Lesbók Morgunblaðsins - 05.11.1950, Blaðsíða 13

LfiSBÓK MORGUNBLAÐSINS
513
Sjálfboðaliöar byggja upp
það sem brotið var niður
hefði mist fót í stríðinu, en hann
þakkaði kærlega fyrir gjöfina. »
Um langa hríð hefur Barnahjálp-
in gefið rúml. miljón ítalskra barna
eina máltíð á dag. Og hun hefur
fætt og klætt hundruð þúsunda
barna í Grikklandi. Hún hefur sent
flugvjelar með streptomycin og
penicillin til þess að bjarga lífi þús-
unda barna í Tjekkóslóvakíu og
Júgóslavíu. Hjer er brot úr brjefi
frá Tjekkóslóvakíu: „Við börnin í
þjóðskólanum í Prostredni Lanov,
bæði drengir og stúlkur, þökkum
ykkur kærléga fyrir mjólkina og
hið heilnæma þorskalýsi, sem þið
senduð okkur. Við hlökkum altaf
til miðvikudaganna, því að þá fáum
við kjöt frá ykkur.“
Hjá Amman, rjett utan við landa
-mæri Palestínu, eru flóttamanna-
búðir og þar er fult af börnum, sem
lifa eingöngu á því, sem Barna-
hjálpin gefur þeim. Og nú hefut-
Barnahjálpin orðið að taka upp á
sína arma miljónir barna í Kóreu,
sem komust á vonarvöl, vegna þess
að illir menn rufu friðinn og fóru
með báli og brandi yfir landið. Auk
þessa hefur Barnahjálpin fjölda
lækna í þjónustu sinni og ferðast
þeir víðsvegar um heim og hafa
bólusett miljónir barna við berkl-
um, bólusótt og öðrum hættulegum
sjúkdómum.
Alt er þetta gert í þágu friðar og
mannkærleika. — Börnin gleymi
þessu ekki. Hjer eru Sameinuðu
þjóðirnar að vinna alveg eins merki
-legt starf eins og þegar þær bera
klæði á vopnin. Hvort tveggja er
nauðsynlegt. Hvort tveggja verður
að fylgjast að. Á annan bóginn er
unnið að því að fullorðnir menn
rjúki ekki saman í styrjöld, á hinn
bóginn er verið að skapa nýan
hugsunarhátt hjá ungu kynslóð-
inni, hugsunarhátt, sem ekki leyfir
stríð og styrjaldir.
^ íW & V
MAÐUR ER nefndur Pierre Cere-
sole, svissneskur verkfræðingur.
Hafði hann farið víða um Evrópu,
Bandaríkin og Japan. Það sem
hann hafði sjeð á þessum slóðum
vakti hann til umhugsunar um, að
mannkyninu gæti liðið miklu bet-
ur hjer á jörðinni, ef menn rjettu
hver öðrum hjálparhönd, og hann
var svo viss um, að vilji til þessa
væri meðal almennings í öllum
löndum, að árið 1920 stofnaði hann
alþjóðafjelagsskap, sem haTm
nefndi „Service Civil Internation-
al“. Er það sjálfstæð stofnun, sem
er reist á þeirri hugsjón, að menn
vilji hjálpa meðbræðrum sínum í
öðrum löndum og þannig vinna
að samúð og friðarvilja meðal allra
þjóða. Og þetta hjálparstarf áttu
menn að vinna ,í sjálfboðavinnu.
Það átti að sýna að til væri meðal
mannanna nóg hjálpfýsi og óeigin-
girni, ef leitað væri eftir.
Pierre andaðist árið sem seinna
stríðinu lauk, en starf fjelagsskap-
ar hans hafði þá þegar borið ríku-
legan ávöxt, og sýnt að hann hafði
rjett fyrir sjer, er hann treysti á
hið góða innræti manna. Nú er
þessi fjelagsskapur horfinn undir
yfirstjórn Sameinuðu þjóðanna
(IJNESCO) og má kallast sjerstök
hjálparstofnun. í fyrra sumar..
störfuðu á vegum hennar 40.000
sjálfboðahða, ungra manna og
kvenna, sem eyddu sumarfríi sínu
í það að vinna að því að byggja
upp það, sem stríðið hafði brotið
niður í Norðurálfu. Var margt af
þessu menntafólk víðsvegar að úr
heiminum og unnu í sumum flokk-
unum menn frá mörgum þjóðura.
Aðalstarf þeirra var að reisa úr
rústum heimili manna í Þýska-
landi, Frakklandi og Finnlandi.
Það er til þess tekið hvað fólk
þetta hafi unnið vel, af miklum á-
huga og vinnugleði. þótt það fengi
ekkert í aðra hönd og yrði sjálft
að fæða sig. Og þá var ekki minna
um hitt vert, hve mikla gleði þetta
starf hefir vakið meðal þeirra, sem
unnið er fyrir. Er talið. að það
muni hafa afar mikla þýðingu í
þá átt að draga úr beiskju og hatri
þjóða á milli, og sýna mönnum
fram á, að því aðeins getur mann-
kyninu liðið vel hjer á jörðinni,
að íiver hjálpi öðrum eftir því sem
föng eru á, án tillits til landamæra
og þjóðernis.
Ekki eru enn komnar skýrslur
um það hve margir sjálfboðaliðar
hafi verið á vegum þessa endur-
reisnarstarfs í sumar sem leið, en
af reynslu undanfarinna ára má
vænta þess að þeir hafi verið fleiri
heldur en í fyrra.
SÍÐAN Piprre stofnaði þennan
fjelagsskap, hafa sjálfbo'ðaliðar
hans unnið á óteljandi stöðum þar
sem hjálpar var þörf. Þeir greiddu
götu spánskra flóttamanna í Frakk-
landi á dögum borgarastyrjaldar-
innar á Spáni. Þeir hjálpuðu ensk-
um bændum við jarðrækt og upp-
skeru á styrjaldarárunum. . Þeir
voru hinir fyrstu, sem rjettu
Grikkjum hjálparhönd að stríðinu
loknu. Þeir hafa starfað í rústum
Hiroshima í Japan. Þeir hafa unnið
að vegagerð og heilbrigðismálum
í Algier. Og þeir hafa hjálpað Gyð-
ingum, sem hafa flutst til Pale-