Tíminn - 14.09.1966, Blaðsíða 9
MIÐVIKUDAGUR 14. september 1966
TÍMINN
Blaðið hitti að máli fyrir nokkr-
um dögum hinn nýkjörna prest í
Vallfanesi, séra Ágúst Sigurðsson
frá Möðruvöllum, en um prests-
kosningu hans til Möðruvalla fyr-
ir nokkru hafa orðið töluverð blaða
skrif. Séra Ágúst er kornungur
maður og áhugasamur um prests-
þjónustustörf. Hann hlaut lög-
mæta kosningu til Möðruvalla.
ICona Ágústs er GuSrún Lára Ás-
geirsdóttir og er kunnug eystra
þar sem hún hefur t.d. verið skóla-
stjóri húsmæðraskólans á Hallorms
stað eitt ár.
— Hvenær laukst þú guðfræði-
prófi, séra Ágúst?
— í júní 1965 og tók þá prófið
allt i einu lagi en ekki áföngum.
— Er það algengt?
— Ég veit ekki um aðra.
—Fórstu þá beint til prests-
starfa?
— Já, ég fékk þá vígslu í Hóla-
dómkirkju af föður mínum þegar
um sumarið, en þar hafa víst að
eins þrír prestar verið vígðir síð*
an stóllinn var lagður niður um
1800. Síðan gerðist ég aðstoðar-
prestur föður míns á Möðruvöll-
um, og þar hafði ég stundað predilc
unarstörf áður í þrjú sumur. Eg
var síðan settur prestur þar í vetur.
— Hvernig féllu þér prestsstörf-
in?
— Mjög vel allt frá því fyrsta.
Fólk tók mér mjög vel, og mér
þótti gott að þjóna á Möðruvöll-
um. Eg vonaði því hið bezta um
samstarf mitt og safnaðarins og
hafði varla ástæðu til annars, enda
voru það að miklu leyti utanað-
komandi öfl, sem spilltu því sam-
starfi að nokkru, er til prestskosn-
arinnar kom. Mér er engin laun-
ung á því, að mér er mjög óljúft
að hverfa þaðan, þar sem rætur
mínar voru og foreldrar mínir
hafa lifað og starfað á hinu gamla
og góða setri í 38 ár. En ég ræði
ekki nú þau atvik, sem ollu því, að
ég hverf þaðan. En ég vil gjarnan
nota tækifærið til þess að færa öllu
því góða fólki, sem ég átti sam
starf við í Möðruvallaprestakal’i
innilegar þakkir fyrir vináttu og
stuðning.
— Þú náðir lögmætri kosningu
til Vallaness?
— Já, og ég þarf varla að lýsa
því hve þakklátur ég er fólkinu
þar fyrir það traust, sem það
sýndi mér eins og á stóð. Ég get
ekki annað sagt en það tæki mér
afburða vel og einnig nágranna-
prestar þar. Ég hygg því gott til
preststarfsins fyrir austan.
— Nú er töluvert rætt um breyt
ingar á messugjörð og tilraunir
í þá átt. Hvert er álit þitt á því,
séra Ágúst?
— Ég vil aðéins segja það hrein
skilnislega, að ég hef hina megn-
ustu andúð á því hörmulega grall-
aragauli, sem verið er að auka í
messugjörðina. Með því er að mín
um dómi verið að stíga spor aftur
í aldir, sækjast eftir því, sem löngu
er úrelt, í stað þess að horfa fram
og lyfta messunni, eins og séra
Bjarni Þorsteinsson gerði til dæm-
is með sinni messu, en ákefðin
hjá vissum aðilum við að koma
þessu á er ótrúleg, eins og m.a.
sést á því, að nú er nýbúið að
skipa sem dósent við guðfræði-
deildina (án þess að staðan væri
auglýst) mann, sem e kki hefur
numið guðfræði, en er ötull boð-
beri Grallara-lægingarinnar. Hefði
fremur verið þörf á að setja dó-
sent í Nýja-testamentisfræðum við
deildina, því að enginn kennara-
stóll er þar í þeirri grein og er
það fráleitt.
Ég tel hið svonefnda Sigfúsar-
tón, sem notað hefur verið í mess-
unni mjög gott, og einnig hátíða-
tónið, þegar meira er haft við, þótt
vitanlega sé orðið kjarni og uppi-
staða hverrar guðsþjónustu.
