Vísir - 07.05.1975, Síða 3

Vlsir. Miftvikudagur 7. maf 1975.
2
„Þessi er frá Héraösvötnum og
þaö sér I Drangey,” segir Gunnar
og sýnir eina af myndunum, sem
er á sýningu hans á Mokka.
—Ljósm: Bragi.
Notor gull í
vínnutímanum.
— Um sextugt, en viðhalda ennþó
vinskapnum við jafnaldra sína í
Fœreyjum síðan í skólaferðalagi
„Viö erum aö búa okkur undir
aö taka á móti tólf Færeyingum,
sem viö kynntumst fyrir 40 ár-
um, þegar viö fórum 25 skóla-
krakkar saman til Færeyja,”
sagöi Guömundur Guömundar-
son, framkvæmdastjóri
Lindu-umboösins f Reykjavfk, I
stuttu viötali viö Visi i morgun.
„Þetta upphófst alltsaman
meö bréfaskriftum á milli okk-
ar, nemenda 12 ára bekkjar
Austurbæjarskólans áriö 1932 og
jafnaldra okkar I barnaskólan-
um i Þórshöfn,” útskýröi Guö-
mundur. „Ariö eftir fórum viö
svo i skólaferðalag til Færeyja.
Fyrsta skólaferðalagiö, sem
héöan var fariö út fyrir land-
steinana.”
„Færeysku krakkarnir tóku
vel á móti okkur og bjuggum við
á heimilum þeirra i góöu yfir-
læti. Arið eftir komu Færeying-
arnir svo i heimsókn til okkar,”
sagöi Guömundur.
„Þaö tókst mikil og góö vin-
átta á milli okkar, sem hefur
veriö viöhaldiö meö bréfaskrift-
um og heimsóknum einstakra
úr hópnum,” hélt hann áfram.
„Þaö var svo I fyrra, aö viö Is-
lendingarnir tókum okkur sam-
an og fórum til Færeyja, til aö
heimsækja þessa gömlu vini
okkar. Þeir tóku mjög vel á móti
okkur og hýstu okkur á heimil-
um sinum og fóru með okkur á
þá sömu staöi og viö höföum
skoöað 40árum áöur með þeim.
Viö fórum tólf saman, skóla-
félagarnir gömlu úr Austurbæj-
arskólanum, og núna eru Fær-
eyingarnir sem sé aö endur-
gjalda okkur heimsóknina,”
sagöi Guömundur loks. „Þeir
koma hingaö á uppstigningar-
dag og veröa hér framyfir helgi.
Þeir munu búa á heimilum okk-
ar og fara með okkur i stuttar
feröir út úr bænum.”
Þess má til gamans geta, aö
Sigurö Simonsen, annar Færey-
inganna, sem hér voru fyrir
skemmstu aö semja um viöskipti
færeysku ferjunnar viö Island,
er úr þessum vinahópi.
—ÞJM
Axarfjarðarmiðum
Sjö bátar hafa fengið heimild til
rækjuveiöa f Axarfiröi út þennan
mánuö. Leyfin taka gildi þegar i
staö, en vinnsiuieyfum hefur ekki
verið úthiutaö og ekki fullséð, aö
neins staðar á þessum slóöum sé
tilbúin aöstaða til aö taka á móti
rækjunni, og getur það haft áhrif
á, hvenær verður byrjað að veiöa.
Þessir sjö bátar eru af fjórum
stöðum, einum við Axarfjörö,
Kópaskeri, 1 bátur, og þremur við
Eyjafjörð, Ólafsfirði 2 bátar, Ar-
skógsströnd 3 og 1 frá Dalvik.
Hafrannsóknastofnunin lagði til,
aö leyfi yrðu veitt allt að 10 bát-
um, svo hugsanlega fá þrir enn
leyfi til rækjuveiða á Axarfiröi.
Samtimis leyfinu á Axarfiröi
hefur aftur verið leyft að veiða
rækju á Grimseyjarmiðum, en
bæði þessi leyfi eru með venju-
legum fyrirvara um afturköllun
leyfa, ef þörf krefur. A Grimseyj-
armið sækja Siglfirðingar og eitt-
hvað af Húnaflóabátum.
Fiskifræðingar eru ekki vissir
um, hve lengi rækjan muni hald-
ast á Axarfjarðarmiðum, en nóg
er af henni eins og er. Hún er sögð
góð og skelföst, en meðan rækju-
veiöi til dæmis á Húnaflóa var
ekki bundin kvóta, þýddi ekki að
veiða hana þar, þegar komiö
varþettafram á áriö, þvi hún var
þá farin að losna i skelinni og ekki
nógu góð.
