Lesbók Morgunblaðsins - 08.03.1953, Blaðsíða 9

Kashg'ai-veiðimenn þeysandi á gæðing-
uni sínum skjóta fugla á flugi
þjónar. Annar þeirra bar riffla og
kassa af Coca-Cola, en hinn bar
ískassa og vissum við ekki hvað í
lionum var geymt.
Við flugum til Isfahan. Þar voru
nokkrir menn komnir til móts við
okkur með jeppa og herflutninga-
bíl. Farangrinum var raðað á stóra
bílinn, en við settumst inn í jepp-
ann, og svo var lagt á stað til Shah-
riza, en þangað eru 50 mílur. Hjá
hverju þorpi á leiðinni voru verðir
sem stöðvuðu okkur, en þegar þeir
sáu vegabréf okkar, kvöddu þeir
að hermannasið og leyfðu okkur
að halda áfram.
Hjá Shahriza forum við út af
aðalþjöðvegínurn og fórum inn á
mjóan veg', sem bratt varð mesti
tröllavegur. Þar sem þenna veg
þraut höfðu nokkrar fjölskyldur
Kashgai-manna slegið tjöldum og
settumst við að hjá þeim. Tjöld
þeirra eru ofin úr svörtu geitar-
hári. Okkur var boðið inn i tjöldin
og’ þar fengum við hrisgrjón og'
lambakjöt steikt á steini. Morgun-
inn eftir lögðum við á stað ríðandi
á hestum og ösnum og var nú tekin
stefna til bækistöðva Malek Man-
sur.
LESBÓK MORGUNBLAÐSIN5
— Nú erum við í landi Kashgai-
manna, sagði Habib. Allir þeir,
sem þið hittið hér, eru af okkar
þjóðflokki.
FRJÁLST
OG SKEMMTILEGT LÍF
Leiðin, sem við íórum í jeppan-
um, haíði að mestu legið ytir
hrjóstugt og gróðurlaust land. En
nú varð breyting á þessu er við
nálguðumst Zagros-i]öllin. Fram
undan risu fjöllin 14.000 feta há og
voru hæstu tindar þeirra snævi
þaktir. En vegurinn lá ytir blóm-
skrýddar dalagrundir og sums
staðar voru akrar. Sauðahirðar í
litklæðum gættu þar hjarða og
voru kindurnar allar með langa og
ieita rófu. Hvarvetna sáust hvítir
ulfaldar á beit. Ríðandi menn á
eldfjörugum fákum þeystu fram
hjá okkur og veifuðu byssum sín-
um í kveðju skyni.
Undir kvöld komum við að bæki-
stöð Maleks. Voru það tjaldbúðir í
háum fjalladal. Milh tjaldanna,
sem ýmist voru úr segldúk eða
geitarhársvoðum, rann fjallalækur
og' stóðu tré í röðum á bökkum
hans. Segldúkstjöldin voru lituð
skærum litum, blá, gul og rauð og
stungu mjög i stúf við hin svörtu
tjöld.
Við fórum af baki fyrir framan
stærsta tjaldið og þar tók Nasser
Khan á móti okkur. Hann er eldri
bróðir Maleks og æðsti maður kyn-
flokksins. Hann er hár og herði-
breiður og með tindrandi augu.
Hann var í jakkafötum að vestræn-
um sið og fleginrii skyrtu. Við hlið
lians stóð Malek i veiðimanna-
jakka og kaki-buxum. Okkur var
þegar boðið inn i tjaldið.
Þarna birtist okkur sjón, sem
minnti á lýsingar Marco Polo af
austurlenzkri viðhöfn. Þykkar og
litskrúðugar ábreiður þöktu gólfið,
en allt um kring var tjaldað hand-
oxnum dukum með skærum litum.
133
* W f'
Meðan bóndinn er á veiðum spinnur
konan og börnin leika sér
Með silkitjöldum voru gerð skil-
rúm i tjaldinu. Á borði stóðu silí-
urdiskar með ávöxtum og á silfur-
skutli voru okkur bornir ávaxta-
drykkir og eriend vin.
Síðan var okkur vísað í tjald
það, er okkur var ætlað. Þangað
báru þjónar volgt vatn í silíur-
könnum til þess að lauga hendur
okkar. í hvílurúmunum voru und-
irsængur með akurhænufiðri.
— Ef þetta er hirðingjalíf, sagði
Jean brosandi, þá skulum við setj-
ast hér að. Aldrei h.afði mig órað
fyrir að slík viðhöfn og skraut gæti
verið annars staðar en i höl'lum,
þar sem öll nútíina þægindi eru.
En þá fyrst urðum við forviða
þegar kvöldverður var fram reidd-
ur. Gríðarmikill hvítur dúkur var
breiddur a gólfábreiðu í stóru
tjaldi, sem opið var að neðan. Þar
snæddum við af silfurdiskum. Þar
voru á borðum tvö stör ílát með
hrísgrjónum; í öðru voru þau
skreytt með safran og i þau bland-
að pistasíu-hnetum og rúsínum, en
í hinu var akurhænubrjóstum rað-
að allt um kring. Svo var þar fjöldi
silfurdiska. Á þeim var steikt kjöt
af villifé, steingeitum og lömbum,