Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1949, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
571
■N
Ósjálfrált hljómuðu hendingar
Uallgríms Pjeturssonar í huga mjer
mannsins, sem aldrei hafði litið
þennan stað augum líkamans, en
sjeð hann því betur með augum
trúarinnar og andríkisins:
IIvíii jeg uú síðast huga minn,
herra Jesu, við legstað bmu,
pegar jeg ga&ti að greítran þín
gleðst sála mín;
skelfing og ótti dauðans dvín.
Þarna stóð allt í einu svartklædd-
ur maður fyrir innan okkur. Feg-
urð og hreinieiki skein úr ásjónu
hans. Hann hafði komið án þess
að jeg veitti þvi nokkra eftirtekt,
og hann rar exns og hluti af bess-
uin helga stað. Haruj brosti til
okkar og rjetti okkur tvö mjó kerti.
Við keyktum á þeim og stungum
þeim á tvær Ijósastikur við höfða-
gafl grafarinnar. Enn sú kyrrð, sem
þarna var inni. Ekkert orð var
mælt. Það var eins og við læsum
hugsanir hvers annars, það er að
segja, við vorum ekki til, staður-
inn var allt. Maðurinn, eða mjer
liggur við að segja engillinn, tók
nú tvær rauðar nellikkur úr keri,
snart kistulokið með þeim og rjetti
okkur þær. Það lagði af þeim angan
kirkjunnar. Jeg vildi að jeg hefði
getað átt þetta blóm með angan-
iryii og borið það með mjer alla
ævi. Loks ýrði hann rósavatni á
hendur okkar.
Alveg er mjer ómögulegt að
giska á, hve lengi við vorum þarna
inni, en það hetir y^t-ekki verið
mjög löng stund.
Þegar við komum út í dyr kapell-
unnar hljómaði enn söngurinn frá
Golgata og minnti okkur á, að við
vorum ekki komnir úr helgidóm-
inum þó að við heíðúm orðið að
yfirgefa hina heilögu gröf.
Gengum við nú um og skoðuðum
það, sem hjer er inni, en jeg sleppi
hjer þeim kafla úr dagbókinni.
Þegar við höíðum lokið athugun-
um okkar þarna inni gengum við
út milli nyrstu stoðanna. Er þar
dalítið svæði aí' markað og cru í
gólfinu tveir hringar, gerðir með
tíglalist. Sá, scm nær cr gröfinni
er mjög einfaldur, cn hinn, scm
fjær er, er skrautlegur og geislar út
frá honum. Staður þessi og hring-
ar eiga að mimxa á viðburðinn, er
Jesús birtist Maríu Magdalenu eftir
upprisuna, og írá segir í 20. kapi-
tula Jóhannesarguðspjalls. Hjer
eiga þau að hafa staðið, sem hring-
arnir eru markaðir í gólfið. Ferða-
bókin hefir nákvæma fyrirsögn um
það, hvar hvort þeirra stóð cn jeg
þykist sjá. að þur sjc ekki rjett með
farxð Og hvenug a ixka að atta sxg
a þeséu iuijiii um allau þeunau