Vísir - 04.03.1974, Blaðsíða 7

L~i»l \ fcfi'
. •» > '. i• «,'n 'm i’/
Vísir. Mánudagur 4. marz 1974.
„Heimilið ekki lengur eingöngu
starfsvettvangur kvenna
„Það hefur nú bara
verið svo/ að það hefur
enginn sérstakur áhugi
verið hjá ungu fólki, sem
hyggurá heimilisstofnun,
að koma á þetta nám-
skeið. Það var nú skorað
á okkur að halda það, en
það hefur verið lítil þátt-
taka", sagði Sigriður
Haraldsdóttir, hjá Kven-
félagasambandi íslands,
þegar við ræddum við
hana, en þann2l. febrúar
sl. hófst á vegum þess
námskeið fyrir fólk, sem
er að stofna heimili.
„Við stofnun hjúskapar
gangast menn undir ævilangan
samning og er skynsamlegt að
kynna sér hvaða skyldur menn
takast á herðar lögum sam-
kvæmt við þá athöfn”, segir
meðal annars i fréttatilkynn-
ingu frá sambandinu.
Þegar hefur verið fjallað um
lagalegu hliðina, og einnig hefur
verið f jallað um fjárhagsáætlun
fyrir heimilisrekstur.
7. marz verður fjallað um bús
áhöld og lin til heimilis, og sagði
Sigriður að sú uppástunga hefði
komið frá karlmanni að fjalla
um búsáhöld. 14. marz verður
svo fjallað um nútima mann-
eldi.
Fólk sem áhuga hefur á að
fræðast um þessi tvö málefni
getur gert það, en námskeiðið
hefst kl. 20,30 á kvöldin. og er
það haldið að Hallveigar-
stöðum. Þátttökugjald i upphafi
var 1000 krónur.
1 fréttatilkynningunni segir
meðal annars: „Þrátt fyrir
vaxandi velmegun hefur fólk oft
fjárhagsáhyggjur og lendir i
greiðsluerfiðleikum vegna
heimilisstofnunar. Þvi verður
fjallað um fjárhag heimilanna á
námskeiðinu og hvernig gera
má fjárhagsáætlun fyrir
heimilisreksturinn”.
„1 nútima þjóðfélagi er mikill
vandi áð velja þau áhöld, sem
nauðsynleg eru til heimilis-
starfa og hráefni til matreiðslu,
þar sem úrval er viða fjöl-
breytt”.
„Matreiðslu verður að stunda
á hverju heimili og það er mikil-
vægt að fæðuval sé skynsam-
legt”.
„Til þess að heimilið verði
ánægjulegt, þarf rekstur þess að
byggjast á hagsýni og
þekkingu. Það er ekki lengur
eingöngu starfsvettvangur
kvenna, þvi konur vinna i
vaxandi mæli utan heimilis, og
þvi er námskeiðið bæði fyrir
konur og karla. Mikilvægt er,
að góð samvinna takist á milli
hjónaefna um heimilisrekstur
og Kvenfélagasamband Islands
efnir til þessa námskeiðs til að
vekja menn til umhugsunar um
nokkur grundvallar atriði, sem
stuðlað geta að þvi”.
Þá má geta þess, að Leið-
beiningastöð húsmæðra er á
vegum sambandsins og Sigriður
sagði okkur að karlmenn leituðu
þangað ekkert siður en kven-
menn
— En finnst þá ekki ein-
hverjum timi til kominn að
breyta um nafn á leiðbeininga-
stöðinni? „Ég held að kven-
fólkið sé bara að láta i ljós
minnimáttarkennd með þessu”,
sagði Sigriður. „Hvers vegna
getur karlmaður ekki heitið
húsmóðir eins og kona heitir al-
þingismaður?”
—EA
- "A að
vera hennar
fyrsta skylda
og mesta
ónœgja."
„Leiðina til
þess að vinna
úti mó ekki
misnota
n
Hennar stoða er ó heimilínu
n
En sjónarmiðið
,#/
í dag þykir okkur
sjálfsagt að konan
vinni úti og sinni ekki
eingöngu húsmóður
störfum.
Af flestum er það viður
kennt að konan eigi jafn mikinn
rétt á þvi að vinna utan heimilis
sins og láta til sin taka, vinna
sér sjálf inn peninga og
þar fram eftir götunum, en fyrir
hálfri öld, eða áriö 1924, var
sjónarmiðið svolitið annað. Og
það jafnvel hjá konunni sjálfri.
Árið 1924 skrifar kvenmaður i
sænska blaðið Húsmóðirin um
stöðu konunnar.og við látum
það til gamdns fylgja með hvað
hún segir þar.
1 sumum tilfellum, segir
greinarhöfundur, aö á heimili
þarsem fjölskyldufaðirinn vinni
fyrir þokkalegum árstekjum
sem vel væri hægt að lifa af.
geri konan það samt sem áður
að vinna örlitið við þjónustu-
störf, sem vinnukona eða annaö.
Peninginn sem konan fær
leggur hún i bankann. og hann
er ætlaður sem heimamundur
fyrir einu dótturina á heimilinu.
Greinarhöfundur er einnig sár
út i þær konur. sem njóta
ánægju og gleði af heimili sinu,
án þess að bera allan hita þess
og þunga lika. Auövitað er það
gott. segir sú sama, að það skuli
vera til sú ieiö að konan geti
farið út fyrir veggi heimilisins
og dregið aðeins til búsins, en
þessa leið má ekki misnota,
segir hún.
..Það verður að vera undan-
tekning og engin regla að hin
gifta kona eyöi þannig kröftum
sinum. Hennar staður er á
heimilinu, það er hennar fyrsta
skylda og ætti aö vera hénnar
mesta ánægja”. —EA