— Og svo haldið þið hjónin bráð
lega austur að Vallanesi?
— Já, mjög fljótlega, og við
hyggjum gott til þess að setjast að
á þessu merka og aldagróna prests
bóli og höfum hug á að vinda bug
að því að bæta húsakost og fegra
staðinn. Nú er rætt töluvert um
breytingar á prestakallaskipaninni
og ýmsa tilfærslu, eins og tillögur
eru komnar fram um. Þar er gert
ráð fyrir að leggja Vallanes niður
sem prestból og færa til Egils-
staðakauptúns, en það verður þó
ekki meðan núverandi prestur sit-
ur. Ég tel raunar slíkar breyting-
ar þarflitlar, og varðandi Austur-
land væri réttara að endurreisa
prestból í Kirkjubæ í Hróarstungu,
sem hefur verið prestlaust i tíu
ár, eða síðan Sigurjón Jónsson fór
þaðan, sá ágæti prestur,- En þau
eru fleiri hin fornfrægu prestbó!
á Austurlandi, sem hreint og beint
eru í eyði, þótt vildisjarðir séu.
Eg held að unnt ætti að gera þau
prestból að nýju með byggingum
og bættum samgöngum, og sá tími
_______________________ 9
Séra Ágúst ásamt eiginkonu sinni.
GóBir
gestir
Magnus Sigurðsson, skólastjóri
úr Reykjavík og bræðumir Arnþór
og Gísli Helgasynir frá Vestmanna
eyjum, hafa undanfarnar vikur ver
ið á ferðalagi um Norðurland, þar
sem þeir hafa haldið samkomur
til ágóða fyrir hjálparsjóð æsku-
fólks. Síðasta samkoma þeirra að
þessu sinni var í félagsheimilinu
Ásbyrgi í V-Húnavatnssýslu næst-
liðinn fimmtudag, 25. þ.m. Þar
flutti Magnús skólastjóri erindi
um vandamál barna, sem eru mun
aðarlaus eða hjálparþurfandi af
öðrum ástæðum, en hann hefur
unnið mikið til stuðnings slíkum
olnbogabörnum. Bræðurnfr, Arn-
þór og Gísli, sem eru 14 ára léku
mörg lög á orgel og flautu, og
var það hin beztá skemmtan.
Margt fólk sótti samkomuna, sér-
staklega börn og unglingar, og
voru allir á einu máli um að hún
hefði verið hin ánægjulegasta.
Happdrættismiðar voru seldir,
til ágóða fyrir hjálparsjóðinn, og
vinningarnir eru teikningar skóla-
barna. Voru myndirnar sýndar
á samfcomunni, og vöktu þær mikla
athygli, enda margar fallegar og
vel gerðar.
Móðir bræðranna frá Vestmanna
eyjum, frú Guðrún Stefánsdóttir,
var með í förinni.
Hér voru góðir gestir á ferð.
Laugarbakka, 31.8.1966.
Skúli Guðmundsson.
Bókagjöf
Háskóla íslands hefir borizt
ágæt bókagjöf frá Canadastjórn
fyrir milligöngu ambassadors
Johns; P. Sigvaldasonar. Þessi rit
varða landafræði Canada, sögu þess
og bókmenntir. Er þessi gjöf mik
ilsmetin og lýsir mikilli vinsemd
við Háskólann.
Háskólinn minnist jafnframt
ágætrar bókagjafar Canada-stjórn
geti komið, að ungir prestar viljijar árið 1961. Hinar nýju bækur
setjast þar að, sagði séra Ágúst, verða til sýnis í háskólabókasafn-
að lokum. | inu næstu daga.
Rætt við séra Agúst Sigurðsson
hinn nýkjörna prest í Vallanesi
HESTAR OG MENN
Hestamöt Geysis
í þættinum „Hestar og menn“
í Tímanum 12. ág. sl. ritar B.B.
um tvö hestamót.
