Vísir - 09.12.1974, Page 10

10
Vlsir. Mánudagur 9. desember 1974.
HVERT ÓHAPPIÐ REKUR ANNAÐ
HJÁ ÍSLENDINGUNUM í TANZANÍU
Adidas innanhúss-
íþróttaskór
*
POSTSENDUAA
Sportval
jj LAUGAVEGI 116 Slmi 14390
Smurbrauðstofan
Njólsgötu 49 — Simi 15105
„Þetta byrjaöi allt á þvi, aö
bilnum okkar var stoliö”, segir
Gunnar Ragnar Gunnarsson I
samtali viö blaöiö, en Gunnar
Ilagnar er nýlega kominn heim
frá Tanzanlu, þar sem foreldrar
hans starfa á vegum Danida,
sem er dönsk stofnun, sem
stuölar aö hjálp viö þróunar-
löndin.
Æfingaaallar
Gunnar Ingvarsson, sem nd starfar I Tanzanlu, viö bflinn, sem
rænt var. A bak víö hann eru varöhundarnir tveir, sem gæta áttu
hússins.
Tesia að aftan,
flatkaka að framan
,,Þar komu ræningjarnir inn á
benslnstöö aö taka bensín, en
neituöu svo aö greiöa fyrir og
óku burt. Lögreglumenn á bil
voru þarna skammt frá og eltu
ræningjana. Þar sem þeir uröu
ekki stöövaöir með venjulegum
ráöum, hóf lögreglan skothrið á
bílinn okkar, og eftir að byssu-
kúlur höfðu hæft hjólbarðana,
misstu ræningjarnir vald á biln-
um og óku á grjótvegg.
Lögreglan varö þó heldur
svifasein að stoppa bil sinn og
komust þvi ræningjarnir undan,
rændu öðrum bil og náöu yfir
landamærin til Kenya”, heldur
Gunnar Ragnar áfram.
„Þeir setja ýmsar reglur
þarna i Tanzaníu og þetta árið
var sem sagt bannað aö flytja
inn bila.nema á vegum ríkisins.
Þvi létu tryggingarfélögin gera
viö alla bila, hversu mikið, sem
þeir voru skemmdir, þar á meö-
al okkar. Bíllinn heföi veriö tal-
inn ónýtur hér, en svo var ekki i
Tanzaniu”.
„Eftir bófahasarinn var bill-
inn eins og tesia aö aftan og flat-
kaka aö framan og tók viögeröin
tvo mánuði. Þegar billinn kom
loks úr viðgerð var hann bæði
haltur og skakkur, eins og búast
mátti við”, bætir Gunnar viö.
„Nú þegar viö vorum billaus
oröin, keyptum viö okkur Hondu
mótorhjól. Ég verö nú að segja
þaö, aö hann faðir minn var
ekkert sérlega leikinn I aö meö-
höndla gripinn, en þetta gekk þó
allt vel fyrst um sinn, eöa þar til
hertrukkurinn ók yfir hann. Það
var fyrir tveim mánuöum.
Hermennirnir eiga það gjarn-
an til að fá sér neöan i þvi og
hafa fiknilyf undir höndum.
Ástandið á hermönnunum, sem
óku á föður minn, var sem sagt
heldur bágt.
Það var stór trukkur, sem ek-
ið haföi á mótorhjóliö og faðir
minn þvi illa slasaður. Her-
mennirnir sáu, aö ekki gátu þeir
skilið hann eftir þarna i blóöi
sinu, gripu um hendur og fætur
og ætluöu að skutla honum upp á
trukkpallinn.
Evrópumaður, sem sá aðfar-
irnar, þótti nóg um og sá til
þess, aö faðir minn væri fluttur
á sjúkrahús ekki langt frá. Þaö
vantaði ekki, að sjúkrahúsiö
væri stórt og nýtizkulegt aö sjá
utanfrá, en inni var allt mjög
sóðalegt.
Lagður i blóðugt rúm
Þegar faðir minn kom á
sjúkrahúsið, var honum útveg-
aö rúm, er kona ein var nýbúin
aö fæða barn i. Þrátt fyrir blóð-
ugan rúmfatnað var honum
dembt þar niður.
Gunnar Ragnar Gunnarsson d vélhjólinu, sem eklð var yflr.
Eftir um sólarhring var hann
sendur heim og varö aö liggja
þar, þrátt fyrir brotinn ökkla,
skurði og marbletti. Hann var
með stööugan höfuöverk og fór
þvi til Kenya skömmu siöar i
rannsókn. Þá kom I ljós, aö
höfuökúpan var einnig illa brák-
uð.
