Vísir - 24.09.1975, Blaðsíða 11

Visir. Miðviktjdagur 24. september 1975
hverju
kvœnast
lágvaxnir
Frá hella-
borginni
á Spáni
Þar geturðu keypt þér
hús fyrir 90 dollara
menn
hávöxnum
konum?
Þekktur sálfræðing-
ur hefur látið hafa eftir
sér að þegar lágvaxnir
menn, eins og t.d.
Henry Kissinger og
Carlo Ponti, kvænast
konum sem eru hærri i
loftinu heldur en þeir,
séu þeir að fullnægja
mnri og ómeðvitaðri
þrá sinni til þess að
vera hávaxnir.
Hann segir ennfremur að há-
vaxnar konur eins og Naney
Kissinger og Sophia Loren hafi
ómeðvitaða ósk um að vera
lægri i loftinu og þess vegna
kjósi þær að giftast lágvöxnum
mönnum.
Nancy Kissinger er rúmlega
180 cm á hæð'og 10 cm hærri en
maður hennar Henry. Sophia er
hinsvegar um 170 cm rúmum 12
cm hærri en Carlo maður henn-
ar er.
— Allir lágvaxnir menn bera
með sér duldar öskir frá barn-
æsku um að vera hávaxnir, seg-
ir bandariski læknirinn, Herbert
Holt.
— Ollum drengjum er inn-
prentað frá upphafi að þeir eigi
að vera „stórir”, þar með verði
Sophia Loren er 12 cm liærri en
Carlo l’onti.
Henry er 10 cm styttri en
Nancy.
þeir lika sterkir og eitthvað
betri en aðrir sem minni eru.
Þetta sé einnig leiðin að hjarta
foreldranna.
— Þannig finnst smávöxnum
manni að hann sé eitthvað tak-
markaður. Með þvi að kvænast
hávaxnari konu en hann er
sjálfur, eru þeir að reyna að
ráða bót á vanda sinum.
— Ef menn eru stöðugt innan
um hávaxnar konur finnst þeim
smám saman eins og þeir likist
þeim og verði stærri sjálfir, seg-
ir sálfræðingurinn.
— Hið gagnstæða á við
konumar.
— Þeim finnst þær vera of há-
vaxnar. Þess vegna leita þær
lags við menn sem eru minni en
þær.ográða með þvi bót á ófull-
komleika sinum.
— Þetta vandamál þeirra á
sér einnig rætur i æsku, há-
vöxnu telpunum finnst þær fari
á mis við ást og umhyggju.
— Þannig þrá þær að verða
smávaxnari, segir Holt, sem er
þekktur sálfræðingur i New
York.
— Það er ekki nema eðlilegt
að hávaxnar konur leiti eftir
lágvöxnum mönnum, — þau
eiga sameiginlegt vandamál.
Þúsundir af Spán-
verjum búa i einhverju
óvenjulegasta samfé-
lagi heims — hella-
borginni skammt fyrir
utan Guadix á Suður
Spáni.
Þetta eru ótrúlega hreinir og
vistlegir hellar, — að innan likj-
ast þeir venjulegum spönskum
heimilum, og eru altir raflýstir.
Rennandi vatn er i mörgum,
sumir hafa sjónvarp, tvö til þrjú
svefnherbergi og annað hvort
fjalagólf eða flisalögð gólf.
Það hefur fengizt staðfest af
borgarstjóra og lögreglustjóra
Guadix að allt að 10 þúsund
Spánverjar eða 3400 fjölskyldur
búi i þessum hellum fyrir utan
Guadix.
Þama eru um 200 hellar og
yfirvöld staðarins segja að þeir
séu tilvaldir fyrir fólk sem vill
eyða ævikvöldi sinu á friðsælum
stað, fjarri heimsins glaumi og
verðbólgu.
Þama i þessu hellaþjóðfélagi
á Suðurspáni geturðu nefnilega
lifað mjög spart.
•Hellarnir, sem eru ann-
aðhvort upprunalegir eða þeir
hafa verið höggnir i mjúkan
sandsteininn hafa fengizt keypt-
ir fyrir 90 dollara. Fyrir 1000
dollara fengirðu iburðarmikinn
helli með flestum þægindum
venjulegs ibúðarhUsnæðis.
