Vísir - 01.03.1975, Síða 4

4
Vlsir. Laugardagur 1. marz 1975
Þaö var á fimmtudaginn var
að ég brá mér i Sigtún til aö
hlýöa á það er Demant h/f hafði
þar upp á að bjóða.
Ég skellti mér i sparifötin og
kom á staðinn, þar sem fjöl-
menni var fyrir, þ.á m. allur
Verzlunarskölakórinn, en hann
er heldur ekkert smáræði.
Ég fékk mér sæti svona I ró-
legheitum uppi við sviðið og
beið átekta, á meðan alls kyns
rótarar voru að róta i snúrum
Júdasmanna.
Klukkuna vantaði tuttugu
minútur I tiu er Júdasar hófu
leik sinn.
Strax kom i ljós að JÚDAS er
pottþétt hljómsveit, hvert lag
þeirra virðist vel æft, og sér-
staklega er mér í fersku minni
góöur samleikur þeirra Hrólfs
og Finnboga á trommur og
bassa þetta kvöldið.
Þeir félagarnir byrjuðu frem-
ur rólega aö vanda, en um leið
og þeir hófu leik sinn á laginu
,,If I were a Carpenter” tók fólk
að streyma á gólfið, enda lagið
nokkurs konar vörumerki fyrir
þá félaga.
Ekki bætti úr skák að næsta
lag var „Nothing from noth-
ing”, sem Billy Preston hefur
gert svo frægt... Þetta lag taka
þeir með afbrigðum vel og vart
galla að finna á tónlistarflutn-
ingi þeirra á þvi lagi.
Stemmningin eykst, og næst
tekur JÚDAS lagið „MONEY
MONEY” i óbreyttri útsetningu
„Little Richard”. Þetta er stuð-
lag og kippur færist yfir mann-
skapinn. Þarna er sérstaklega
gaman að fylgjast með nýjum
meðlimi grúppunnar, gitarleik-
aranum Clyde Authrey.
Hingað til hefur hann staðið
sem stifastur á sviðinu, með
slifsið hert að hálsi og hné
klemmd saman. Nú fer að fær-
ast lif i þennan skemmtilega
„Við höldum áfram
ef þið klappið
okkur
gitarleikara, og hann samlagast
rytmatiskum hreyfingum ann-
arra meðlima JÚDASAR.
Það er eins og eitthvað
mikið sé á seyði, en þá er lagið
búið og Maggi tilkynnir að nú
muni þeir taka sér pásu á með-
an skemmtiatriði fari fram.
upp"
A meðan beðið er eftir
SETTLERS (en sú bið var
reyndar fulllöng) nota ég tim-
ann til popp-spekilegra hug-
leiðinga.
Það er vist öruggt mál að
JÚDAS er okkar bezta hljóm-
sveit i dag. Félagarnir eru
gæddir vissum „professional-
isma”, sem gerir það að verk-
um, að prógramm þeirra er
þaulhugsað og alltaf uppbyggj-
andi.
Hugsunarháttur þeirra bein-
ist fyrst og fremst að þvi að
skemmta öðrum, sér til
skemmtunar, án þess þó að um
fyrirfram ákveðna útúrdúra eða
stæla sé að ræða. Þetta er gott,
og fólk skemmti sér greinilega
vel þetta kvöld við leik JÚDAS-
AR sem kemur seinna fram i
þessari grein. Stóra spurningin
er, hve vel vegnar JÚDAS, þeg-
ar PELIKANar eru komnir
heim aftur.
Það er vitað mál að PELI-
KAN á sér dygga aðdáendur i
Reykjavik og JÚDAS hefur þeg-
ar eignað sér Suðurnesin. Þetta
verður hörð barátta á milli
þessara tveggja hljómsveita og
gaman að sjá hvað úr verður.
Ekki er nóg með að hljóm-
sveitirnar berjist um dansstað-
ina og fólkið, heldur eru vænt-
anlegar LP-plötur frá báðum á
þessu ári, með frumsömdu efni.
— Nóg um það i bili.
Þetta fer að verða þreytandi
biö, en viti menn, þar kemur
hann Helgi Steingrims á fullu og
tilkynnir að nú megi fólk fara að
klappa fyrir THE SETTLERS,
(klapp-klapp).
Það sem yfirleitt spillir fyrir tónleikum hérlendis er lélegur agi.
Svona lagað á ekki að sjást nema I mesta lagi I fimm minútur, fyrir
nærri fullu húsi áheyrenda.
Flugfreyjur, eldri og yngri
munið 20 ára afmælisfagnaðinn í Vikinga-
sal Hótel Loftleiða fimmtudaginn 6. marz
kl. 10.00. Miðasala og borðapantanir að
Hagamel 4 mánudagog þriðjudag frá kl.
1-5. Simi 26850.
Frá vinstri — aö ofan —
Helena — Ingimar — Grimur. Niöri — Sævar, Þorleifur — Finnur.
Ingimar með nýja menn
Þaö er ekki of oft sem
Ingimar Eydal og hljómsveit
hans bregöa sér út fyrir dyr
„Sjallans” en stundum kemur
þaö þó fyrir.
En það er þó ekki til þess að
gleðja ballþyrsta Reykvikinga,
ó nei, hann stoppar hér yfirleitt
aðeins i hálfan dag, og svo er
hann kominn til útlanda.
Ég minnist þess að hafa heyrt
i hljómsveit I.E. tvisvar, i
annað skiptiö á Mallorca nú i
sumar, og nú siöast I Luxem-
Auglýsing um
skoðun ökurita
Með tilvisun til fyrri auglýsingar ráðuneytisins um skoðun
ökurita i stýrishúsi I dlsilbifreiðum yfir 5 tonn að eigin
þyngd hefur ráðuneytið hlutast til um að skoðunarmenn
verði staddir á eftirtöldum stöðum og tima dagana 3-7
mars n.k. til hagræðis fyrir viðkomandi bifreiðastjóra.
Keflavik v/Bifreiðaeftirlit mánud. 3. mars kl. 10-17
Grindavik v/Festi mánud. 3. mars kl. 18-20
Þorlákshöfn v/Kaupfélagið þriðjud. 4. mars kl. 10-15
Hveragerði v/Hótel Hveragerði þriðjud. 4. mars kl. 16-18
Stokkseyri miðvikud. 5. mars kl. 10-12
Selfoss v/Bifreiðaeftirlit miðvikud. 5. mars kl. 13-20
Hvolsvöllur v/Kaupfélagið fimmtud. 6. mars kl. 10-15
Hella v/Kaupfélagið fimmtud. 6. mars kl. 16-18
Akranes v/Vörubilastöðina föstud. 7. mars kl. 13-16
Skoðunarmaður verður ekki sendur aftur á framan-
greinda staði. Komi umráðamenn viðkomandi bifreiða þvi
ekki við að láta skoða ökuritana á hinum auglýstu tímum
verða þeir að koma með bifreiðina eða senda ökuritann til
V.D.O. verkstæðisins Suðurlandsbraut 16 Reykjavik fyrir
1. april n.k.
Fjármálaráðuneytið,
28. febrúar 1975
bourg þar sem hann spilaði fyrir
dansi á þorrablóti landans i
Lux.
Já, það er dálltiö hart að
þurfa að fara til útlanda til að
hlýða á Ingimar, en ætli maður
verði bara ekki að bregða sér i
„Sjallann” bráðlega, svona að
gamni!
Nóg um það, Ingimar spilaði á
Holiday Inn hótelinu i Luxem-
borg hérna um daginn og stóð
fyrir sinu að vanda, innan um
hrútspunga, svið og annað
rennandi er sjálfsagt einnig
tilheyrir þorrablóti landans.
Lagaval Ingimars er ferskt
að vanda, m.a. heyrði ég hljóm-
sveitina taka lag Billy Swans „I
can help” með ágætis árangri,
og það sannar þó að hann fylgist
vel með timanum, sem synd
væri að segja um eina svipaöa
hljómsveit okkar Reykvikinga.
A þessari kvöldstund munaði
minnstu að Vilhjálmur
Vilhjálmsson söngvari (nú flug-
maður hjá Luxair og búsettur i
Lux.) syngi með sinum gamla
félaga, en þorramaturinn gerði
það ómögulegt á siðustu
stundu, þvi miður.
Þeir Bjarki og Arni eru nú
hættir hjá Ingimar, og mun
Bjarki hafa i hyggju að stofna
sina eigin hljómsveit en Arni
hefur lagt kjuðana á hilluna
fyrir fullt og allt, að öllum
likindum.
En Ingimar var ekki lengi
að ná sér I nýja menn, enda
vart langt að leita (hæg heima-
tökin).
Þeir Þorleifur Jóhannsson
(trommur) og Sævar Bene-
diktsson (bassi) hafa nú gengið i
grúppuna, og varla teljast þeir
til nýliða i bransanum.
Mörgum eru eflaust i fersku
minni tónleikar þeir er KINKS
héldu hér um árið og BRAVÓ er
þar kom fram i pásu.
Þetta voru bara pottormar i
þá daga, en vöktu heljarathygli
fyrir hæfni og framkomu sina.
BRAVÓ leystist svo upp,
seinna varð úr LJÓSBRÁ, og
þar hafa þeir Þorleifur og
Sævar spilaö saman i nokkur
ár, og nú eru þeir sum sé komnir
til „greifans”, og Ljósbrá þá
einnig leyst upp.
Það er þvi vart að ástæðu-
lausu að hann Ingimar brosir
svona lika sætt til okkar á
þessari mynd.