Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1932, Qupperneq 2

390
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Eftir Guðrúnu Lárusdóttur.
Betlehem. Fæðingarborg frels-
ara vors. Þangað beinast hugir
allra kristinna manna um jólin.
Sænskur prestur, sem var í
Gyðingalandi í fyrra á jólunum,
segir frá dvöl sinni í Betlehem í
nýútkominni bók. Honum farast
þannig orð:
„Jeg er staddur á sænsku heim-
ili í Betlehem. Við sitjum hjá jóia-
trjenu og horfum á skínandi ljós-
in, en hugurinn dvelur hjá jöt-
unni í Betlehem, allra fyrstu jóla-
nóttina, þegar frelsari vor fædd-
ist. —
Jeg horfi út um gluggann. —
Stjörnur blika á heiðum himni.
Ein er þar skærust, hún minnir
mig á Betlehems stjörnuna. Vjer
syngjum hvern jólasálminn á fæt-
ur öðrum, og svo er biblíunni flett
upp, alveg eins og heima, og jóla-
guðspjallið lesið. Vjer hlýðum á
hinn gamla boðskap, sem er þó á-
valt nýr á hverjum jólum, en
aldrei nokkuru sinni hefir hann
staðið mjer jafn lifandi fyrir hug-
skotssjónum, nje gagntekið mig
eins og hjer, þegar jeg er stadd-
ur á þeim stöðvum, þar sem frels-
arinn fæddist.
Hingað fóru þau Jósef og María
til þess að láta skrásetja sig. Hjer
fæddi hún son sinn frumgetinn,
vafði hann reifum og lagði hann í
jötuna, af því að þau fengu ekki
rúm í gestaherberginu. — Gamla
frásögnin fær nýtt líf og nýja
liti hjer á sögustaðnum sjálfum.
Vjer göngum út á vellina, þar
sem fjárhirðarnir vöktu yfir
hjörð sinni. Það er ógleymanleg
ganga á hljóðri jólanótt. — Kyrð-
in er heilög. Vjer finnum nálægð
eilífðarinnar, himininn er oss svo
nærri, að vjer getum vænst þess
að heyra þá og þegar himneska
lofsöngshljóma af englavörum.
Þögnin er rofin með jólasöng á
Betlehemsvöllunum: „Hin feg-
ursta rósin er fundin“, hljómar
skært í næturþögninni.
— Hjer er heilög jörð. Hjer
eigum við öll helgar minningar.
Hjer voru hirðarnir, er engill
Drottins stóð hjá þeim, og birta
Drottins ljómaði í kringum þá, og
þeim var- færð gleðifregnin, sem
allri gleði er æðri: „Yður er í
dag frelsari fæddur!“
— Alt er kyrt, — náttúran sjálf
fellur fram í heilagri tilbeiðslu.
Oft hefi jeg sungið: Fögur er
foldin, en aldrei jafn hrifinn og
hjer á Betlehemsvöllunum. —
Hvílík fegurð og tign!Vellirnir
blika í björtu tunglsskini, stjörn-
urnar brosa við jörðinni með ó-
viðjafnanlegri fegurð. —
Hjer, einraitt hjer, sungu engl-
arnir um dýrð Guðs í upphæðum,
og sá söngur hefir síðan hljómað
um allan heim, til ystu endimarka
hans, frá einu heimsskauti til ann-
ars“. —
Fæstireiga þess kost að fara til
Betlehem og halda jólin þar, enda
þótt margur mundi vilja kynnast
þeim stöðvum, þar sem frelsarinn
fæddist, starfaði og ljet líf sitt
vor vegna.
En fagnaðarerindi jólanna nær
til vor, hva.r sem vjer erum stödd,
og á við oss sama erindið, eins og
við fjárhirðan'a forðum, þegar
það hljómaði í fyrsta sinn á Betle-
hemsvöllunum.
Fyrstu ljósgeislar jólanna ljóm-
uðu í vetrarmyrkri og þögn ein-
verunnar; til vor komu þeir í
svartasta skammdegi ársins, og í
lífi einstaklingsins skína þeir oft
skærast, þegar sorgarmyrkur
grúfir yfir sálunni. — Á einveru-
stundum hvíslaði Guðs andi þá
friðar- og huggunarorðum jól-
anna að einmana, hryggri sál,
og ljósgeislar gleðiboðskaparins
unnu bug á hrygð og kvíða.
— Dimt er í augum heimsins
þótt bjart sje í hásölum himn-
anna, en hafirðu veitt viðtöku
ljósinu, sem kom í heiminn hina
fyrstu jólanótt, þá verður ávalt
bjart í hug þínum og hjarta, þá
tekur varanleg jólabirta og jóla-
friður sjer aðsetur hjá þjer og
hverfur ekki, þótt slokkni á jarð-
neskum jótageislum.
Þá eru til þín töluð orð engils-
ins: „Sjá jég flyt yður mikfcin
fögnuð, sem veitast mun öllum
lýðum, því að í dag er yður frels-
ari fæddur, sem er Kristur Drott-
inn í borg Davíðs“.
Og þá eignast þú í sannleika
gleðileg jól.