Vísir - 07.05.1975, Blaðsíða 2

2
Vlsir. Miðvikudagur 7. mai 1975.
rimsm:
Hvaða dýr vildir þú helzt eiga?
Friðjón Rafnsson, 6 ára. Ég
mundi helzt af öllu vilja eiga
höggorm. Af hverju? Ég held
bara að það sé svo gaman að eiga
einn svoleiðis. Annars á ég dýr
núna, — köft.
Óskar Sandholt, 9 ára.Hund, mér
finnst þeir svo sætir. Ég átti einu
sinni hund, og nú langar mig 1
annan.
Ólafur Jóhannsson, 10 ára. Mig
langar mest i hund, en ég veit nú
ekki hvort ég fæ einn. Núna á ég
fiska, ég á soldið marga.
Georg Kristjánsson, lOára.Mig
langar I hund, og svo vildi ég eiga
hest. Annars á ég fugl núna, og ég
vil eiga hann áfram. Það er páfa-
gaukur sem heitir Sponni.
Asta Kolbrún Vilbergsdóttir, 9
ára. Hest. Ég á hest en mig
langar i annan. Svo mundi ég
alveg vilja eiga kýr og mig langar
lika að eiga hvolp.
Lilja Thcódórsdóttir, 10 ára.Mig
langar að eignast kisu. Ég á ekk-
ert dýr, en ég átti einu sinni kisu.
Ég man samt ekki hvað hún hét.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Dýrt barnagaman
Viggó Oddsson skrifar frá Jó-
hannesarborg:
„Fáar þjóðir eru eins ákafar i
verndun fornrar menningar og
siða og Islendingar. Fornar sög-
ur, munnmælasögur, visur og
ævintýri verða álika he-ilög eða
óhagganlegar staðreyndir og.hjá
þeim sem trúa öllu sem stendur i
bibliunni, sem er fyrst og fremst
saga af frumstæðum flökkuþjóð-
um og viðureign þeirra við loft-
sýnir, eins og i sumum fornsögum
okkar. Var t.d. lýst hvernig
Gyðingaguðinn hafði útrýmt heil-
um óvinaher sem sat um
Gyðingaþorp nokkurt. Fornfræð-
ingar fundu út að óvinir Gyðinga
hefðu tjaldað við mýrafláka og
moskitóflugui: sem báru malariu,
hefðu tortimt hernum. Þar eð
malaria, kólera og aðrar pestir
höfðu ekki verið fundnar upp þeg-
ar biblian var skrifuð, var það
kraftaverk i augum villimann-
anna, hvernig þeir björguðust án
blóðsúthellinga. Gyðingaguðinn
var máttugur.
Grámann i Garðshorni
íslenzku ævintýrin eru litið
betri en Gyðingasögurnar. Eitt
dýrasta barnagaman á íslandi er
vafalaust Grámann i Garðshorni,
en þar er mikið talað um þúsund
kýr eins og hverja aðra fjarstæðu
I landbúnaði, enda það fáránleg-
astasem höfundi ævintýrisins gat
til hugar komið. Þessi (biblia)
bábilja hefur orðið svo rótgróin
hjá Islendingum; að tala eða
skrifa um landbúnað frá hag-
fræöilegu og þjóðhagslegu
siónarmiði er eins og að skvetta
vatni á gæs. Styrki, ekki rök.
Einna bezt kemur þetta i ljós, er
mikils metinn maður i land-
búnaðarmálum spyr hvernig ég
muni geta ráðið við þúsund kýr
eða/og 10 þúsund kindur,
(tvilembdar á sauðburði) er ég
gagnrýndi hokurbúskap og
styrkjakerfið á Islandi f Visi ný-
lega og öðrum blöðum i meira en
áratug.
Vegur til Akureyrar ár-
lega
Samkvæmt tölum úr fjárlögum
1965, benti ég á, að leggja mætti
um 7 Keflavikurvegi eða næstum
þvi til Akureyrar, árlega fyrir
bændastyrkina, en þó væru afurð-
ir þeirra 2-10falt dýrari en
styrkjalausar vörur kollega
þeirra erlendis. Þetta mátti ekki
koma i islenzkum dagblöðum en
Timinn birti greinina „óvart”
sem skammargrein um mig og
fór jafnvel með atriðin rétt. Það
er alvarlegt mál að seilast eftir
helmingi af tekjum almennings
ár eftir ár og telja það sjálfsagð-
an hiut. Er enginn endir á þessu
styrkjakerfi skipulagður I
framtiöinni?
