Vísir - 03.04.1973, Blaðsíða 2

2
Visir. Þriðjudagur 3. apríl 1973.
rfsntsm--
Hver er eftirlætis-
matur yöar?
Finnbogi Guömarsson, forstjóri:
Það er nú fljótsagt. Það er kálfa-
hangikjöt, kartöflur og frönsk
sósa. t eftirrétt vil ég ameriska
blóðköggla flugsúpu. Þetta et ég
á jólunum.
Friðrik Ari Þrastarson, verka-
maður: Það er reyk-ur fiskur,
helzt karfi. A jólunum vil ég helzt
fá steiktan lambahrygg.
lngiberg Sigurbjörnsson, bifvéla-
virki: Það er eiginlega enginn
ákveðinn matur. Mér þykir
hangikjöt gott á jólaborðið. Ég er
litiö fyrir brasaðan mat. Beztur
þykir mér rammislenzkur matur.
Gunnar örn Jónsson, kennari:
Svinakjöt finnst mér bezt, alla-
vega vil ég hafa þaö á jólunum.
Fiskur þykir mér ágætur, en
frekar vil ég samt kjöt.
Ilörður Jónsson, verzlunar-
maður: Góð T-beinsteik með
frönskum kartöflum og tilheyr-
andi finnst mér afbragðsmatur.
Einnig er ég hrifinn af reyktum
ham með sætum kartöflum, en
það er nú ekki til hér á landi. Það
er eiginlega enginn almennilegur
matur til hér.
Sigfrið Ólafsson, bifreiðarstjóri:
Ný svið, það er albezti matur,
sem ég bragða á. Þetta finnst mér
hátiðamatur. Um annan mat er
mér nokkuð sama, nema hvað
mér finnst kjöt heldur betra en
fiskur.
SKUGGALEGT ÚTLIT
í RAFORKUMÁL UNUM
— segir Knútur Otterstedt,
rafveitustjóri á Akureyri
,,Ég held það verði að segjast
eins og það er, að útlitið sé heldur
skuggalegt meö raforkumálin
hérna”, sagöi Knútur Otterstedt,
rafveitustjóri á Akureyri, I viötali
viðVIsi igær.
Eins og skýrt hefur
verið frá, hefur tekizt eins konar
bráðahirgðasamkomulag milli
stjórnar Laxárvirkjunar og Land-
eigendafél. Laxár og Mývatns.
Aðilar hafa ekki enn skrifaö nöfn
sln undir samkomulagið, —
aðeins upphafsstafi, en búizt er
við þvl, að unnt veröi að ganga
endanlega frá samkomulaginu á
næstunni. Þá verður erfiðu
leiðindamáli lokið.
Samkomulagið hefur ekki veriö
gert opinbert ennþá. Það gengur
m.a. út á það, að Laxárvirkjun
hætti við upphaflega áætlaðar
virkjanir, sem að miklu leyti
hefur veriö lokið, en nýti aðeins
6.5 megavatta virkjun i staö
þeirra 38 megavatta, sem mann-
virkin eru gerð fyrir.
Um 500
milljónir króna fara i þessa
virkjun, en aðeins hefði þurft að
verja til virkjunarinnar tæpum
300 milljónum króna, ef alla tíð
hefði veriö reiknað með aðeins 6.5
megavatta virkjun.
Ekki vildi Knútur upplýsa á
þessu stigi, hvernig farið verður
með þessar rúmu 200 umfram-
milljónir. Aður hefur komið fram,
að rafmagnsnotendur á svæði
Laxárvirkjunar munu ekki
greiða þennan umframkostnað
niöur með hærra orkuverði. Þvi
má gera fastlega ráð fyrir þvi, að
rikissjóður muni koma til og
borga brúsann. Eflaust er rikis-
valdið með einhver skilyrði fyrir
slikri lausn. Það þarf til dæmis að
fá Norðlendinga til að samþykkja
það, að lina verði lögð norður yfir
hálendið frá Þjórsárvirkjunum.
,,Það liggur alveg ljóst fyrir, að
hér kemur fljótlega til rafmagns-
skorts, nema sérstakar ráð-
stafanir verði geröar”, segir
Knútur. — ,,A þessu stigi veit ég
ekki, hvaða möguleikar koma
helzt til álita. Ljóst er, að við
komumst vel i gegnum næsta
vetur með þvi að við fáum 6.5
megavött úr nýju virkjuninni i
Laxá.
Til lausnar á rafmagns-
málunum eftir þann tima hefur
verið efst á blaði að leggja linu
norður. Allter þó á huldu um það,
hvað hún mundi kosta, hvernig
hún yrði, hversu langan tima
tæki að undirbúa gerð hennar og
hve langan tima tæki að reisa
hana.
Verður gufuaflið nú til þess að tryggja Norölendingum raforku á næstu árum. Gufuaflsstöðin I Bjarnar-
flagi hefur reynzt vel miðað viö allar aöstæöur.
Passiusálmarnir það eina...
Kári Elisson hringdi:
„Maður getur ekki imyndað
sér, að það séu margir sammála
gömlu konunni, sem hringdi i les-
endaþátt ykkar i VIsi og kvartaði
undan þvi hve útvarpssagan
„Ofvitinn” eftir Þórberg Þórðar-
son sé klúr. — Ég er að minnsta
kosti mikið ósammála henni, þvi
að mér finnst þessi saga ekki
klúrari en gengur og gerist með
sögur — nema ef jafnvel siður
væri.
