþórsdóttir).
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk. — Tónleikar. — 16,30 Veð-
urfregnir. — Tónleikar. — 17.00 Fréttir. Tónleikar).
18.30 DanshljómsVeitir leika. — 18.50 Tilkynningar.
19.20 Veðurfregnir. — 19.30 Fréttir.
20.00 Sinfónía nr. 85 í B-dúr eftir Haydn. La Suisse Romande hljóm
sveitin leikur. Ernest Ansermet stjórnar.
20.25 Erindi: „Spartacus“ (Jón R. Hjálmarsson skólastjóri).
20.45 Irmgard Seefried og Dietrich Fischer-Dieskau, Pierette Alarie
og Leopold Simoneau syngja ástardúetta úr óperum.
21.15 Raddir skálda: Úr verkum Kára Tryggvasonar, og Páls H.
Jónssonar. (Ingólfur Kristjánsson rithöf. sér um þáttinn).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöídsagan: „Dularilmur" eftir Kelly Roos; XI. (Halldóra Gunn
arsdóttir).
22.30 Djassþáttur (Jón Múli Árnason).
23.00 Dágskrárlok.
Bióðheitur prestur
Hin glæsilega frakkneska gestahöll Grand Trianon er í göml-
um í hefðbundnum stíl.Henni hefur nú verið breytt að nokkru til
samræmis við nútímann.
■ B
SOVÉZKA lögreglan hefur ný
lega handtekið ortodoxaprest
einn, Gregori Krasnuk, sem tal-
inn er hafa staðið fyrir kvenna-
búri ungra stúlkna. Presti þess-
um er einnig gefið að sök að hafa
haft í frammi and-kommúnist-
iskan áróður. Krasnuk þessi var
handtekinn í lítilli kirkju í út-
jaðri Moskvu.
Krasnuk hvarf ektakvinnu
sinni sjónum á stríðsárunum með
því móti að hann lét félaga sinn
einn skrifa henni bréf þess efn-
is að hann hefði fallið á vígstöðv
uilum. Var Krasnuk orðinn leið-
ur á hinu venjubundna hversdags
lífi og þráði ævintýri. Tók hanri
r
nú að læra til prests og að því
búnu fór hann víða um. Var hon
um vikið úr nokkrum bæjum og
þorpum fyrir ósiðsamlega kven-
semi.
Loks lá leið hans til Moskvu,
þar sem hann gerðist umsvifa-
mikill á kvennafarssviðinu og
kom sér meðal annars upp
kvennabúri með ungum og eigu
legum stúlkutátum. Þar skemmti
hann sér frá morgni til kvölds
en þegar yfirvöldin komust á
snoðir um það urðu þau ekki
hrifin. Leiddi þetta til hand-
töku hins veraldargjárna rétt-
trúnaðarprests, Gregori Krasn-
uks. Hann bíður nú dóms.
Liðhlaupinn
fór í útlegð
WILLIAM Carfield Rowe, —
64 ára gamall einbúi, — fannst
fyrir skömmu myrtur á afskekkt-
um bóndabæ í Venton Vedna í
Englandi. Flestir, sem til Rowes
þekktu, héldu, að hann hefði lát-
iv.t í heimsstyrjöldinni árið 1918.
Aðeins fjölskylda Rowes vissi hið
sanna, — en þagði yfir því, þar
sem Rowe hafði gerzt liðhlaupi í
styrjöldinni og farið huldu höfði
síðan. — Það var bróðir Rowes,
Joel, sem svipti hulunni af hinni
45 ára gömlu blekkingu er hann
var tekinn til yfirheyrslu í sam-'
bandi við morðmálið.
ÞAÐ má með sanni segja að
þjóðerniskennd Breta sé alltaf
söm við sig. Nú nýlega hefur
Margrét prinsessa til dæmis fært
minjasafni Lundúnaborgar brúð-
arkjól sinn að gjöf. Kefur honum
verið fenginn þar virðulegur stað
ur.
MÓDURÁST er kannski
ekkf rétta heitið á þessari
mynd en óneitanlega kemur
manni eitthvað siíkt til hug-
ar, þegar hún er skoðuð.
