Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1951, Blaðsíða 29
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
609
^ayrir óúi
óióir
MENNINGARRÁÐ Akraness hef-
ur gefið út nokkrar leiðbeiningar
fyrir ungt fólk. Hefur það sett sjer
það markmið að efla heilbrigðan
metnað meðal æskulýðsins á Akra-
nesi, metnað í drengskap, háttprýði
og menningu. Er öllu ungu fólki
holt að kynnast þessu og eru hjer
því birtar nokkrar leiðbeiningar.
----o----
1. Scgðu ávalt sannleikann.
2. Vertu orðheldinn. Lofaðu því einu,
sem þú getur efnt.
3. Mættu stundvíslega þar sem þú átt
að mæta.
4. Notaðu tímanri vel, það er aðal fjár-
sjóður þinn.
----o----
1. Astundaðu iðjusemi og sparsemi.
2. Ef þú vinnur fyrir aðra, skal það
gert sem væri það fyrir þig sjálfan.
3. Verndaðu heilsuna, hún er eini vara
sjóður þinn.
4. Farðu vel með föt þín, hvers konar
verðmæti og sjerstaklega mat.
-----o——
1. Vertu bindindissamur, notaðu eigi
áfengi nje tóbak.
2. Styddu góðan fjelagsskap, en var-
astu vondan.
3. Vertu boðinn og búinn til að veita
öðrum þjónustu.
4. Styddu og styrktu góð málefni í bæ
þínum og einnig þau er snerta al-
þjóð.
——o-——
1. Leikur er nauðsyn. En leiktu þjer
af list prúðmennskunnar áreitnis-
laust.
2. Vertu ætið glaður og góðviljaður.
Það lengir lífið og eykur trú þina
og annara á hin mestu gæði lífsins.
3. Vertu fús að fyrirgefa þeim, sem
gerir þjer á móti. Launaðu ilt með
góðu.
4. Mettu ekki aít til fjár. Mundu að
peningarnir eru meðal og tæki, en
ekki takmark. Láttu þá þjóna þjer,
en vertu ekki þraell þeirra.
----o------
1. Lestu um fram alt góðar og göfg-
andi bækur.
2. Lasrðu Ijóð öndvegisskálda vorra og
lestu Llendnrgasogurnar.
3. Legtu bok bokamia, Biblíuna.
VITRUN
Eítir Sir Charles Hawtrey
ÞAÐ VAR í febrúar 1920 og jeg hafði verið hættulega veikur.
Mjer fanst jeg vera hrifinn á loft og jeg sveif gegn um geiminn,
lengra og lengra, og sál mín fyltist ósegjanlegum fögnuði. Eftir nokkra
stund fanst mjer jeg standa á skínandi gólfi úr dökkum marmara.
Fram undan var hátt þrep og á bak við það fagurblár bogi. Og sem
jeg stóð þarna fann jeg að jeg var í návist við guðlegar verur, enda
þótt jeg sæi engan.
Jeg var með nokkrar skínandi gullkúlur í höndunum og jeg fann með
sjálfum mjer að jeg átti að raða þeim á þrepið fyrir framan mig. Þetta
reyndist erfitt, því að kúlurnar vildu velta sitt á hvað. Jeg kraup því
niður til þess að reyna að hagræða þeim betur. Að lokum tókst mjer
það, þarna lágu hinar skinandi gullkúlur og fóru dásamlega vel við
svartan marmarann. Jeg var þó ekki ánægður með hvernig mjer hafði
tekist að raða þeim og jeg sagði við sjálfan mig: ,.Jeg vildi að jeg
hefði gert það betur“. Þá heyrði jeg rödd sem sagði: „Farðu þá og
reyndu aftur“.
Og aftur fanst mjer jeg vera hrifinn burt og svífa í gegn um geiminn
til jarðarinnar. En jeg var enn fyltur hinum ósegjanlega fögnuði.
Þessi vitrun 'hefir altaf staðið mjer fyrir hugskotssjónum, og jafn-
framt hefi jeg verið mjer þess meðvitandi að mjer hafði verið gef-
ið nýtt tækifæri. Mjer var gefið tækifæri að hverfa „aftur og reyna
að nýu“. — Það var einföld uppörfun og gefin af ólýsanlegri ástúð.
Jeg hefi reynt .....
BARN AGULLIM
MENN mega ekki halda að hin tilbúnu
barnagull sje eitthvað nýtt, sem komið
hafi með vaxandi menningu. Ónei,
steinaldarmaðurinn bjó líka til leik-
föng handa sínum börnum. Undir eins
og hann hafði lært að búa sjer til áhöld
úr tinnu, tók hann að srniða barnagull.
Þetta vita fornfræðingarnir manna
best, því að alls staðar, þar sem þcir
hafa fundið leifar af tinnuverkfærum
og leirkerum, þar hafa þeir einnig
fundið barnagull. í British Museum
eru geymd fleiri forn egypsk leikföng
heldur en múmíur. Assyríumenn og
Fönikíumenn bjuggu einnig til alls-
konar leikföng handa börnum sínum,
og jafnvel farandþjóðir hafa flutt með
sjer barnagullin eins og hverja aðra
nauðsynjagripi.
Þessi fornu barnagult voru ekki
mjog frábrugðin barnagullum þeim,
er enn tiðkast, enda þott þau væri
mggke ver smíðuð, vegna þess aö þa
höfðu menn ekki jafn góð áhöld og
þeir hafa nú. En sum barnagull forn-
manna voru „lifandi", svo að stálpuð
börn hefði gaman af þeim. Þeir fundu
t. d. upp skopparakringluna, og seinna
fundu þeir upp á því að láta hana gefa
hljóð af sjer um leið og hún spann.
í British Museum eru til fornar brúð-
ur frá Egyptalandi og cru handleggir
og fætur þeirra mcð liðamótum. Sams
konar brúður hafa fundist í rústum
Kartagóborgar, í Aþenu og Róm. Og
þar hafa fundist brúður, sem geta rent
til augunum.
Á jólunum er kepst við að gefa börn-
unum leikföng. Og nú eru ieikföngin
orðin svo „vísindaleg“ að þau geta
ekki skemt börnum, sem enn trúa á
hin fögru ævintýri og jólasveinana. Þau
eiga ekki heima í ævintýraheiminum
og yngstu börnin hafa enga ánægju af
þeim. Það eru hin gömlu og góðu og
emíöldu leikíóng, sen: þeim hæfa best.
Þeim eru kaerkoinnust þsu leikföng,
sem geþg fallið irm í ævintýraheim