Lesbók Morgunblaðsins - 27.06.1965, Blaðsíða 10

------- SÍMAVIÐTALID ----
Rahb um frímerks
' — 1,1000.
— Landsímahús.
— Er Rafn Júlíusson póst-
Biálaíiuidtrúi vi’ð?
— Gjörið þér svo vel.
— Já.
•— Raín?
— Það er hatnn.
— Lerslbók Morguniblaðsina
tnér, góðan dag.
•— Já, góðam dag.
— Okkur vantar símaviötaL
— Við mig?
•— Já.
— Það lízt mér ekkert á.
— Jæja, en þið voruð að gefa
Git. nýtit frím.erki.
— Jú, Surtur er kominn á
Irímerki.
— Ég held að menn séu yfir-
leiitt ánæg’ðir, þótt alil'taf sé
d'eilt um litasamsetningu.
— Já, þetta er mjög sérstæð
dtgáfa og á sennilega eftir að
vekja athygli víða um lönd.
En hvað litina varðar,
þá var farið eftir litfilmu
og þær gefa ekki alltaf
nákvæmilega sann,a liti. En
það er erfitt að reyna að breyta
þeim, því ekki er þar með sa.gt
a® komizt verði miklu nær því
eðiilegasta.
— Þið hafið þá ljósmyndir til
íyrirmyndar?
— Já, frímerkin eru gerð eft
ir ijósmyn'dum. Garðar Páilsson
tók tvær þeirra — á tveggja
Ikrónu merkinu og því, sem er
þrjár og fimmtíu að verðgildi.
Myndina á þriðja merkinu,
ferónu oig fimimtíu, tók Sig-
miundur Andrésson.
— Hve oft hafið þið gefið út
merki það, sem af er árinu?
— Þetta var þriðja útgáfan.
Fyrst voru það merkin með
rjúpunni, líknarfrímerki, tvö
■ver'ðgildi. Menn greiða fyrir
þau fimmtíu aurum meira en
verðgildið segir til um og þess
ir aurar renna í Líknarsjóð
íslands. Hann styrkir síðan elli
heimili, sjúkrahús og aðrar slík
ar stofnanir, einis og þú veizt.
— Hvenær gáfuð þið síðast
út l'íknaTmerki?
— Það vair árið 1049.
— Nú, en hin útgáfan á
þessu ári?
— Hún var í tilefni hundra'ð
ára afmælis Alþjóðafjarskipta-
saimibandsins, 17. maí. Fjölmöríg
lönd gáfu samtímis út merki
til þess að minnast afmælisins,
en þessi merki voru með mis-
munandi myndum. Me,rki Al-
þj óðaf j arskiptasambandsins
var það eina, sem sameigin-
legt var útgáfunum .
— Og hver teiknaði þá ís-
lenzka meirkið?
— Kjartan Guðjónsson gerði
það.
— En hvar fenguð þi’ð rjúp-
una?
— Það merki var unnið eftir
mynd, sem við fengum hjá
dr. Finni.
— Og síðan verðuir næsta út-
gáfa. . . .
— . . . í september Það verð
ur aiþjóðamerki CEPT, Evrópu
frímerkið, sem gefið er út af
aðildarríkjum Evrópusambands
póst- og símamálastjórna. Þetta
samband var stofnað 1959 og
fyrsta merkið kom út ári síðar.
Síðan hefur merki verið gefið
út árlega.
— Það var íslendinigur, sem
vann samkeppnina um það
núna?
— Já, alveg rétt, Hörður
Karlsson. Hann átti aðra tillög-
una, sem við sendum.
— Nú? Þetta hefur verið með
milligöngu ykkar?
— Já, póst- o,g símamála-
stjórn hvers lands uim sig efn-
ir til samkeppni í sínu landi —
og nú eru 23 lönd í þessu sam-
bandi. Síðan velur hvert land
úr beztu tillögurnar, sem ber-
ast — oig þær eru sendar sam-
eiginlegri dómnefnd sambands-
ins. Við völdum tillögur frá
Herði og Sigurði Jónssyni,
fl'Ugmiainni.
— Hefuir Hörður áður verið
viðriðinn frímerki?
— Já, hanm teiknáði eitt sinn
frímerki fyrir Sameinuðu þjóð-
irnar. Hann er starfandi í Al-
þjóðagjaldeyrissjóðnum í Was-
hington, er búinn að vera vestra
alllengi. Var við nám í Banda-
ríkjunum og Mexíkó, hefur
meira að segja haldið málverka
sýningu vestra.
— Það var skemmtilegt fyrir
okkur, að Islendingur skyldi
vinna þessa samikeppni.
- Já,-sannarlega. Norðurlanda
menin eru búnir áð vinna hana
þrisvar síðan byrjað va-r að gefa
út merkin árið 1960. Þá vann
Finni, síðan Norðmiaður, árið
1963.
— Og gefið þið út fleiri merki
fyrir áramót?
— Já, merki me'ð mynd af
Einari Benedikts'syni kemur
fyrir áramót. Við ráðgerum
ekki fleiri. Útgáfurnar eru
venjulega fjórar til sex á ári.
— Jæja, ég þakka viðtalið.
— Það var nú lítið að þakka.
Ég get ekki sagt þér neitt í
fréttum, þú verður að hringja
í einhvern ainnan, ef þú ætlar
að fá efni í símavíðtal.

