Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1951, Blaðsíða 16

r 598 *
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ar innlendur saniíerðamaður. „Raf-
■ orkuskortur er mjög tilfinnanlegur
í Færeyum.“
T\-ær konur íslenskar heimsótti
jeg á Eiði. Var önnur þeirra gift
ungum manni, er dvaldi hjer á
landi stríðsárin. Hann hatði komið
sjer upp netaverkstæði og rak það
af miklum stórhug og dugnaði. —•
r Sigurlaug Eiríksdóttir frá Vcpna-
firði giftist 1911 íæreyskum sjó-
1 manni og átti með honum ellefu
börn. Systkini tvö á hún á Akur-
eyri. Hún sagði það vera sínar
mestu ánægjustundir, er hún
hlustaði á útvarp frá íslandi.
V
[J’ 8.
Kvikmyndahús er ekkert á
r Eiði, en þar eru aftur á móti tvö
samkomuhús á vegum kristilegs
leikmannastarfs og stór og vönduð
steinkirkja. íbúar þorpsins eru
' ekki nema um sjö hundruð.
Þegar jeg spurði hver mundi
1 prjedika við messu helgina, sem
‘ jeg dvaldi þar, var mjer svarað að
1 það yrði að sjálfsögðu „gamli pró-
fasturinn okkar.“ Jeg vissi hvers
f kyns var. Prófasturinn hafði að
f vísu legið fjögur ár í gröf sinni,
r en enn talaði hann oftar og í fleiri
[ kirkjum en nokkur annar núlifandi
' prestur á Færeyum.
Vcgna prestsfæðar komst sá sið-
■ ur á nokkru cftir siðbót, að leik-
^ menn lásu í kirkjum ræður eftir
í þekkta prjedikara á Norðurlönd-
f um, þá helgidaga, er prestur mess-
f aði ekki. Þannig komst á sá sið-
f ur er enn helst, að guðsþjónustur
[ fara fram á hverjum helgum degi
r í öllum kirkjum landsins. Hefur
það lítil eða engin áhrif á kirkju-
sókn hvort prestur messar sjálfur
eða er fjarverandi og djákni Ies.
I Eitt með því síðasta, sem Jakob
r Dahl samdi, var allílarleg ritgerð
r um djáknaþjónustuna í Færeyum.
f Telur liami að húu haíi orðið
k.rkju cg truarliíi tl ómetanlegs
\
\
\
\
\
>
S
\
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
')
s
s
s
s
s
s
s
S
s
SIGNAÐA SÓL
Signaða sól, flövandi eyga títt skínur,
aftur á summarleið tú hátt yvir fjallatrom trínur;
lyftir á himin teg upp, lýsir í líð og í hamar,
lýsir so lívgandi blítt inn í mitt fjallbyrgda kamar!
Signaða sól, vetur er langur og strangur,
títt undir stormristu lon mangur sat kaldur og svangur.
Grönka tú aftur líð, og al fram vónir í barmi,
og mín sorgsára lund tá lættir av trega og harmi.
Signaða sól, ver okkum lívsælur bati,
ónd er tíðin og hörð, hjörtuni stirðna í hati;
kom tey at bræða rein, kærleikan vinna lat sigur,
signaða sól, lýs tín frið á ta blóðrödnu fold higar niður!
í sambandi við grein Ólafs kristniboða Ólafssonar um Jakob
Dahl Færeyaprófast, þykir rjett að birta hjer sýnishorn af ljóðum
hans. Og þótt kvæði þetta sje prentað á færeysku, vonum vjeruið
allir íslendingar skilji það, svo mikill skyldleiki er enn með tungu
Færeyinga og íslendinga.

gagns. Nú eru það einkum ræður
eftir hann, sem lesnar eru, og eru
þær vitanlega á færeysku. Færey-
ingar viðurkenna fúslega að dönsk
tunga kom ekki tómhent til þeirra.
Einkum hefur kirkjulífi þeirra ver-
ið mikill fengur að dönsku sálma-
bókinni og dönskum, norskum og
sænskum prjedikunum.
Samíara cg samturua þjóðlegri
endurreisn hefur oróió sterk og
heilbrigð trúarvakning í Færey-
um. Dahl prófastur átti sinn ríka
þátt í því hvorutveggju. Það fer
ekki síst honum að þakka að lítið
hefur borið á sundrung og að fall
ið hafa að verulegu leyti í einn
farveg þeir straumar, sem eru
kirkjulífi nauðsynlegir til endur-
nýjunar.
„Dagurinn sá, er Jakcb Ðahl
Faereyaprofastur Var til moldar