Myndin er annars tekin af
tíu mánaða gömlum sjim-
pansa, sem ku heifca Bussy,
og Karenu, konu eins varð-
anna í Dýragarðinum í Kaup-
mannahöfn, þar sem Bussy
á heima. Karen virðist hafa
telrið sérstöku ástfóstri við
Bussy og sú síðarnefnda
toann vel að meta þessa vin-
konu sína af myndlnnl að
dæma.
ÞESSA dagana er heldur betur
verið að dubba upp á hina fornu
borg borganna París. Malraux
menntamálaráðherra hefur yfirum
sjón með starfinu en það er mest
megnis. fólgið í því að hressa við
allar þær opinberu eða hálfopin-
beru byggingar, sem París er svo
auðug að. Og gamansamir menn
segja sem svo að líklega sé þetta
einn liðurinn í þeirri viðleitni de
Gaulle að gera París að höfuð-
borg heimsins.
Nú er einnig verið að lirinda
einum helzta óskadraumi for-
|setans, opinberri gestahöll, í fram
kvæmd. Heill her af iðnaðar- og
listamönnum vinnur að því um
þessar mundir að breyta Grand
Trianon í gestahöll fyrir frönsku
ríkisstjórnina. Hingað til he/fur
rikisstjórnin nefnilega orðið að
láta sér nægja að hýsa gesti sína
í híbýlum franska utanríkisráðu-
neytisins við Quai d'Orsay eða í
hinni tiltölulega ósjálegu höll
Chataeau de Champs, sem er 1 all
mikilli fjarlægð frá París. Með
Grand Trianon verður bráðlega
ráðin bót á þessum húsnæðisvand
ræðum og þá geta franskir fyrir-
menn boðið inn gestum án þess
að bera kinnroða.
Á Grand Trianon má líta sem
nokkurs konar útvörð Versalahall
arinnar. Höllin er reist um 1700
og teiknuð af húsameistaranum J.
H. Mansard. Síðan þá hafa skipzt
á skin og skúrir í sögu þessarar
hallar og er hún mjög sögufræg
Þar hafa búið kóngar og stór-
menni, — þar á meðal sjálfur
Napóleon. — í Grand Trianon
hafa einnig átt sér slað harmsögu
legir atburðir eins og þegar hinn
óhamingjusami marskálkur Baza-
ine í styrjöldinni við Prússa 1870
—1871 var dæmdur þar til dauða
fyrir landráð 10. desember 1873,
— án þess þó að dauðadómurinn
kæmi til framkvæmda. Meir glæst
Ijómi stendur um þann atburð.
í Grand Trianon, þegar hinn 4.
júní 1920, fór fram undirritun frið
arsamninga við Ungverja eftir
heimsstyrjöldina fyrri.
En myrkir dagar áttu eftir að"
renna upp í sögu Grand Trianon.
Á tímum þýzku hersetunnar £
heimsstyrjöldinni síðari var hún
sorglega vanrækt. Þar var enginn
íbúi. Þar var aldrei kveikt upp i
ofni. Og rottur og skriðkvikindt
fylltu hin gömlu herbergi. Fuglar
tístu í hallargarðinum. Og illgrest
teygði sig upp á liallarmúrana.
Fvrir nokkrum árum var svo-
hafizt handa um endurreisn Grand
Trianon og það gert að sögulegu
safni fyrir fólk að skoða. En nú
fyrst — eins og áður getur, —
verður höllinni virkilegt gert aft
ur hátt undir höfði. Þar skulu
gista gestir Frakkaveldis. Og smið'
irnir smíða dag og nótt, málarar
mála og húsa- og liíbýlafræðingar
spekúlera. Sjálfur de Gaulle fylg
ist með framvindu málanna af eín
im ósvikna áhuga.
Nú eru menn að velta því fyrár
sór, hver muni verða fyrstur gestia
fiönsku ríkisstjórnarinnar til að"
gista Grand Trianon. Margir teljn
að de Gaulle hafi hugsað sér, atfr
það verði sjálfur Nikita Krústjoff.