Lesbók Morgunblaðsins - 17.04.1955, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
209

^umardi
umaraaaunnn
Nú kcmur þú mcð siimar söngvanýtt,
hve sælt að hcyra raddir barna þinna,
scm fagna þér mcð brosið bjart og hlýtt
, og blómin sin i örmum þinum finna.
Og þegar sólin blcssuð bræðir hjarn,
um brjóstin hlýir geislar ná að skina,
við fögnum því að geta glaðst sem barn
og gengið með i æskufylking þína.
i
- ’ )• , * I ‘ •
Þín glaða æska er vorsins vinasveit,
þitt vonablóm, scm hlýar gróðurandi,
þvi hún á lifsins fögru fyrirhcit
og framtiðina að gcfa sinu landi.
Þvi blessa allir dagsins fögru dís.
Þá dýrð, sem skin og vakir heilar nætur.
jfi Og blomin þin hvert brjóst að vinum kýs
sem bcrnskudraum sinn man, og yngjast lætur.
Svo göngum þá mót sumri sátt og kvitt
i sannleik hér er öllum gott að búa,
fi þvi landið kallar — landið mitt og þitt,
sem lætur börnin sín á vorið trúa.
KJARTAN ÓLAFSSON.
ils um vert“. Og í Setbergsannál
segir: „Hann gekk hughraustur til
dauðans með söngum og guð-
hræðslu. Sögðu margir hann ei
ólíkan verið hafa Jómsvíkingum
forðum, hverjir dauðann ekki ótt-
uðust“. í sama streng taka aðrir.
„Svo kunna ekki dónar að deya“.
EGAR er Halldór sýslumaður
kom norður mun hann hafa
farið að hugsa um að framkvæma
dauðadóm Alþingis yfir Kristínu
Halldórsdóttur. En ekki lætur hann
gera það norður í Kelduhverfi,
heldur lætur hann flytja konuna
farveika aila leið til sín að Euiars-
stöðum, en það voru þá tvær með-
aldagleiðir. Verður nú ekki séð
hvers vegna hann gerir þetta, en
ekki væri ólíklega til getið að hann
hafi óttazt andúð Keldhverfinga.
Virðist mega lesa milli línanna í
réttargerðinni að Keldunesi hinn
13. júní að bændum hafi þótt hann
beita allmikilli hörku við Kristínu.
Síðan hafði hann svo farið með
einhvern bezta og vinsælasta bónd-
ann úr sveitinni suður til Alþingis
og ekki skilað honum aftur. Mun
því hafa verið við búið að þeir í
Hverfinu yrði ekki hýrir undtr
brún að líta ef fyrsta verk hans
eftir heimkomuna af Alþingi vapri
það, að koma norður og leggja
hendur á Kristínu fársjúka og
drekkja henni þar fyrir augum
þeirra. ,s- •-
En hvernig sem það er, þá var
Kristín flutt suður að Einarsstöð-
um og mun séra Einar Skúlason
haía iylgt henni þangað. Og svo
var henni drekkt, í Reykjadalsá
hinn 12. september. Er um það
vottorð 7 manna í þingbók Hall-
dórs sýslumanns á þessa leið:
„Hinn 12. september 1705 var
Kristín Halldórsdóttir réttuð og í
vatni drekkt og gekk það af fyrir
sýslumannsins tilhlutan, að nálæg-
um æruverðugum kennimönnum
séra Gísla Jónssyni (á Helgastöð-
um) og séra Magnúsi Bjarnasyni (á
Eyadalsá) hvorir henni kristilegar
iortölur veittu til hennar sáluhjálp-
ar og hún tók þar upp á herrans
líkama og blóð, og er svo með ehru
og í réttri staðfastri von sem vér
kunnum að hugsa, hér við skilin
og hjá guði“.
Á. Ó.
t_-^V)®®®(r^J>
3
omar
(Lag eftir Bellman)
Við ætlum til Los Angeles,
sem óðast hverfur Reykjancs
og sækist haf, er sigla þarf,
að sjáist Hvarf.
Þá Newfoundland er næst að sjá
mcð nakta sjávar hellu blá,
á flóa bjartur borgarís
scm bygging rís.
Á stjórn má líta Labrador,
er liggur kaldur fram á vor,
sunnar viði vaxin lönd
og Vínlands frægu strönd,
nú liggur vor í lofti á ný,
en littu á! Turna ber við ský.
Svo heilsar, er kemur af hafi fley,
Manhattan-ey.
■ .. r • f:fa
SIGURÐUR NORLAND