Vísir - 04.06.1973, Qupperneq 6

6
Visir. Mánudagur 4. júni 1973.
VÍSIR
Útgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 32. Simar 11660 86611
Afgreiösla: Hverfisgötu 32. Simi 86611
Ritstjórn: Sföumúla 14. Simi 86611 (7 Ifnur)
Askriftargjald kr. 300 á mánuöi innanlands
I lausasölu kr. 18.00 eintakiö.
Blaöaprent hf.
Negrarnir okkar
„Heimur versnandi fer”, segir margt fullorðið
fólk, þegar það hugsar til æskunnar. Það hristir
höfuðið yfir mótþróa og uppreisnargirni unga
fólksins gagnvart hinum fullorðnu. En þeir, sem
hrista höfuðið, átta sig ekki á samhengi málsins
við framkomu fullorðins fólks gagnvart börnum.
Hvarvetna má á almannafæri sjá fullorðið fólk
sýna börnum ruddaskap. Oft eru börnin hálf-
grátandi út af framkomu fullorðins fólks i verzl-
unum og þjónustustöðum. Myndirnar af frekju,
kaldrana og skömmum eru óendanlega margar:
Barnið fer með sparibaukinn sinn i bankaútibú
til að leggja aurana inn á bókina sina. Þetta er
merkileg og hátiðleg stund i huga barnsins. En
það er gert afturreka og sagt að snáfast til að
koma þegar minna er að gera. í næstu atrennu er
tekið við bauknum og barninu sagt að koma
næsta dag, þegar búið sé að telja úr honum.
Þegar barnið maldar i móinn, er öskrað á það.
Sundstaðir borgarinnar eru sagðir opnir al-
menningi. Barnið fer sólbjartan vordag með
sundföt og nesti til að gera sér glaðan dag i sundi.
Það er gert afturreka. Móðirin tekur upp simann
og spyr, hvort sundlaugin sé lokuð i dag. Sagt er,
að svo sé ekki. Þá spyr hún, hvers vegna barnið
hafi verið gert afturreka. Hún fær langan reiði-
lestur um, að ekki sé hægt að hafa börn i sund-
lauginni, þvi að þau trufli kennslusund. Móðirin
krefst þess, að sundlaugin standi við yfirlýsingan
um, að hún sé opin almenningi og þá jafnt börn-
um, sem fullorðnum. Svarið er, að simanum er
skellt á.
Barnið er sent út i búð til að kaupa kaffipakka.
Það biður og biður við afgreiðsluborðið. Engum
viðskiptavinanna dettur i hug að benda á, að
röðin sé komin að barninu. Þeir ryðjast bara
fram fyrir það. Afgreiðslufólkið læzt ekki sjá
barnið, en afgreiðir hina fullorðnu með mestu
geðprýði. Loksins er yrt á barnið: „Hvað ertu að
flækjastfyrir! Hvað ertu að troða þér fram!
„Tónninn er frekjulegur og augnaráðið kulda-
legt.
Börnin liða fyrir það, að þau eru minni máttar.
Sumt fólk virðist fá útrás i að niðast á börnum,
æpa á þau, tefja fyrir afgreiðslu erinda þeirra og
sýna þeim hvers kyns andlega grimmd. Þetta
fólk þorir ekki að sýna fullorðnum slika fram-
komu og svalar sér á börnunum i staðinn.
Það er stundum kvartað um, að úti i heimi sýni
hvitir menn svörtum mönnum yfirgang, traðki á
rétti þeirra og mismuni þeim i stóru og smáu. Við
höfum ekki aðstöðu til að hneykslast á þessu, þvi
að við höfum alveg jafnstórt svertingjavandamál
hér heima. Hér eru það börnin, sem gegna hlut-
verki svertingjanna. Þau eru réttlaus. Það má
æpa á þau. Það má banna þeim aðgang að
almenningsstöðum. Það má neita þeim um
afgreiðslu.
Þetta eru engar fullyrðingar út i bláinn. Ef
menn hugsa málið af fullkomnum heiðarleika,
minnast þeir áreiðanlega margra slikra atvika.
Menn verða hvað eftir annað vitni að þvi, að börn
eru meðhöndluð eins og sálarlaus kvikindi. Og
það skyldi enginn furða sig á, að þau ör, sem
þetta skilur eftir i barnsálinni, leiði siðar til mót-
þróa og uppreisnargirni.
Við þurfum að skipuleggja herferð i bættri
umgengni við smælingja þjóðlifsins, — börnin.
Illlllllllll
M)
UmsjónGuðmundur
Pétursson
Nicholas Pappas, skipherra
tundurspiilisins Velos, sem ásamt
31 manni af áhöfn Velos gerði
uppreisn um borð og leitaði hælis
sem flóttamaður hjá itölskum
yfirvöldum. Pappas sést (t.v.)
með itölskum lögregluforingja.
Flotinn gerir
Papcedopoulos
Ijótan grikk
„Sterki maður Grikk-
lands,” eins og fjölmiðl-
um er svo gjarnt að
kalla George Papa-
dopoulos, á við vanda-
mál að stríða, en þeirra
er eins að leita i Róm
eins og i Grikklandi.
Klofningur innan hersins, sem
hér áður stóð einhuga saman,
hefur lagt einn þyngsta vandann
á herðar rikisstjórnar Papo
dopoulosar, sem hún hefur
þurft að horfast i augu við.
Höfuðsmaðurinn fyrrverandi
lagöi á byltingarráðin fyrir sex
árum siðan.
Misheppnuð uppreisnartilraun
flotans fyrir rúmri viku, undir
stjórn fyrrverandi flotaforingja
og loks uppreisn 31 manns um
borð i tundurspillinum Velos,
meðan á flotaæfingum NATO
stóð, hafa afsannað þá trú grisku
herforingjastjórnarinnar, að hún
hafi herinn heils hugar a bak við
sig. Flotinn, sem af hefð hefur
alla tið verið konunghollur, er
ei lengur trausts verður, og þær
raddir gerast æ háværari, sem
halda þvi fram, að óánægjan
magnist jafnt og þétt innan flug-
hersins.
Aö baki þessu öllu liggur það
vandamál, hvað skuli við
Konstantin konung gera. Þessi 33
ára þjóðhöfðingi flúði til Rómar,
eftir að hefa gert misheppnaða
tilraun til gagnbyltingar til að
velta herforingjaklikunni úr stóli
i desember 1967.
Dagblöð, sem hliðholl hafa
verið stjórninni i Aþenu, halda
þvi fram, að konungurinn, sem
sjálfviljugur lagðist i útlegð, sé
ofarlega mjög i huga
Papadopoulosar.
Þótt Konstantin hafi ekki —
eftir þvi sem vitað er — á neinn
hátt komið nærri þessum tveim
uppreisnaraðgerðum flotans, þá
hefur hann ekki til þessa þrætt
fyrir þær Og sem eini löglegi
konungur Grikklands (i flestra
augum ennþá) er litið á
Konstantin sem hugsanlegt sam-
einingartákn flestra gagn-
byltingarsinna, sem hugsa til
þess að vekja upp lýðræðið i
Grikklandi.
Það kemur þvi ekki neinum á
óvart, þegar nú virðist helzt sem
Papadopoulos sé að undirbúa að-
gerðir til að leggja konungsveldið
niöur. Hann er sagður yfirvega
mjög alvarlega að lýsa þvi yfir,
að landið sé lýðveldi undir stjórn
forseta — og bera annaðhvort við
neyðarástandi eða vilja
þjóðarinnar.
Erlendir sendimenn i Aþenu
segja, að það sé að verða æ
ljósara, að Papadopoulos verði að
ákveða hið fyrsta framtið
landsins, til að fyrirbyggja meiri
háttar árekstur og ágreining við
herinn. Ef ekki, megi búast við
þvi, að æðsta stjórn landsins
molni niður undir andstæðuþung-
anum.
Kunnugum mönnum þykir sem
atburðir siðustu viku hafi rýrt
mjög álit Papadopoulosar út á
við. Hann er ekki lengur sami
„sterki maður” Grikklands, og
verður nú að sýna snarræði til að
falla ekki fyrir borð.
Papadopoulos er ekki maður,
sem auðveldlega verður stjakað
frá. Fyrr á þessu ári sagði hann,
að Grikkland þyrfti ekki að vænta
neinnar meiri háttar breytingar i
stjórnmálaþróun innan þess á
árinu 1973. Hann einn mundi
ákveða — sagði hann — hvenær
lýðræðisfyrirkomulag yrði tekið
upp aftur.
En sá var bara munurinn á þá,
að höfuðsmaðurinn fyrrverandi
átti ekki við neina andstöðu að
striða innan hersins, þegar hann
mælti þau orð.
Andstaðan gegn þessari ein-
ræðisstjórn er orðin all áberandi.
Millistéttirnar hafa orðið áþreif-
anlega fyrir barðinu á efnahags-
stefnu stjórnarinnar en hún hef
ur leitt til gifurlegrar hækkunar
á öllum lifsnauðsynjum og fram-
færslu, sem hefur svo étið upp
sparifé þeirra. Leigubilstjórar
hafa opinberlega kvartað undan
verðbólgunni, sem nam átta pró-
sent i fyrra. Verksmiðju- og
byggingaverkafólk krefst
hærri launa og bilið milli fátækra
og rikra breikkar enn.
Fyrsta ódulda andstaðan gegn
stjórn Papadopoulosar brauzt
fram i stúdentaóeirðunum i
febrúar. Arekstrar lögreglu og
stúdenta i miðborg Aþenu komu
óorði á stjórnina og vöktu vissar
vonir hjá andstöðunni um, að
þetta gæti orðið byrjunin á
breyttu andrúmslofti i stjórn-
málalifinu.
En stúdentaóeirðirnar
hjöðnuðu niður aftur eftir þvi sem
stjórnin beitti meiri hörku. Eins
og nú er málum komið, hefur
stúdentahreyfingin horfið undir
jörðina, en það er alltaf viss hætta
á að hún kunni að koma upp á
yfirborðið aftur til þess að fylgja
fram kröfum stúdenta um aukið
akademiskt frelsi.
iNokkrir skipshafnarinnar
Grikklandi.
af Velos, sem vildu lýsa óánægju sinni með herforingjastjórnina i