Vísir - 11.09.1974, Blaðsíða 2
2___________
VfelK SP7R
Fæst allt heimilisfólkið við
heimilisstörfin?
Björg Guðmundsdóttir, húsmóðir
og ritari: Já, ég á nú tveggja ára
dóttur, og hún gerir ekki neitt, en
maðurinn minn vinnur við
heimilisstörfin. Að visi held ég þó
að ég geri meira, en ég vinn ekki
fullan vinnudag.
Guðmundur Arnason, skipstjóri:
Það er nú bara húsmóðirin, sem
vinnur heimilisstörfin. Ég stunda
sjó og reyni þannig að afla tekna
til heimilisins, en störfin heima
lenda öll á konunni.
Margrét Meldal, húsmóöir: Við
erum f jögur i heimili og stundum
öll heimilisstörfin. Þetta er ljóm-
andi gott heimili, og ég tel alveg
sjálfsagt að allir hjálpist að við
þiessi störf.
Friðlfn Vaisdóttir, starfar 1
apóteki: Þeir, sem geta það, gera
það. Ég bý að visu ekki heima hjá
fjölskyldunni, en ég kem þangað
mjög oft og reyrii þá að hjálpa
til lika. Annars held ég að núoröið
sé farið að skapast mjög mikið
jafnrétti á þessu sviði.
Steinþór Steinþórsson, ioft-
skeytamaöur: Við erum nú bara
tvö I heimili og hún sér aðallega
um þessi störf. Ég vinn úti, en ég
reyni að vinna heimilisstörfin
Hka, sérstaklega núna, þar sem
konan min er alveg að þvi komin
aö eignast barn. Ég skúra þvi
gólfin og annað slikt. Mér finnst
ekkert frekar að hún eigi að vinna
heimilisstörfin.
Halldór Þórsson, nemi 13 ára: Já.
Við erum fimm heima.en ég held
aö mamma vinni mest af þessum
störfum. Ég fer þó I búðir, systir
min þvær til dæmis upp og pabbi
ryksugar stundum og við gerum
ýmislegt fleira.
# t ■ fj .■f/i <-'t f‘.t! jr’ • f tl'f
Visir. Miövikudagur 11. september 1974.
Nftján hross í óskilum
„Hugsanlega frá Reykvíkingum komin",
segir dýraeftirlitsmaðurinn í Mosfellsdalnum
„Ég er núna með 19
óskilahross hér í
girðingunni hjá
Mosfelli og hef aldrei
áður haft svo mörg”,
segir Aðalsteinn Sig-
urðsson, dýraeftirlits-
maður og skotmaður,
en hann litur eftir
i óskilum og fara sennilega á uppboð.ef eigendurnir vitja þeirra ekki þvf fyrr.
flækingsrollum og
hestum i Mosfellsdaln-
um.
„Tveir eigendur hafa
gefið sig fram og bent á
hesta sina, hina verð ég
að auglýsa, og ef
enginn vill kannast við
þá, verður að bjóða þá
upp”.
Hrepparnir i næsta nágrenni
við Reykjavik, að Reykjavik
sjálfri undanskilinni, leyfa ekki
að hross gangi laus, hvorki i
byggð né á heiðum, og sagði
Aðalsteinn, að vel væri hugsan-
legt, að hross þessi væru frá
Reykvikingum komin.
„Sem betur fer er ekki mikið
um, að hestar verði fyrir bilum,
en þó dóu tvö hross fyrir nokkr-
um dögum, eftir að þau höfðu
lent fyrir bil á Vesturlands-
veginum,” segir Aðalsteinn.
Meðan hrossin hafa nóg gras
að btta, virðast þau ekki sækja
svo mjög i annan gróður, en þó
geta þau valdið ýmsum spjöll-
um, þar sem þau stelast inn.
Meiri spellvirki er kindin,
sem étur flest það, sem grænt
er, og hafa garðyrkjubændur i
Mosfellsdalnum oft orðið fyrir
miklum spjöllum af hennar
völdum.
Fróði Jóhannsson garðyrkju-
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Á varnarliðið að
drepa íslendinga?
Grimmur á -svip kotn her-
maöurinn út úr sj«nvarpí»-
'taekjaskú.r»Mró• í. Visis,
OH
varnarliði
I.oksins íékit varnarUðið á j
Kcfiavilsurfiugv'elli' eitthvað j
áþreifaniegí til þcss afi verja. J
l»að var þu hvoiki tslandné is- |
S.V.Þ. hringdi:
„Ég var að enda við að lesa Visi
á laugardaginn. Þar er frétt á
baksiðunni um það, að vopnaöur
hermaður gæti skúrsins, sem út-
sendingartæki Keflavikursjón-
varpsins séu I.
Hann gætir skúrsins vist af þvi,
að einhverjir reyndu að kveikja i
skúrnum.
Ég fór að velta þvi fyrir mér út
frá þessu, hvort allir geri sér
grein fyrir hversu alvarleg ráö-
stöfun það er, sem yfirmenn á
Keflavikurflugvelli gera.
Það er staðreynd, að islending-
ar fara viða um völlinn, og þvi
skyldi þá ekki langa til aö fara og
skoða sendingaskúrinn? Og ekki
efast ég um, aö það hafi veriö ís-
lendingar, sem reyndu að kveikja
I skúrnum. En ef þeir eiga á
hættu að hitta fyrir alvopnaðan
hermann, sem hefur ákveðnar
fyrirskipanir og vopn til þess að
framkvæma þær, þykir mér
kárna gamaniö.
í fréttinni kom fram, að her-
maðurinn sagði nágrenni skúrs-
ins bannsvæði. En hvað ætli
mundi gerast, ef þarna væru
staddir íslendingar, sem eru
manna þrjózkastir? Ef þeir færu
t.d. að malda I móinn og segja, að
þeir megi standa hvar sem er á
Islenzkri grund. Fyrir utan það
nú, að Islendingar þekkja varla
til hræöslu gagnvart byssum og
öðrum morðtólum.
Þessir atvinnuhermenn eru
þjálfaðir i að skjóta fyrst og
spyrja svo, fyrir utan það, hvaða
læti myndu verða, ef hermaður
svo lítið sem miðaði byssu á Is-
lending.
Til eru a.m.k. tvö dæmi frá þvi
úr dvöl setuliðs hér á landi, að
hermenn hafi skotið saklausa
borgara.
Ef slikt á ekki að koma fyrir
aftur, þykir mér ráðlegast, að um
þennan sjónvarpstækjaskúr verði
hafður óvopnaður vörður. Að hafa
vopnaðan vörð á svæði, sem ts-
lendingar fara um, er móðgun við
þjóðina.”
Drykkjusaga
úr útlandinu
G. sfmaði I gær:
„Þurfa íslendingar alltaf að
haga sér eins og skepnur, þegar
út fyrir landsteinana er komið?
Mér verður nú bara spurn, eftir
að hafa verið með i annars af-
bragðsvel heppnaðri hópferð til
Lundúna til að skoða flugsýn-
inguna i Farnborough. Nú, flug-
vélin okkar átti að fara á til-
teknum tima um kvöldiö, en
tafðist um 2 tima vegna óreglu
og óreiðu á pari, sem þarna var
með. Konan hljóp út úr bílnum á
leiðinni út á flugvöllinn, og
ákveðið var að fara hvergi, fyrr
en kvenmaðurinn væri kominn.
Hún birtist tveim timum siöar I
leigubil, sem kostaöi 15 pund, —
og hvernig hún borgaði hann, er
mér hulin ráðgáta, þvi ekki átti
hún fyrir ökugjaldinu. Einhver
hefur hjálpað upp á sakirnar I
þvi efni.
Nú, og þegar trappan er að
renna frá vélinni, loksins, haldið
þið að ekki sé bankað á flug-
vélarbúkinn með regnhlíf og
þrumuraust kveður við fyrir ut-
an:
„Ég þarf að komast inn.” Enn
einn slöttungsfullur úr hópnum,
sem hafði ráfaö frá inni i flug-
stöövarbyggingunni. Og inn fór
hann. Svona framkoma getur
varla verið eölileg, eða hvað?
Tillitsleysið við hina farþegana,
sem allir höguðu sér vel i öllu
tilliti, er svo mikið, að engu lagi
er likt. Mér finnst, að réttast
væri að skilja svona gripi eftir
ytra og láta þá súpa seyðið af
eigin heimsku. Fólki verður að
skiljast, að það er hægt að of-
bjóða öllu og öllum. Hvað skyldi
hafa kostað flugfélagið aö biða
með vélina i tvo tima? Eða allt
ergelsið hjá farþegunum, sem
spenntir biðu þess að komast
heim á skikkanlegum tlma.”
Sköpun
i upphafi ailt var hér skapað,
og ekki að neinu var hrapað.
Rauðahafið er rautt.
Það dauða er dautt,
en enginn veit ennþá hver drap það.
Ben. Ax.