Dýr lúxus
Er ekki nóg þarfara við pening-
ana að gera en að sóa þeim I kaup
á lúxusvörum eins og afurðum
sem hægt er að fá erlendis fyrir
állka verð og hænsnakorn eitt
kostar landsmenn? Þótt hægt sé
að rækta banana og korn á Islandi
er þetta samt af einhverjum
óskiljanlegum ástæðum flutt inn
fyrir brot af því verði sem það
kostar i innlendri framleiðslu.
Almenningshlutafélög Holdanaut
gert viða um heim, m.a. i
S.Afrfku, þar sem landbúnaður er
stórgróðaatvinnugrein i erfiðu
landi, þar sem ekki rignir viða i
hálft ár, eða allt er á kafi og fé
fennir.
Ekki veit ég til að eftirfarandi
grein um stórbúskap, og hluta-
félög almennings, eins og Eykon
lagði til hafi birzt i Moggatetri.
Grein sem ekki mátti
birta
Blað eitt i S.Aíriku segir frá
heimsókn á búgarð sem er al-
menningshlutafélag, ágóðinn var
um 7.5% eftir skatta. Leitað var
til kauphallarinnar til að fá nægi-
legt rekstrarfé. Búskapurinn
byrjaöi hægt fyrir um 40 árum en
jókst upp I 9000 nautgripi i dag
(fyrir 4-5 árum). Til viðbótar eru
ræktaðir um 3500 hektarar af
mais, aðrir 900 hektarar i
FOÐUR og 450 I kartöflugarða.
Fyrir nokkru voru.' þeir stærstu
kartöfluframleiðendur i landinu,
með 1.5milljón poka á ári, en fjöl-
breyttari framleiðsla er öruggari.
Þeir höfðu þá um 100 ferkiló-
teljandi og engir i sumum grein-
um framleiðslunnar. Tekjurnar
eftir opinber gjöld eru um 50 mill-
jón kr. (1970 gengi) á versta
þurrkaári I 30 ár.
Hokurbúin
Yfirbóndinn segir orðrétt:
„Þegar þú ert með litið býli er
ákaflega erfitt að framfleyta
fleiri en þar búa eða vinna. Með
öðrum orðum, þótt þess konar
býli geti mettað fáeina maga, er
framlag þeirra til heildarinnar,
þjóðarinnar og efnahagsins svo
óverulegt, að þess konar býli eru
fremur hindrun en aflvaki i efna-
hagsþróuninni. Með tilliti til
þessa eru stórbú svarið við fólks-
fjölguninni. En þetta þarf mikið
fé, meira en flestir bændur geta
náð i, þvi eru almenningshluta-
félög það sem gæti bætt úr.”
Kosningahræðslan
Þessa hræðilegu grein sem ég
skrifaði og sendi Eykoni hefi ég
ekki séð á prenti enn, nema I til-
teknum vikuritum til þessa.
Grámann 1 Garðshorni er sá
metra undir ræktun. Auk þess er
nýjasta starfsemi kolanáma sem
gefur af sér 21000 tonn á mánuði.
Um 1000 manns vinna á búgarðin-
um sem hefur eigin verzlanir,
verkstæði og þess háttar. (Stefán
Aðalsteinsson hélt vist að ég ætti
að gera allteinsamallá islenzkan
máta)
Ég hefi lagt til að komið verði
upp þúsund kúa búum á svæðum
er bezt henta til ræktunar og að
og fráflutninga. Smábýlum skuli
fækkað en stórbú verði undirstað-
an sem allt miðast við. Smábúum
verður aldrei útrýmt, en þau
mega ekki vera undirstaðan I svo
mikilvægri atvinnugrein. Eykon
hjá Mogganum hélt lengi uppi
eins manns áróðri fyrir al-
menningshlutafélögum. Þetta er
Það eru aðallega holdanaut á
þessum búgarði, en um 1000
mjólkurkýr eru þar samt sem
mjólka um 6000 litra á dag. Um
6000 tonn af heyi þarf á ári auk
um 10000 tn. af öðrum fóðurvör-
um. Þeir einbeita sér að fram-
leiðslu á ungnautakjöti, ólikt
kálfakjöti, sem fæst af kálfum 21
dags gömlum. Er ungnautakjötið
af 14 mánaða nautgripum hér
suöurfrá. Rikisstyrkir eru ekki
draugur sem Mogginn og Timinn
óttast mest, STÓRBÚSKAP Istað
hokurbúa og þess konar niður-
drepandi hugsunarháttar. A
meðan kosningamisrétti rikir
milli þéttbýlis- og dreifbýlisfólks
verða efnahags- og landbúnaðar-
málin ekki leyst. Austfirðingar
hafa ferfaldan kosningarétt á við
Reykvikinga og ég hefi alls eng-
an, af þvi ég er ekki á skattskrá.
