Lesbók Morgunblaðsins - 18.03.1945, Side 15

LESBÓK MORG UNBLAÐSINS »r
15'J
enda þurfti ekki að skera tölu
þeirra við nögl, þar sem nóg var
um í'æöiuia.
l’að er skemmst í'rá aö segja, aö
fæðumagniÖ orsakaöi mjög hrað-
ann vöxt. Þarna hat’a fiskar, sem
aðcins eru tveggja ára gamlir, get-
að náð saraa vexti, eins og fjelagar
þeirra, sem eru yfir sex ára gamlir
úti í opnu hafi. Ennþá merkilegra
var það cf til vill, að vöxturinn
hjclt áfram yfir vetrarmánuðina,
en sú staðreynd gefur hcndingu í
þá átt, að fæðuskortur í. sjónum
eigi sökina á hinum hæga vexti
fiskanna á haustin og veturna, en
ekki sjávarhitinn eða önnur öfi,
nema óbeinlínis s.je. Skoðanir vís-
indamanna á því, að fæðumagniö í
sjónum hafi afarmikið gildi fyrir
stærð stofnannaj hefur ]>annig
rcynst að vera r.jett en afleiðingin af
þeirri staðreynd er-sú, að hægt er
að auka einhvern fiskistofn, með
því að auka þá farðu, sem hann
notar. Þessutn tdraunum hefur nú
verið haldið áfram og annað lón,
stærra, heíur verið tekið í notkun
og er hugsunin að færa út kvíarn-
ar í framtíðinni. Brctar gera sjer
miklar vonir um árangur þessara til
rauna og gildi þeirra fyrir fram-
tíðina, en það er ekki stður ástæða
fyrir okkur Islendinga, til þess. að
fylgjast vel með því, sem hjer cr
að gerast.
Árni Friðriksson.
— Reykið þjerl
— Nei.
— Drekkið þjer?
— Nei.
— Spilið þjer peningaspil?
— Nei.
■ •
— Farið þjer oft í bíó cða leik-
hús ’
— Nei.
— Agætt þa getið þjer lanað
œjer 50 krónur.
- Aðalvík
Framh. af bls. 157.
margbýit var áður og líf og fjör, og
sumar jarðirnar eru að fara í eyði.
Nii heldur lesandinn sjálfsagt, að
jeg sje að segja honum frá plássi,
sem sje að falla og fara alveg í
rústir.
Vitanlcga vcrður ekkert fyrir
sagt um íramtíð Aðalvíkur.
Víst er að skilyrði til lands og s.jáv-
ar eru engu lakari í Aðalvík en í
flestum öðrum bvgðarlögum á Vest-
fjörðum. Vænta má og að hinar
fyrirhöguðu hafnarbætur á Látrum
og Sæbóli, sem Alþingi samþykti
nú fyrir skemstu, geri sitt til, að
piltarnir fái betri aðstöðu til sjó-
sóknar alt árið og þar mcð hætti að
Icita atvinuu út fyrir beimnhagana
en setji kraft og mctnað i að bvgg.ja
upp og sækja fram fyrir sveitina
sína.
Verði piltarnir kyrrir munu stúlk
urnar einnig annað tveggja lítið,
fara eða leita heim aftur. Þter
munu kjósa að eiga sinn þátt í við-
reisn svcitarinnar.
0g allir Aðalvíkingar og vinjr
þcú'ra óska að sii viðreisn hefjist1
sem alli'a fyrst. Hin víðfeðma sól-
fagra bygð á það sannarlega skilið/
að þroski hennar i'ari vaxandi.
Smælki
Eiginkonan: — Þetta er í þriðja
sinn, sem jeg stend þig að því að,
kyssa eldastúkluna. Ef það keinur
fyrir einu sinni oftar, rek jeg hana
og bý matinn til sjáli't.
★
— Afsakið, jeg gekk vist á þíu-
hiu fótum.
— Það er allt í lagi, jeg geng á
þeirn sjalíur.
Ardenna-flcygurinn
Framh. af bls. 151.
fjallsins Ilardtberg, rjett hjí bæn-
um, eru þær nytjaðar og „öl-vatnið“
selt víðsvegar út um heim, hafa
margir menn atvinnu við það.
Nú hafa Þjóðverjar verið hrakt-
ir úr allri Luxenburg, munu flestir
íbúar landsins því allshugar fegnir.
Því eftir styrjöldina 1014—’IS,
voru vinsældir Þjóðverja ekki miki-
ar þar í landi, en þá hernámu þeir
Luxenburg eins og nú, og varla hef-
ir framkoma þeirra verið beti'i nú
en þá. Var mjer sagt að ekki hefði
einn einasti maður þaöafi orðið sjálf
boðaliði í her Þ.jóðv., en býsna marg
ir sem kömust út landi, börðust
í liði bandamanna, og fjellu hátt á
4. lumdraö, var þcim reistur minn-
isvarði í Luxeubnrg, höfuðborg
landsins. Sennilega hefir hann þó
verið fjarlægður undangengin ár.
Mjer virtist sem þýsk menningar-
álfrir væru mjög í hnignum í land-
inu, að vísu voru allar opinberar
lilskipanir gefnar út bæði á frönsku
og þýsku, svo var og um götunöfn
í bæjunum, en ungu fólki virtist
frönsk tunga munntamari. Yfirleitt
virlist hin þýska málýska ekki eiga
traust ítök. nema hjá öldruðu bænda
i'ólki hafði það þó sögur á hraðbergi
frá hernámsárum Þjóðver.ja..-—Trú-
legt er því, að í stað þess að inn-
lima Luxenburg, land og þ.jóð, í
þýska ríkið, hafi Þjóðverjum tekist
að fjarlægja fólkið svo, þýskum
menningaráhrifum, að frönsk tunga
pg frönsk mcnningaráhrif verði þar
alsráðandi í náinni framtíð.
S. K. Steindórs.
vM/.
— .Ta, þetta segir þú, Sigurður.
Vísindin segja bið gagnstæða svo
það er erfitt að ráða úr, hvorú
maður á að trúa. ~ -