Þeir hellar sem ekki hafa
rennandi vatn hafa eigin brunn.
Simaklefar eru skammt frá
hellabyggðinni og það verður
ekki ráðist á þig þótt þú farir i
kvöldgöngu.
— Hér em eiginlega engir
glæpir, segir séra Rafael Varon,
prestur staðarins. — En að
sjálfsögðu hafa nokkrir af ibú-
um okkar látið glepjast af
glaumi stórborganna og flutzt
þangað. Þess vegna eru nokkrir
hellar lausir.
Sérhver hellir hefur „eðli-
lega” loftræstingu vegna þess
að veggimir eru nokkur fet á
þykkt og sandsteinninn heldur
þeim þurrum.
— Hellarnir eru mátulega
heitir á sumrin i bakandi sól-
inni, þá ver steinninn ibUana
fyrir hita og á veturna skýlir
hann fyrir næðingi og kulda,
segir séra Rafael.
Flestir hellisbUar hafa sér
hella fyrir hUsdýr sin, en samt
eru nokkrir sem deila hibýlum
sinum með þeim. T.d. er einn
bóndi, Reyes að nafni, sem
verður að teyma asnann sinn i
gegnum alla „ibUðina” á bás,
sem er innst i hellinum.
FrU Sanchez er mjög ánægð
með „bandariska” eldhúsiðsitt.
HUn hefur rafmagnseldavél og
skáp með glerhurð en engan is-
skáp.
— Við getum alveg sparað
okkur að hafa isskápa, segir
hUn, — vegna þess að hitastigið
hér inni er stöðugt allan ársins
hring um 10-11 stig.
Inni i hvitkalkaðri stofunni
hjá frU Sanchez hanga reykt
svinslæri úr loftinu. — Sumt af
þessu kjöti eiga sonur minn og
tengdadóttir sem búa inni i bæn-
um, segir frú Sachez. — Þar
verður alltof heitt á sumrin og
kjötið skemmist, en geymist
aftur á móti vel hérna.
Hellarnir þurfa mjög litið eða
ekkert viðhald. Þegar einu sinni
er bUið að koma þeim i ibUðar-
hæft stand verða þeir þannig um
aldur og ævi. Viðhaldskostnað-
urinn er ótrúlega lágur og talið
er að búið hafi verið i sumum
þeirra i allt að 3-4 hundruð ár,
segir sóknarpresturinn, séra
Rafael.
ÓVENJULEGUR FRÍSTUNDAMÁLARI
Fyrir 5 árum, þegar
Anna Shagayeva, 60 ára
gömul rússnesk kona, fór
á eftirlaun, tók hún
pensilinn sér fyrst í hönd.
Hún fór á námskeið fyrir
f ristundamálara i heima-
bæ sínum, Voronezh. Hóf
hún siðan að mála af
fullu kappi en dag nokk-
urn þegar hún hafði verið
við iðju sína úti í skógi
rak hún augun í ýmislegt í
ríki náttúrunnar, sem
henni fannst tilvalið að
nota til að skreyta myndir
sínar með og þar með
hófst hennar ferill upp á
nýtt.
Hún notar alls kyns blóm, tré-
börk, köngla og yfirleitt það
sem hún finnur i sjálfri náttúr-
unni i myndir sinar. Hún hefur
hlotið mikið lof fyrir og tekið
þátt i fjölda sýninga ekki bara i
Sovétrikjunum heldur einnig i
Austurriki, Belgiu og Tékkó-
slóvakiu.
Ekki hefur Anna þó iagt
pensil og málningu á hilluna en
heldur áfram námi sinu hjá fri-
stundamálurunum með öðru al-
þýðufólki.
— Þetta hefur veitt mér mikla
ánægju, segir Anna, — og ekki
minnkar hún við þegar ég verð
vör við að fólki likar vel við
myndir minar.
Þessi mynd önnu Shagayeva sem hún nefnir „Karfan” hefur verið
á fjölda sýninga. Alls hefur hún gert um 200 myndir af svipuðu tagi.