Ég legg til að þingmönnum
verði stokkað upp á nýtt og svipað
kerfi og I S.Afriku tekið upp, kosið
á 5 ára fresti til þings og borgar-
stjórnar samtimis. Breytilegur
þingmannafjöldi t.d. 2000
kjósendur á þingmann, um 50
þingmenn um sinn, fjölgi yfir 3000
I einu kjördæmi, verði þvi skipt
og viðbótarþingmaður kjörinn.
Þannig mundi Breiðholt, Hliðar
og Garðahreppur hafa eigin þing-
mann.”
//
Hin
sagan
er
W
a
þá
leið...
//
Edgar örn og Ian Joe skrifa
„Eins og komið hefur fram i
fjölmiðlum undanfarnar vikur,
hefur huldumaður sézt viða á
Austurlandi, þar á meðal hér I
grennd við Eiða, Loðmundar-
firði, Hjaltastaðaþinghá,
llornafirði og Djúpavogi. I
framhaldi af þvi langar okkur
til að koma fram gagnrýni á fólk
hér austanlands sem dundar sér
við það i skammdeginu að
semja mergjaðar sögur af
ókunnum huldumanni sem á
að hafa sézt hér fyrir austan og
hegðað sér allósæmilega i
grennd við mannabústaði og
komum við hér með sögur, sem
spunnust hér upp á staðnum,
sem dæmi. Sú fyrri er á þá leið
að tveir nemendur fóru á snjó-
sleða út að eyðibýlinu Gröf sem
er skammt frá Eiðum og er þeir
komu til baka sögðust þeir hafa
séð blóðug spor i snjónum eftir
mannveru. Frétt þessi fauk um
eins og eldur I bensintanki um
nágrennið. Saga þessi barst íil
eyma lögreglustjórans á Egils
stöðum, sem brá skjótt við og
hringdi i annan nemandann og
ávitaði hann harðlega fyrir að
bera út slikar gróusögur sem
hefðu ekki við rök að styðjast.
Hin sagan er á þá leið að þrjár
ungmeyjar hér á Eiðaskóla hafi
séö huldumann þennan og hann
hafði hegðaðsér alleinkennilega
úti á Eiðavatni. Frétt þessi
barst með hraða ljóssins til fjöl-
miðlanna og gátu ungmeyjar
þessar vart mætt i tima vegna
viðtala við fréttamenn. En siðar
kom i ljós að þessi undarlega
mannvera hafði verið áhuga-
samur skiðamaður I framhalds-
deild, sem hafði verið að æfa sig
fyrir vormót U.I.A. 1 framhaldi
af þessu um þá sögu sem
spannst upp er skipverjar á
tappatogara einum sáu ljós I
Loðmundarfirði. Þótti þeim
þetta afar undarlegt þvi þeir
vissu að ekki var búið þar og til-
kynntu sýslumanni N-Múla-
sýslu þetta hið bráðasta.
Sýslumaður brá skjótt við og
fékk menn til liðs við sig til að
kanna staðhætti þar og töldu
þeir siðar I viðtali við frétta-
menn að þarna hefðu verið spor
og önnur verksummerki eftir
mannveru sem hefði haft aðset-
ur sitt þar en okkur er nær að
halda að spor þessi hafi verið
eftir hreindýr, sem átt hafi leið
þar um fyrir skömmu, og hafi
sporin afmyndazt i sólarhitan-
um.
En hugsazt gæti þó, að spor
þessi séu eftir rússneskan
njósnara, sem hafi verið settur
á land þarna. En þetta eru þó
aðeins getgátur.”