Foreldrar minir fóru svo báö-
ir til Kenya fyrir skömmu, þar
sem þeir eru nú vegna læknis-
rannsóknar. Skömmu eftir aö
þau voru komin til Kenya, fengu
þau tilkynningu heiman frá
Tanzaniu um, að brotizt hefði
verið inn i húsið þeirra og
hreinsað úr þvi eitt og annað
smádót, þótt þar væri kokkur og
tveir varðhundar að gæta húss-
ins”, segir Gunnar Ragnar.
„Þjófnaður þarna er gifur-
lega algengur og þeir, sem ekki
stela,hafa bara ekki tækifæri til
þess. Það þykir sjálfsagt að
taka muni, sem aðrir eiga, ef
tækifæri gefst. Við vorum ekki
þau einu, sem urðum hart fyrir
barðinu á þjófum.
Baldur óskarsson, sem einnig
starfar þarna fyrir Danida var á
leið til höfuðborgarinnar
Dar-Es-Salaam fyrir skömmu
ásamt konu sinni og dóttur, sem
var á leiö til Islands til að fara i
skóla.
Þau stönzuðu örskamma
stund og fóru inn í veitingahús á
leiöinni, og á meðan var 15 þús-
und þarlendum krónum rænt frá
þeim, sem samsvarar um 200
þúsund islenzkum”, segir
Gunnar Ragnar.
Ekkert sftt hár
„Ég heid ég falist ekkert eftir
þvi að fara aftur”, segir Gunnar
Ragnar.
„Það er svo margt, sem er
furöulegt þarna I Tanzaníu eins
og til dæmis ófrelsið. Ég er nú
ekki nema 13 ára og vil þvi
ganga með sitt hár. Ég lét
klippa mig, áður en ég fór, en
það dugði ekki til og eitt sinn var
ég gripinn af unglingalögregl-
unni. Ekki bætti það heldur úr
skák, að ég var I buxum meö út-
viðum skálmum, sem einnig eru
litnar hornauga.
Hegningin fyrir svona afbrot
er að skrúbba og þrifa útimark-
aðinn I borginni, en ég slapp i
þetta sinn fyrir orð tveggja öld-
unga, en öldungar njóta þarna
mikillar virðingar”, segir
Gunnar Ragnar.
„Oft á tiöum eru bréfin til
okkar og frá lika opnuð og þá
merkt með sérstimpli, sem gef-
ur það til kynna. Þá vissi ég
einnig um tvo Svia, sem urðu
fyrir þvi, að samtal þeirra var
tekið upp á segulband. Þetta var
bara spjall eins og þegar tveir
landar hittast, en spólan var
send til höfuðborgarinnar til
þýðingar og þegar kom i ljós, að
þeir voru ekkert yfir sig hrifnir
af landinu, fengu þeir 24 stundir
til að hypja sig”, segir Gunnar
Ragnar að lokum. —JB
Gunnar Ingvarsson starfs-
maður hjá Álafossi og kona
hans héldu utan til Tanzanlu
snemma á þessu ári, en þar
vinnur hann að bókhaldi fyrir
Danida og kennir innfæddum
þau störf.
„Þau keyptu sér fljótlega
franskan Peugeot bil, en hann
fékkst á hagstæðu veröi vegna
vinnunnar”, segir Gunnar
Ragnar, sem er 13 ára og kom-
inn heim til aö setjast á skóla-
bekk.
„Einn góðan veðurdag var
bflnum sem sagt stolið. Foreldr-
ar minir búa I Mwanza á suður-
bakka Victorluvatnsins og það-
an var bilnum ekið ófrjálsri
hendi til Arusha við rætur Kili-
manjaro við landamæri
Kenya”, segir Gunnar Ragnar.
ATVINNA í BOÐI
Okkur vantar laghentan mann til að ann-
ast viðgerðir á raftækjum. Hér er um fjöl-
breytt framtiðarstarf að ræða fyrir réttan
mann. Einungis ábyggilegur og reglu-
samur kemur til greina. Umsóknir merkt-
ar „Reglusamur” sendist auglýsingadeild
Visis sem fyrst.
„Mig fýsir ekki að fara aftur", segir
Gunnar Ragnar Gunnorsson nýkominn þaðan
Fyrst var bílnum
rœnt, síðan ekið
yfir eigandann
og loks hreinsað
úr íbúðinni hans