Lesbók Morgunblaðsins - 22.10.1950, Blaðsíða 6

474’ .
LESBÓK MORGCJNBLAÐSTNS
Elinborg Lárusdóttir
(SLENSK MÓÐIR SEM
MÓTLÆTIÐ GERÐI STÓRA
SKAMT frá Osló í Noregi er sveit,
sem nefnd er Asker. Þar býr Guð-
rún Brunborg. Guðrún er öllum
Islendingum kunn, svo að óþarft er
að kynna hana. Samt sem áður ætla
jeg að minnast hennar hjer lítil-
lega.
Guðrún er fædd 5. júní 1896 á
Reyðarfirði, dóttir Bóasar Bóasson-
ar frá Stuðlum'í Keyðarfirði. Móðir ’
hennar var Sigurbjörg Halldórs-
dóttir frá Geitafelli í Þingeyarsýslu.
Faðir Guðrúnar var bóndi á Stuðl-
um, og þar ólst hún upp. Systkinin
voru tíu. Hún var yngst þeirra. í
æsku var hún veil tii heilsu og
fekk ilt í fótinn. Það tókst óheppi-
lega til með aðgerðina og að því
hefur hún búið síðan. Vegna þess-
ara mistaka hefur leið hennar legið
oftar á sjúkrahús en flestra ann-
ara, sem jeg þekki.
Ekki var Guðrún gömul, er hún
fekk þrá til að afla sjer mentunar.
Hún gekk á Kennaraskólann í
Reykjavík vetuma 1915—16 og
1916—17. En haustið 1918 sigldi hún
til Noregs. fastráðin í því að læra
hjúkrun og verða hjúkrunarkona.
Þegar til Noregs kom, kvntist
hún manni, sem heitir Sólmundur
Brunborg. Leiddi sú kynning til
þess að hún hætti námi og giftist
honum. Hann er ættaður frá Voss
á Vesturlandinu og er kandídat frá
landbúnaðarháskólanum í Ási. —
Guðrún og hann voru gefin sam-
an í kirkjunni á Stiklastöðum vorið
1920. Á Stiklastöðum voru þau svo
um tíma. En nokkru síðar fjekk
Sólmundur Brunborg fasta stöðu
hjá landbúnaðarráðuneytinu. Flutt
-ust þau þá til Asker. Þar keyptu
þau lóð 1924. Á þessari lóð, sem er
16000 fermetrar, reistu þau hús.
Engin trje voru þarna og enginn
garður, aðeins græn sljetta. Þarna
var ærið starf fyrir hendi, og mun
Guðrún þarna sem annars staðar
hafa lagt fram krafta sína.
Nú er þgrna ágætt íbúðarhús,
fjós og hæsnahús. En þau hafa eina
kú og nokkur hænsni.
Vegna starfs síns er Sólmundur
Brunborg daglega að heiman og
kemuf ekki heim fyr 'en á kvöldin
eftir vinnutíma. Guðrún verður því
oft að hafa veg og vanda af heim-
ilinu. Guðrún byrjaði á því að
rækta lóðina, hún gróðursetti trje
og bjó sjer til blómarunna. Þetta
tókst ágætlega og ekki liðu mörg
ár þar til trjen teygðu sig hátt upp
móti sól og himni og báru ávöxt.
Vitanlega vann maður Guðrúnar
að þessu með henni þær stundir,
sem hann hafði aflögu, en það
voru einungis kvöldin. Má því
segja, að þau legðu bæði mikið að
sjer við þetta starf. Frú Guðrún
mun sjaldnast hafa haft hjálp við
heimilisstörfin, nema þá sem mað-
ur hennar og börn hafa veitt henni.
Er það eitt undravert hve miklu
hún hefur afkastað ekki heilsu-
sterkari en hún þó er.
Þau hjónin hafa eignast 4 börn,
þrjá svni og eina dóttur. Dóttir
þeirra heitir Reyðunn. Hún er gift
og búsett í Asker skamt frá heim-
ili foreldra sinna, en vinnur sjálf
úti. Son sinn, Olav, mistu þau i
* « * .4
V..........................:•
Guðrún Brunborg. .■
stríðinu. Erling qg Egill eru ógift-
ir. Egill er heima, en Erling er nú
í Ameríku og var í sumar óvíst
hvenær hann kæmi heim.
Þeir, sem ekki þekkja Guðrúnu
eða heimili hennar, eiga erfitt með
að skilja hvernig hún hefur hrund-
ið öllu því í framkvæmd, sem eftir
hana liggur. Hún er kona lítil vexti
og gengur ofurlítið hölt. Gráar
hærur skreyta höfuð hennar, en
ekki er hár hennar snjóhvítt og
mundi þó engan furða, þótt svo
væri, slíkar reynslustundir sem
hún hefur lifað. í fljótu bragði er
þessi kona ekki mikil fyrir mann
að sjá. En fljótlega verður þess
vart, að hún er það, sem hún sýn-
ist og gott betur. Kynnist maður
henni og manni hennar og heimilis-
lífinu verður þetta alt Ijósara —
næstum eðlilegt. Þau hjónin eru
mjög samhent, og heimilislífið er
fyrirmynd. Guðrún hefur áreiðan-
lega getað rætt við mann sinn um
sín áhugamál og fundið stoð og
styrk hjá honum. Það hefur sitt >■
að segja. Guðrún er sjálf ákaflega
sterk kona. Þegar jeg kyntist Guð-
rúnu fjekk jeg óræka sönnun þess,