Svavar Gests skrífar um:
NÝJAR PLÖTUR: Ennþá
hafa komið nýjar plötur í
Fálkann. Sú fyrsita er með
„Gerry and the Pacemakers"
en því hefur verið haldið
fram áð hljómsveitarstjór-
inn og söngvarinn Gerry
Marsden eigi eftir að verða
stórt nafn í heimi dans- og
dægurtónlistarinnar þegar
dagar Beatles og annarra
líkra hljómsveita verða tald
ir. Gerry og félagar eru með
lögin „Reelin' and rockin",
sem Dave Clarke Five léku
imn á plötu fyrir stuttu, og
síðan lögin „Whola lotta
shakin“, „Rip it up“ og „You
win aigain“. Allt eru þetta
igamalík.unn löig frá Presley
og C'huck Berry, en ensku
hljómsveitirnar hafa einmitt
snúið sér að gömlu rock-
lögunum frá 1955 — 58 og
leika þau nú hvert á fætux
öðru inn á plötu.
Enska hljómsveitin „The
Who“ er með tveggja laga
plötu: „Daddy Rolling
Stone“ og „Anyway anyhow
anywihere" Oig er þctta ein
bezta platan þeirra. Þá koma
„Merseybeats" með lögin
„It wouild take a lon.g long
time“ og „Don’t let it happen
to us“. Nokkuð góð lög, en
heldur ekki m-eir. Cliff
Bennet syngur méð bljónv
sveit sinni, The Rebel
Rousers, lögin „I’m crazy
Tout my baby“, „Shoes“,
„Try it baiby“ og „Do it
right“: Cliff er nokikuð vin
sæ.11 í Einiglandi en sennilega
alveg óþ'eikktur hér og verð
ur sennilega áfram þó þessi
plata hans sé nokkuð góð.
Og í þassum hópi reka
svo hinar amerísku „Supr-
emes“ lestina með nýjus'tu
plötunni sinni: „Back in my
arms again“ og „Whisper
yoy love me boy“. Sennilega
nær þessi plata metsölu í
USA því hi-nar þrjár ungu
niegrastúlkur í Supremes
eru sérstaklega vinsælar þar.
Plö-tur þeirra hafa aldrei
náð veruilegum yinsældum í
Englandi, eru þó heldur að
sækja á, en það má helzt
finna plöitunum til foráttu
að þær eru yfirhlaðnar, út-
setningin gerð of miargibrot-
iin og undirleikur yfirgnæfir
söniginn víða af ásettu ráði.
En Supremes halda sínum
vinsældum í heimalandiiinu.
essg.
Rfr&t.íN- AN-.Í3 < V-í,t: ). O V I7< XUÁHH-i
■fap.n oí*♦ you wín a»ain

i
'í
i
I
;
i
)
i
HAGALAGÐAR
Þrennt sá ég Ijótt.
Orðtak Brynjólfs biskups
Sveinssonar: Þrennt sá ég
Ijétt á ævi minni: Siðuga
tney í solli drengja, drukkna
fconu og kjöftugan ungiing.
Hjálmar karl á Ökrum.
Méir gengur seint að safn-a,
þvi óvíða er nokkuð til, en
þar sem það er, fæ.st það
eikki nema afskfifað sé, oig
er þáð ekki öllúm hent svo
vel færi. — Hjálmar karl
á Minni-Ökrum í Blöndu-
hlíð heiuir nú lengi , verið
fulitrúi minn í þvi efni og
hefur margt til, en ekkert
íæst nema í afskriftum, en
það gemgiur seint, því bæði
er hann orðinn mjög las-
burðá, fatlaður í höndum,
þarf að neyta allrar orku til
að vinna fyrir lífi sínu og
þar til oft svo vesæll, að
hann getur ekki á penna
tekið tímum saman.
(Úr fórum J. Á.).
Frá Ásgrími Hellnapresti.
Ásgrímur var meðalmaðuir
á vöxt, laglega vaxinn, þótti
heldur f-ríður sýnum o.g sóma
sér vel. Kona hans .var Sig-
rdöuir Ásgeirsdóttir, próf. á
Stað í Steingr.f. Var henni
mikil.1 'huigur á því máli áð-
ur því yrði framgengt og
hét vesælum unglingi að
gefa honum köku, ef rá'ða-
hagurinh tækisrt, en þegar
það var enti hún eigi heit
sitt og þótti möngum óvirð-
ing að. Var hún síðan af
nokkruim köíluð Sigga kaka
og um hana kveðin staka
þessi:
Auðigrund hét á aumingjann
ef eignaðist prestinn laka;
síðan hún fékk þann svarta
miann'
Sigga heitir kaka.
(AnnáJil 19. aldar).
10 LESBÖK MORGUNBLAÐSINS-
23. tbl. 1965