Og hvaða máli skiptir það,
hvort sagan er lesin strax á eftir
Passiusálmunum?
Manneskja, sem hefur svona
viðkvæmar tilfinningar fyrir
hlutunum, ætti ekki að kveikja á
útvarpstækinu sinu, fyrr en Pass-
iusálmarnir byrja, og slökkva
siðan á þvi strax að lestri þeirra
loknum. — Það hlýtur að vera
eina efnið, sem hún getur hlustað
á án þess að eiga á hættu að verða
misboðið”.
Húsmœður
sameinist!
J.K.Þ. hringdi:
Eitt og eitt í einu —
fyrst mjólk og svo....
Mitt kæra blað, sem ég veiti
mér enn að kaupa, þrátt fyrir alla
dýrtið. Mig langar til að stinga
niður penna og svara þessari
glaðklakkalegu húsfreyju úr
Reykjavik, önnu Snorradóttur,
nokkrum orðum. Hvaða kona er
þetta eiginlega og hvar i flokki
stendur hún? Sú, sem glöð vill enn
frekar sprengja upp verð á bú-
vörum. Hvaða fjárhag og hlunn-
indi hefur hún á bak við sig og
hvað borgar hún i skatta? Við
reykviskar húsmæður, sem
höfum af frekar veikum mætti
verið að mótmæla vaxandi dýrtið
og óeðlilegri hækkun nauðsynja-
vara, hyggjum ekki á uppgjöf.
Við munum stórherða sóknina.
Það er engin tilviljun, að við
byrjum á búvörum, þær snerta
okkur mest. Okkur vantar
sterkari forustu, en hún mun
koma. Við erum engir bjálfar,
okkur er fullkunnugt um hollustu
mjólkurafurða og lambakjöts, en
mælirinn er fullur og buddan tóm.
Að hvatningu önnu munum við
glaðar taka fyrir aðrar vöru-
tegundir sfðar, er búvörur hafa
verið lækkaðar. Dagblaðið
Timinn og Þjóðviljinn hafa
undanfarna daga bent okkur
„sljóum húsmæðrum” réttilega á
gifurlegar og óréttlætanlegar
hækkanirá öðrum vörutegundum
og þjónustu td. fiski, sykri, kaffi
hita og rafmagni o.fl. Það biður
sins tima. Anna Snorradóttir og
sér i lagi Jónas Arnason hafa
óviljandi orðið okkur að ómetan-
legu liði. Rekiö saman okkar
sundurleita hóp og hvatt okkur til
nýrra dáða.
Jónas með taktlausri framk.
sinni i sjálfu okkar Alþingishúsi
ætti ekkert annað skiTið en að við
köstuðum frá okkur pottunum,
fylktum' liði honum til heiðurs,
ýttum á flot einum af okkar
gömlu togurum og gæfum honum
gratis ferð i austurveg, hvar
hann gæti raupað frjálst um land-
helgina og hræðslu sina við hús-
mæður i Reykjavik. Gjarnan
mætti hann taka Svövu litlu með
sér og reyna að koma henni á gott
barnaheimili, helzt i sveit. Niður-
greiðslan að heiman kr. 5000 á
mánuði.
Að endingu, hvernig væri, að
ölgerðin Egill Skallagrimsson
gengi i liö með okkur og lækkaði
verulega verð á maltöli, sem við
myndum þá kaupa i stórum stil
til aö geta hert sóknina. Það er jú
nærandi og styrkjandi sem allir
vita. Upp með gildi islenzku
krónunnar.
Sigriður Jónsdóttir
„Ég þakka Dagrúnu Kristjáns-
dóttur kærlega fyrir sjónvarps-
viðtalið. — Ég spyr og vænti
svars:
Hvar eru nú allar húsmæður og
mæður, sem söfnuöu undir-
skriftum til þess að stöðva útsölu
á brennivini á sinum tima?
Nú er tækifæri til að safna
undirskriftum til að stöðva verð-
bólgu landbúnaðarafurða og
koma þeim lista til réttra aðila.
Og marsérum nú!
Baráttukveðja”.
Númerin eru ó
símakópunni
Baldur Agústsson, forstjóri BA-
auglýsinga, hringdi:
„Einhver lesandi Visis varð til
þess að skrifa um hlifðar-
kápurnar utan um simaskrárnar
og vék hann að þvi, aö siminn
hefur auglýst að þessar kápur
hylji simanúmer lögreglu og
slökkviliös, sem prentuð eru
aftan á simaskrána.
Ég þakka lesandanum vinsam-
leg ummæli um hlifðarkápuna, en
þegar hann segir auðvelt að þrifa
hlifðarkápuna utan af simskránni
til þess aö lesa þessi númer, vil ég
benda á, að það er hreinn óþarfi.
Þessi simanúmer lögreglu og
slökkviliðs (hér i Reykjavik) eru
nefnilega á hlifðarkápunni.
Nefnilega á kápuboðungnum
aftan á simaskránni. Þar eru
reyndar fleiri upplýsingar sem að
haldi geta komið, eins og hvar
eigi að leita slysahjálpar o.s.frv”.