Á öðru þeirra fór allt vel
fram. Dómnefnd, áhorfendur og
hestaeigendur á einu máli um
úrslitin, en á hinu mótinu virð-
ist allt í ólestri. Áhorfendur
voru ósammála dómnefnd sem
kunni ekki kappreiðareglurnar
og lét að lokum óviðkomandi
aðila taka af sér stjórnina. Af
niðurlagi greinar B.B. má helzt
skilja að hann ásaki dómnefnd
þó fyrir það eitt að hafa ekki
brotið kappreiðareglurnar á
réttan hátt. Óljóst er þó hvað
hann á við er hann segir „ . .
ýmissa kosta völ, suma þeirra
er þegar farið að rækja, að ég
tel réttilega, þó að þau brjóti
í bága við kappreiðareglur LH“.
Um samanburðinn á mótun-
um verður ekki rætt nánar hér.
Það er ástæðulaust að fara í
meting við nágrannana. Athuga
semdirnar við 800 metra stökk-
ið eru aftur á móti það alvar-
legs eðlis, að okkar dómi, að
óhjákvæmilegt er að ræða þær
nánar.
Það er rétt hjá B.B. að ræst
var tvisvar í 800 m stökkið.
(Þar var aðeins einn riðill).
Ennfremur er það rétt að það
var hvorki dómnefnd né ræsir
sem stöðvuðu hestana eftir að
ræst hafði verið í fyrra sinniS.
Hins vegar er það rangt álykt-
að að dómnefnd hafi ekki kunn
að ákvæðin í kappreiðareglum
L.H. sem fjalla um hesta sem
standa eftir þegar ræst er, en
þau er að finna í 4. kafla, nið-
urlagi 13.. greinar og þannig
orðuð:.....Taki þestur ekki
á rás þegar merki er gefið, eða
fatist honum á einhvern hátt
svo að hann kemur efcki að
marki hefur hann fyrirgert rétti
sínum til frekari þátttöku í
kappreiðunum í það sinn.“ Því
áleit dómnefnd hestinn sem
stóð eftir úr leik. en hún áleit
það sama um hina hestana því
þeir voru löglega ræstir og
hvorki dómnefnd né ræsir stöðv
uðu þá, — sem viðurkennt er
en enginn þeirra kom að
marki. Það hljóta allir að
skilja, að það er efcki á færi
neinnar dómnefndar að hindra
óviðkomandi hróp. Þess vegna
átti dómnefndin á Rangárbökk-
um 10. júlí sl. ekki annarra
betri kosta völ en að láta end-
urræsa í 800 m stökkið svo að
hestarnir sumir langt að komn
ir fengju að renna sprettinn.
Að lokum skal látin í ljós
ánægja yfir því loforði B.B. að
skrifa nánar um gildandi regl-
ur. Almenn þekking á þeim og
samræmd túlkun er grundvöll-
ur þess að hestamótin fari vel
fram, en það mun vera sam-
eiginleg ósk allra þeirra sem
fyrir þeim standa.
Úrslit á hestamótinu urðu
þessi:
Albliða ganghestar:
1. Kolskeggur Pálma Sigfússon
ar Læk, 2. Glæsir, Dóru Sig-
fúsdóttur, Stúfholti, 3. Lýsing-
ur Eysteins Einarssonar Brú.
Klárhestar með tölti:
1. Sörli Ólafs Sigfússonar Læk
2. Sörli, Sigmars Ólafssonar,
Miðhjáleigu, 3. Gyllir, Einars
Guðlaugssonar, Hellu.
250 m skeið:
1. Glæsir, Dóru Sigfúsdóttur,
29, 5 sek, 2. Blesi Gunnars Er-
lendssonar 29,9 sek, 3. Léttir
Óskars Grímssonar 30.1 sek.
250 m stökk:
1. Eitill Runólfs Runólfsson-
ar 20,4 sek, 2. Spök, Þorkels
Bjarnasonar 20,4 sek, 3. Þröst-
ur Sigurgeirs Valmundssonar
21,0 sek.
1. Sörli, Helga Einarssonar,
27,2 sek, 2. Dreyri Guðna Krist-
inssonar 27,7 sek, 3. Faxi Guðna
Kristinssonar 28,4.
1. Víkingur Magnúsar Gunn-
arssonar 73.2 sek, 2. Faxi
Bjarna Bjarnasonar 75,3 sek,
3. Þröstur Ólafs Þórarinssonar
75,8 sek. St. R.
800 m stökk:
350 m stökk: