Lesbók Morgunblaðsins - 27.10.1968, Blaðsíða 8

Borgarfjörður skartaði sínu fegursta
á nýliðnum haustdegi, er ég átti leið
þar um hérað. Sumar lá enn í lofti.
Himinn var heiður og sólin skein, enda
þótt hún væri ekki einráð á himninum.
Undarfegt tungl þeirra Borgfirðinga
skein líka allan liðlangan daginn, að
vísu fölt og nokkuð guggið af svefn-
leysi, en alveg 'laust við minnimáttar-
kennd og vék ekki fyrir sól. Einhvern
veginn fannst mér þetta tungl gterkari
fyrirboði vetrar en alhvítar fjallshlíð-
arnar.
En skólarnir minna Mka á vetrar-
komu. Borgarfjörður er, sem kunnugt
er, mikið skólahérað og einn þeirra
skóla, sem hefur nýlega hafið vetrar-
starfið, er húsmæðraskólinn að Varma-
landi. Staðarlegt er heim að líta. Mynd-
arlega skólabyggingu ber hæst er ek-
ið er í hlað. Skólinn hefur ætíð not-
ið sérstaks álits jafrvt utan héraðs sem
innan — hingað sækja stúlkur menntun
sína í hússtjórn víðs vegar að af land-
inu. Og hingað er einnig gott að koma
sem gestur — það væsir ekki um þann
sem á hér næturstað. Forstöðukonan,
Steinunn Ingimundardóttir, tekur á móti
gesti af einstakri alúð og gfaðværð og
þrátt fyrir miklar annir og langan
starfsdag, telur hún ekki eftir sér að
sýna skó'lann og leysa úr spurningum.
Þetta er 23. árið sem skólinn starfar,
en fyrir um það bil átta árum lauk
smíði viðbótarbyiggingar og gerbreyttist
þá margt til hins betra. Enn er þó eld-
húsið í endurnýjun, en nú er komið að
því að þurfi að endurbæta það gamla,
segir forstöðukonan, það er sjaldan
nægilegt viðhald á vinnusviði verklegs
náms, því allar breytingar eru svo dýrar.
Það er gaman að ganga imeð Stein-
unni um þemian bjarta og rúmgóða
skóla, þar sem allt ber vitni fögru hand-
bragði og listrænum smekk. 1 skó'lahús-
inu eru auk heimavistar íbúð forstöðu-
konu og ein kennaraíbúð, búnar öllum
þægindum. Kennslutæki eru hér líka af
fullkomnustu gerð, en þótt öll sjáíf-
virkni sé nýtt, þar sem henni verður
komið við má þó ekki gleymast, að enn
á Island sveitir þar sem sjálfvirkni nú-
tímans fellur dauð og ómerk. Þar dugir
handverkið eitt og því er sumum hús-
mæðraefnum nauðsynlegra að læra á
þvottabretti en takka á sjálfvirkri
þvottavél. En þeir sem uggandi eru um
breytta tíma og áhugaleysi ungra kvenna
á heimilisstörfum, geta svæft ótta sinn
enn um stund — aðsókn að húsmæðra-
skólanum að Varmalandi var svo gífur-
leg, að vísa varð hvorki meira né minna
en 100 stúlkum frá núna í haust. Skól-
ann sækja 44 nemendur í vetur og er
það tveimur fleira en gert er ráð fyrir
í heimavist — hefur því gestaherberg-
ið einnig verið tekið í notkun fyrir
námsmeyjar. Fastakennarar eru þrír, El-
ín Magnúsdóttir, sem kennir þvott og
ræstingu, Rósa Finnsdóttir, sem kennir
sauma, og eru þær báðar úr Borgar-
firðinum, en Snjólaug Guðmundsdóttir
sem er ísfirðingur að uppruna, kennir
vefnað. Kennurunum til aðstoðar er ung
gtú'lka, Svava Kristjánsdóttir að nafni,
og var hún nemandi við skólann í fyrra.
Kennarar eru allt kornungar stúlkur
og tiltöl’ulega nýbyrjaðar að starfa og
auðfundið var, að mikill einhugur ríkiti
milli forstöðukonu og kennaraliðs um
hag skólans.
Um starfsemi skóilans segir Steinunn:
Við skiptum náminu niður í fjögur
námskeið, einn hópurinn lærir vefnað,
annar sauma, þriðji matreiðslu en fjórði
þvott og ræstingu. Bóklegt nám er hins
vegar sameiginlegt, bóklegar greinar eru
margar, t.d. uppeldisfræði, næringarefna
fræði, heimilishagfræði, þjóðfélagsfræði,
híbýtafræði svo ég nefni nokkrar af
handahófi. Þetta er þungur og erfiður
bekkur — það er erfitt að kenna 44
nemendum í einu.
Og með misjafnan undirbúning?
Mjög misjafnan. Sumar hafa aðeins
styztan barnaskólalærdóm að baki, hafa
kannski ekki notið nema 3ja vikna far-
kennslu, aðrar hafa miðskóla- eða gagn-
fræðapróf og einstaka nemendur hafa
stúdentspróf. Það segir sig sjálft, að
hópurinn er oft mjög ósamstæ’ður, ekki
aðeins hvað sjálft námið snertir, held-
ur einnig í þeirri reynslu að sitja á
skólabekk og tileinka sér kenns'luna.
Óvenjumargar af þeim sem koma í
haust hafa samt miðskólapróf og mér
virðist þeim fjölga sem hafa hlotið
meira en eingöngu barnaskólanám. Enn
sem komið er, eru engin skilyrði sett
tit inngöngu, en mér fyndist ekki frá-
leitt að gera unglingapróf að skilyrði
fyrir inngöngu í húsmæðraskólana.
— Og hvernig er starfsdegi háttað?
— Við höfum fasta stundaskrá alla
daga, verklega kennglu á morgnana,
bók'lesa eftir hádegi, en alltaf er gert
Elín Magnúsdóttir kennir réttu handbrögðín á strauvélina, en stúlkan til vinstri Forstöðukonan Steinunn Ingimundardóttir við skrifborð sitt.
vandar sig við gömiu aðferðina með járnið.
8 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
27. október 1968