Nyröra velta menn þvi nú fyrir
sér, hversu mikill akkur sé i raun
og veru af rækjuveiðunum, þar
sem rækjan er ekki i háu verði,
selst illa og geymist illa. —SHH
„Byrjaði alltsaman með
skólaferðalagi 1932!"
Hópur hermanna I Reykjavfkur-
flokki
Hátíðahöld
hersins
á íslandi
„Jón Kristófer, kadett I hernum
/ I kvöld verður samkoma háð /
og lautlnant Valgerður vitnar /
um veginn og Drottins náö,” var
einu sinni kveðið.
Nú er það meira en eitt tiltekið
kvöld, þvi á morgun, uppstigning-
ardag, hefjast fjögurra daga há-
tlðahöld eina islenzka hersins,
Hjálpræðishersins, til minningar
um 80 ára starfsemi hans hér.
Aöalstöðvarnar i Noregi hafa sent
hingað fulltrúa sinn, sem verður
stjórnandi hátiöahaldanna,
majór Guðfinna Jóhannesdóttir,
sem fædd er og uppalin i Hafnar-
firöi.
Þá koma 24 gestir frá Færeyj-
um, en aðrir gestir verða að
mestu innlendir.
Hátiðin hefst með fagnaðar-
samkomu i sal Hersins, en á
föstudag er samkvæmi fyrir her-
menn og heimilasambandssyst-
ur. A laugardaginn ná hátiða-
höldin hámarki með aðal-hátiðar-
samkomu, sem haldin verður I
Dómkirkjunni kl. 20.30. Þar verða
forsetahjónin viðstödd og biskup
Islands flytur ávarp, ásamt borg-
arstjóra og dómprófasti. Á
sunnudeginum eru tvær samkom-
ur, en á mánudag verður heimila-
sambandsmót, sem lýkur. með
almennri samkomu um kvöldið.
—SHH
Fengu leyfi til rœkjuveiða
ó Grímseyjar- og
Enginn endir sést á verkfallinu
„HVAÐ ER TAP, ÞEGAR REKIÐ ER MEÐ TAPI?/#
stúdentadragtir
IHi og pappír
í frítímum
Gunnar Hjaltason gullsmiöur I
Hafnarfirði notar fleira en gull til
listsköpunar, hann notar liti og
pappir af jafn miklum áhuga.
Gunnar er nú búinn að setja upp
sýningu í Mokka við Skólavörðu-
stig, en þar hefur hann sýnt einu
sinni áður.
Fyrsta einkasýning Gunnars
var i Hafnarfirði. Það var árið
1964, en siöan hefur hann sett upp
tiu sýningar, flestar i Hafnarfiröi.
Auk þess hefur hann tekið þátt i
samsýningum Myndlistarfélags-
ins og samsýningu hafnfirzkra
málara.
Hóf Gunnar nám við teikniskóla
þeirra Björns Björnssonar og
Marteins Guðmundssonar árið
1933 og var við nám hjá þeim i
nokkur ár. Einnig hefur hann tek-
ið þátt i nokkrum námskeiðum á
vegum Handiða- og myndlista-
skólans i teiknun og grafik.
A sýningu Gunnars á Mokka er
31 mynd. Eru það myndir unnar
með pastel, vatnslitum og acryl.
—ÞJM
Verið er að athuga ýmsar leiðir
til að leysa togaraverkfallið, en
enginn endir sést á þvi. Yfirmenn
hafa ekki svarað hugmyndum,
sem eru I athugun hjá togaraeig-
endum og undirmönnum um
fækkun I áhöfn.
„Ég get ekki sagt, að neitt hafi
gengið á siðustu fundum, en verk-
föll eru þess eðlis, að staðan getur
breytzt á skömmum tima,” sagði
einn samningamanna i gær. I
@irt> oaf iiihii Uífjast
Í85D ftjrir ass
ísláritm er bjci
jsigf
reyndinni er erfitt að segja,
hverju útgerðin tapar á verkfall-
inu. „Hvað er tap, þegar rekið er
með bullandi tapi?” svaraði út-
gerðarmaður einn spurningu um
þetta. Hann sagði, að auðvitað
væri hreint tapfyrir það fólk.-sem
hefði misst vinnu vegna verk-
fallsins, en enginn gæti sagt, hver
aflabrögð hefðu orðið og svo
framvegis, ef togararnir hefðu
haldið áfram veiðum. Þá yrði að
sjálfsögðu að leggja út fyrir ýms-
um kostnaði, þótt skipin væru
bundin. Dæmið um, hvað tapast,
er næsta óútreiknanlegt, sagði út-
gerðarmaðurinn.
—HH