Vísir - 17.12.1972, Blaðsíða 22

22
Vísir. .Mánudagur ls. desember 1972
1* .4
** m
U: -g JL Mmr.
er mest gaman aft fá epli”, hrópa&i einn snáðinn, þegar Vfsimenn spurftu, livað væri skemmti- Itauður litur var ekki rfkjandi i klæðnaði þessara jólasveina, hcldur
legast á Lillu jólunum. blár og hvitur.
##
Mest gaman að fó eplið
##
Litlu jólin í
Fossvogsskóla
Börnin skeinmtu hvert öðru með leikþáttum og söng á Litlu jólum Fossvogsskóla
,,Mér finnst mest
gaman að fá eplið”,
sagði litill og
snaggaralegur snáði
við Visismenn þegar
þeir á laugardag litu
við á Litlu jólum
barnanna i Fossvogs-
skóla. Hvort sem hann
var að segja alveg satt
i það skiptið, þá virtist
hann ekki siður
skemmta sér við söng
góðra gesta, jóla-
sveinanna Hurðaskellis
og Skyrgáms.
Það voru 7, 8 og 9 ára börn,
sem héldu Litlu jól á laugar-
daginn i skólanum, og þegar
Visismenn gengu i eina kennslu-
slol'una þar sem hópur
barna var að setja á sig
jólasveinahúfur úr pappir,
og spurðu hvaða bekkur
þetta væri, horfðu þau undrandi
á okkur og sögðu: „Þetta? Þetta
er bara hópur númer átta.”
Og ekki að furða þó að þau
svöruðu þannig, þvi að i Foss-
vogsskóla er ekki til neitt sem
bekkur, heldur þá einna frekar
hópur.
I einum hóp eru til dæmis ekki
aðeins sjö ára börn heldur sjö,
átta og niu ára börn. Fossvogs-
skólinn er ólikur öðrum skólum
að mörgu leyti. Má þar til
dæmis nefna skemmtilega grein
sem börnunum er kennd, en það
er að matreiða. Yngstu börnin i
skólanum fá að taka þátt i þvi að
elda og steikja fisk og svo fram-
vegis og þau eru látin lesa
uppskriftir. Og það eru þau látin
gera til þess að finna hvaða til-
gangi það þjónar fyrir þau að fá
að læra að lesa.
En nóg um það. Þau þurfa
hvorki að elda, reikna né lesa á
m ■ I ' JJkmS 'm m «•;

T V
1 " * \ w f
h-'-Já
r w * i

Bæöi kennarar og nemendur sungu, svo aö undir tók i veggjum skólans.
Við einn vegg skólans haföi veriö komið upp baðstofu, eins og þær bezt
gcröust hér áður fyrr. t baðstofunni verður kennt að loknu jólahaldi.
Litlu jólunum. Þá skemmta þau
hvert öðru með leikþáttum,
söng og gleðskap og þau ganga i
kringum jólatré og syngja
„Göngum við i kringum” af
hárri raust.
Það var lika ákaflega skraut-
legur hópurinn sem gekk
i kringum stórt jólatréð. 011
höfðu rauðar pappirs-
jólasveinshúfur á höfðinu sem
þau hafa búið til sjálf. Það sýnir
sig fljótt á slikum
skemmtunum, að tizkan nær til
yngstu kynslóðarinnar, litlar
stúlkur þramma um i siðum
kjólum og litlir piltar i útviðum
buxum og vestum. Sumir
hverjir jafnvel i rúskinnsbux-
um.
Út við einn vegg skólans
hefur verið komið upp baðstofu,
sem kennarar og nemendur
hafa hjálpazt að við að búa til.
Innréttingin er eins og bezt
gerðist i sveitabæjum og þarna
koma börnin siðar meir til með
að vera i kennslustundum og
læra meðal annars átthaga-
fræði.
,,Jú. það er alveg ægilega
gaman á Litlu jólunum”, segja
nokkur börn. þegar við röbbum
við þau. „En við höfum nú samt
verið á Litlu jólunum áður. Til
dæmis i fyrra.” En þau hafa það
samt ekki öll, nokkur yngstu
barnanna segjast aldrei hafa
verið á Litlum jólum áður.
— Hvað er skemmtilegast?
„Skemmtilegast? Það er nú
eiginlega að labba i kringum
jólatréð. Jú, svo er nú gaman
þegar jólasveinarnir koma i
heimsókn.”
Og þegar jólasveinarnir fyrr-
nefndu, Skyrgámur og Hurða-
skellir koma loks i heimsókn,
með bláar húfur og i skinn-
vestum með gitarinn sinn,
reynist alveg óþarfi fyrir þá að
segja börnunum að syngja nú
svo að þakið fjúki af húsinu, þvi
að þau taka strax undir af
fullum krafti, svo að undir
tekur i öllu húsinu.
-EA.
Öll börnin höfðu keppzt við að
konia saman jólasveinaluifum úr
pappir siöustu dagana fyrir
skemmtunina, og ekki er annað
að sjá en vel hafi til tekizt.